#مدح_و_مرثیه_حضرت_جواد_الائمه_علیهم_السلام شکرِ حق را زیاد دارم، شکر به خدا اعتماد دارم، شکر برترین اعتقاد دارم، شکر عشقِ پاکِ جواد دارم، شکر از خدای بزرگ ممنونم به جوادالائمه مدیونم در دلم نور عین دارم من قبله ی عالمین دارم من عطشِ کاظمین دارم من همه را از حسین دارم من دارم امید بعدِ صحنِ رضا روَم از کاظمین، کرب و بلا سبطِ موسی بن جعفر آقایم نور چشم رضاست مولایم تا به ذکرِ جواد می‌آیم مورد احترام زهرایم عشقِ آل پیمبر است جواد میوه ی قلب حیدر است جواد دل پاکش چقدر مولائیست حرکاتش چقدر زهرائیست سکناتش عجیب بابائیست پای تا سر، امامِ آقائیست با وجودِ تمامِ این سخنان غصه دارد به دل ز یاسِ جنان این روایت، ز دیده های رضاست که جوادم مدافعِ زهراست سینه اَش پر ز کینه ی اعداست غمش از گفته های او پیداست تا زمین خورد و پهلویش رنجید گفت آتش کِشم به خصمِ پلید چه کسی کرد در حرم بیداد اینهمه درد و غم به مادر داد چه کسی با تهاجم و فریاد پشتِ آن در، به جانِ او افتاد چه کسی زد به مادرم سیلی چه کسی کرد یاس را نیلی من از او انتقام میگیرم روضه هر صبح و شام میگیرم چله ای با دوام میگیرم زهرِ کینه به کام میگیرم همچنان مادرِ جوان مرگم در جوانی است بی گمان مرگم با تقلای دشمنِ منفور همسرم شد به کشتنم مامور از ولای امامِ دین شد دور زهر نوشاند قاتلم بدجور ز جفایی که شد از او، بر من جگرم پاره پاره شد، چو حسن قاتلم، رحم از دلش بَربَست با تَغَیُّر به روی من، در بست چشمِ خود، بر امامِ مضطر بست راه را بر، ولیِ داور بست با کنیزان که گفت صف بزنید خنده ها کرد و گفت کف بزنید با که گویم، ز خصمِ بی دردم که چه بَد کشت، با غم و دردم تشنه لب، یادِ جدِ خود کردم قتلگه را، بیاد آوردم ناله ها میزدم، به یادِ حسین دست و پا میزدم، به یادِ حسین پیشِ رویم مدام، جانان بود غصه اَم، آن شهیدِ عطشان بود که تنش، زیر پا و عریان بود دهنَش سخت، نیزه باران بود عمه اَم، راهیِ اسارت شد تا چهل منزلش، جسارت شد #مدح_و_مرثیه_حضرت_جواد_الائمه_علیهم_السلام @hajmahmoodzholideh