💠پیش دستی در
#سلام کردن
حجت الاسلام رحیمیان می‌گوید:
▫️ یک روز در
#نجف، از کوچه ای که میان مسجد مرحوم انصاری و خانه حضرت امام بود، عبور می‌کردم. سرم پایین بود و راه می‌رفتم که ناگهان احساس کردم کسی به من سلام کرد. وقتی سرم را بالا گرفتم، چشمم به سیمای مبارک حضرت
#امام افتاد.
در یک لحظه سنگینی و فشار بسیاری در خود احساس کردم، انگار زبانم بند آمده بود؛ زیرا او
#مرجع_تقلید، محبوب و مراد همه بود و من ناچیز، بچه طلبه ای هفده ساله بودم.
به هرصورت، کار از کار گذشته بود و چاره ای جز جواب سلام واجب نبود. [۱]
حجت الاسلام رحیمیان در جایی دیگر نقل می‌کند:
▫️اگر حضرت امام رحمه الله به مکانی وارد می‌شدند، خیلی مشکل بود بتوان به ایشان سلام کرد.
بارها اتفاق می‌افتاد که ما زودتر به اتاق کار ایشان می‌رفتیم و چشم به در، منتظر ورود امام و برای سلام کردن به ایشان آماده بودیم، ولی باز هم غافل گیر می‌شدیم؛ زیرا یا ایشان نخست وارد اتاق می‌شدند و سپس سلام می‌کردند یا آنکه نخست سلام می‌کردند و سپس وارد می‌شدند. [۲]
----------
📚 منابع:
[۱]: گل‌های باغ خاطره، ص ۵۹ ؛ سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی رحمه الله، ج ۵، صص ۷۲ و ۷۳.
[۲]: سرگذشت‌های ویژه از زندگی امام خمینی رحمه الله، ۱۳۶۴، چ ۴، ج ۵، ص ۷۲.
