🚨🚨منظور از خاص و عام چیست؟ به چه معنا می باشد و نصب ولی فقیه عام است یا خاص؟ #نصب_خاص به این معنا می باشد که کسی با نام و مشخصات کامل از طرف خداوند متعال، پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین به نبوت و امامت منصوب شده باشد، برای مثال، پیامبر خدا (ص) از طرف خداوند متعال بصورت خاص به نبوت منصوب شده است و علی (ع) در غدیر خم توسط پیامبر اکرم (ص) به صورت خاص به امامت منصوب شده است و ائمه معصومین علیهم السلام جمیعا با نصب خاص به امامت منصوب شده اند، در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام افراد خاصی برای کارهای معین منصوب شده اند، برای نمونه در سال آخر هجرت، اسامه ابن زید ابن حارثه از طرف رسول خدا (ص) به فرماندهی لشکر اسلام منصوب شدند یا نوابع اربعه امام عصر (عج) در عصر غیبت صغرا با نصب خاص امام زمان (عج)، رابط امام (ع) با مردم بودند. 👈در عصر غیبت کبری، دوران #نصب_عام ولایت و رهبری فقها فرا می رسد، در این عصر شرایط ولایت و رهبری توسط ائمه معصومین (ع) تشریع می شود منتهی اسم فرد خاصی ذکر نمی گردد بلکه هر کس آن شرایط مثل تقوی، علم به حلال و حرام و عدالت را داشته باشد، توصیه شده از آن ها پیروی کنید. امام صادق (ع) به ابی خدیجه ماموریت می دهد تا به شیعیان این پیام را برساند که در نزاهها و اختلافات (به فقها رجوع کنند) فانی قد جعلته علیکم قاضیا- زیرا من او را قاضی قرار دادم. یا امام صادق (ع) به عمر بن حنظله در همین رابطه می فرمایند: فانی قد جعلته علیکم حاکما- همانا من او رال حاکم شما قرار دادم. مشاهده می کنید که فقهای جامع الشرایط هر عصری، با نصب عام به عنوان حاکم و قاضی معرفی می شوند. البته طبق فرموده امام حسن عسکری (ع)، همه فقها نمی توانند مرجع و ولایت داشته باشند بلکه کسانی صلاحیت این امر را دارند که: «هر یک از فقها که نقش خویش را (در برابر گناه و خواری) حفظ کند و حافظ دین خویش بوده، با هوای نفس خود مخالفت ورزد و مطیع امر مولای خود باشد، بر عوام است که از او تقلید کنند.» در ادامه می فرماید: «بعض فقهای شیعه لا جمیعهم- بعضی از فقهای شیعه به همه آن ها» صلاحیت نصب عام را دارند. ولی فقیه در عصر غیبت با نصب عام، نیابت امام عصر (عج) را داراست. در ادامه روایت عمر بن حنظله از امام صادق (ع) نقل شده است: «پس اگر او (فقیه جامع الشرایط) طبق دستور ما حکم داد و یکی از آن ها (متخاصمین) نپذیرفت، حکم خدا را سبک شمرده، و ما را رد کرده است و آن کس که ما را رد کند، خدا را رد کرده و این در حد شرک به خداست»