زندگی تو توی نمره هایی که می گیری خلاصه نمی شه، توی درسای محدودی که جلوی روت هست، آزمونا و امتحانا خلاصه نمی شه؛ پس اگه خراب کردی چون حوصله ی درس خوندن نداشتی یا نفهمیدی یا وقت برات کم اومد یا علاقه نداشتی یا بدشانسی آوردی خم به ابروت نیارو و غصه نخور. چندسال دیگه این عددا حتی یادت نمیاد. توام مثل همه ی آدمای توی این دنیا یه استعداد پنهان داری که دیر یا زود کشفش می کنی و سبز میشی. خودتو با معیارایی که بقیه تعیین کردن یا جلوی روت گذاشتن، با کتابای محدودی که حتی یه هزارم دنیا ام تشکیل نمیدن نسنج. موفقیتو توی این چیزا خلاصه نکن و حرفای کلیشه ای بقیه رو گوش نده. دیر یا زود رشد می کنی و توی زمینه ی خودت بر اساس معیارای خودت و با علاقه و استعداد و تلاش خودت موفق میشی. شک نداشته باش.
همیشه میترسیدم انقدر تلاش کنم برای نگه داشتن آدما توی زندگیم که خودمو از دست بدم ؛ همینم شد ؛ خودمو از دست دادم. ولی مدت زیادی نیست با خودم آشتی کردم و خودمو پیدا کردم ؛ فهمیدم اونی که میخواد بره ؛ میره. نیازی نیست مدام سعی کنم همه رو از خودم راضی نگه دارم.
براتون آرزو میکنم یه نفر رو پیدا کنید که خودِ صحبت کردن با شما، براش مهمتر از موضوع صحبت باشه .
یهچیزی که آدمیزاد معمولا دیر متوجه میشه،اینه که؛ از خودش و وجودش واسه دیگران مایه نذاره.
به دیگران کمک کردن خوبه، دستگیری و همدلی خوبه! ولی به نظرم نباید آدم تیکهتیکه از خودش بکنه بهخاطر دیگران.اونا هم نمیگن این مهربونه، ملاحظهش رو بکنیم.
پارهپورهت میکنن، ککشون هم نمی گزه..
دقت کردین وقتی کسی رو دوست دارید هیچوقت از حرف زدن باهاش خسته نمیشد و مکالمتون تکراری نمیشه؟!
چون به قول کریستین بوبن:
«وقتی آدم کسی را دوست دارد، همیشه چیزی برای گفتن یا نوشتن به او پیدا میکند، تا آخر عمر».
نگه داشتن بعضی آدمها تو زندگیت، با وجود دونستن اینکه چه صدماتی به روح و روانت وارد کردن، در واقع توهین به شعور و شخصیت خودته. لطفا یکم برای خودت ارزش قائل شو!
خاطرات دونفره ساخته ميشن، اما يه نفره مرور ميشن و كاری ميكنن كه همون يه نفر هم از درد نابود شه. خصلتشونه، ميدونی؟
Do Rahi_ - هیولای زیر تخت من.mp3
1.87M
قشنگترین توصیف از عشقِ واقعی به نظرم توی این پادکست خلاصه میشه؛ برای همهی کسایی که روزی یه نفر رو به خودشون ترجیح دادن.
میدونی! من بهشون میگم “آدمهای مرجوعی”. همونهایی که ترکت میکنن، و بعد از مدتهای طولانی برمیگردن. به اینها هیچ وقت نباید فرصت برگشتن داد، چون هیچکس دو بار عاشق یه آدم نمیشه. هرچی هست توی همون بار اول خلاصه شده. آدم میتونه توی زندگیش بارها عاشق بشه، اما هیچ وقت نمیتونه دوباره عاشق همون آدمی بشه که یه بار عشق رو باهاش تجربه کرده. عشق رو فقط باید ادامه داد. وقتی ترکش کنی و برگردی، دیگه نمیشناستت...
راستش واسه من اینکه میگن «این نیز بگذرد» آرامشبخش نیست. چون نگرانی من بابت نگذشتنش نبوده؛ نگرانیم از اینه که وقتی گذشت، از من چی باقی مونده.
غمگینترین مکالمهی عمر آدم اونیه که آخر شب توی خلوتِ خودت، با خودت دعوا میکنی؛
خودتو سرزنش میکنی چون به آدمای بیلیاقت اهمیت دادی، از خودت بدت میاد چون بخاطر بعضی از آدما اشک ریختی، در آخرم خودت اشکاتو پاک میکنی و میگی کمتر غصه بخور همهچی درست میشه.
چرا دنبال حال خوب خودتون
تو دستای بقیه میگردید؟
ورزش کنید،فیلم ببینید،موسیقی خوب گوش کنید،کتاب خوب بخونید،قدم بزنید،
یه خوراکی خوشمزه بخورید، به سکوت گوش بدید، استعدادتون رو پیدا کنید،برید طبیعت رو ببینید،اصلاً شیر کاکائو بخورید.
و با هرچیزی و هرکسی که بهتون احساس ناکافی بودن میده، خداحافظی کنید.
اونجایی که یاد میگیری با هر کسی عین خودش رفتار کنی
و گول احساساتتو نخوری میشه گفت دیگه تقریبا بزرگ شدی.
برید چت های قدیمی رو بخونید و ایمان بیارید که آدم ها 180 درجه تغییر میکنند .