eitaa logo
اصول و فقه شیعه
6.1هزار دنبال‌کننده
385 عکس
129 ویدیو
669 فایل
بسمه تعالی 🔸دانلود کتاب و مقالات فقهی و اصولی 🔸معرفی کتاب و علماء 🔸صوت دروس ... 👥 تحت اشراف اساتید سطوح عالی حوزه 💬 مسئول تبادل و تبلیغ : @Marsiykhan
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 💠 مقصود از کثرت استعمال در بحث انصراف 👤 🔻سؤال: آیا غلبۀ وجود و غلبۀ استعمال، به تناسبات حکم و موضوع نیاز ندارد تا به انصراف بیانجامد؟ پاسخ: تناسبات حکم و موضوع، ممکن است در کثرت استعمال مطرح باشد که نوعاً به همین شکل است ولی آن هم همیشگی نیست. سؤال: اگر تناسبات حکم و موضوع نباشد چگونه کثرت استعمال می‌تواند به انصراف بیانجامد؟ پاسخ: ممکن است کثرت استعمال مطلق در مقید به نحو تعدّد دالّ و مدلولی باشد که دالّ دیگرش، دالّ لفظی است نه تناسبات حکم و موضوع؛ پس همیشه به تناسبات حکم و موضوع نیاز نیست. سؤال: برای مثال، لفظ عالم معمولاً در عالم عادی به کار می‌رود و عالمی که قدش بسیار کوتاه باشد، نادر است و به تبع ندرت وجودش،  ... . 📚 درس خارج اصول،۱۰ بهمن ۱۴۰۲ 🔗 ادامه مطلب و مباحثه، در این لینک •┈••✾••┈• کانال اصول فقه شیعه : @halgheysaniye
💠 واژۀ ثقة و معانی مختلف آن 👤 🔻واژۀ «» در اصل به معنای «مورد اعتماد» می‌باشد. مورد بودن در هر مورد به تناسبات و متفاوت می‌شود. مثلاً مورد اعتماد بودن در مورد قصاّب اقتضای خاص خود را دارد و مورد اعتماد بودن در مورد پزشک اقتضای خاص خود را دارد؛ بنابراین مورد اعتماد بودن در هر مورد اقتضای خاص خود را دارد. ولی در تمام اشخاصِ مورد اعتماد _خواه قصاب باشد یا پزشک یا راوی یا ..._ یک نقطۀ مشترک وجود دارد که عبارتست از راستگو بودن. به تدریج لفظ «ثقة» در خصوص معنای راستگو بودن که نقطۀ مشترک تمام استعمالات است وضع تعیّنی پیدا می‌کند هر چند این نقطۀ مشترک، مستفاد از تناسبات حکم و موضوع باشد که در هر موردی اقتضای خاص خودش را دارد؛ ولی به دلیل آن که تناسبات حکم و موضوع در تمام موارد اقتضای راستگو بودن را داشته است این نقطۀ مشترک به تدریج از معنای اطلاقی به معنای وضعی تبدیل شده است و موضوع‌له «ثقة» از مورد اعتماد بودن به خصوص راستگو بودن تبدیل شود چون راستگو بودن شرط مشترک مورد اعتماد بودن در تمام موارد است. همین تبدیل دلالت اطلاقی به دلالت وضعی سبب شده است فقهای متأخر به هنگام کاریست واژۀ «ثقة» در مورد یک راوی، خصوص راستگو بودن را در نظر داشته باشند خواه صحّت مذهب داشته باشد و خواه نداشته باشد؛ این در حالی است که در زمان‌های سابق لفظ «ثقة» به معنای عام خودش بوده و اطلاقش صحّت مذهب را نیز به اثبات می‌رسانیده است. 📚 درس خارج اصول، ۲۳ بهمن ۱۴۰۳ ‌•┈••✾••┈• کانال اصول فقه شیعه : @halgheysaniye