eitaa logo
حامیان انقلاب
272 دنبال‌کننده
18.6هزار عکس
12.7هزار ویدیو
765 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️از آقایی که هست تا آقایی که می‌شناسیم.(۱) ✍گفتیم برای آقا دلمان خون است.نوشتیم جگرمان سوخته. پیشاپیش مرثیه ها سرودیم برای لحظه ی ایستادنش در برابر دوست صمیمی و یار راستینش .اشک ها ریختیم از ترس تکرار لحظه گریان اللهم انا لانعلم منهم الا خیرا.اما وارث حضرت روح الله،استوار آمد وبرعکس مردمی که برایش گریه می کردند، آرام نماز را اقامه کرد.بی نوایی اندوه ناک. اللهم انا لانعلم منهم را بدون اشک گفت و آرام فاتحه ای خواند.با مهربانی،نوه های شهید جمهور را در آغوش گرفت،چند بار دستی به سرشان کشید و برگشت به دفترش تا میزبان تسلیت گویندگان خارجی باشد. امروز ما مرثیه سرایان و دلواپسان برای گریه آقا،جا خورده ایم و آنچه را دیده ایم از نگاه خود روایت می کنیم.عزیزی نوشته بود : "آقا هوای ما را داشت؛گریه نکرد تا دل ما خالی نشود." دیگری نوشته بود" آقا زبان بدن را بلد است. می داند که در نبود یک شخصیت رسمی،نگاه تمام دنیا به اوست.نباید ضعیف جلوه کند." بیایید رودربایستی را کنار بگذاریم. نشان مان داد فاصله ای است میان آقای ما و کوه استوار تکیه داده به بیکران معارف آسمانی.فاصله ای است به قدر پیش گویی گریه ی اللهم انا لانعلم منهم الا خیرا وپس از آن سردرگم شدن از ندیدن آن گریه . آن روز که بر سر پیکر شهید راه قدس نمازی گریان خواند، اشک هایش را برای حسرت از دست دادن سردار تفسیر کردیم و امروز، آرامش و استواری اش را با زبان بدن و برای خالی نشدن دل خودمان توجیه می کنیم. از خدا که پنهان نیست از خودمان چه پنهان ما آقا را درست نشناختیم. نه گریه ی دیروزش در نماز سردار قدس، از خون دل بود نه استواری و آرامش امروزش از سر بی اعتنایی و ندانستن قدر گوهری برجسته چون رییسی است.آری همیشه آقا هوای ما را دارد.هرچند او را درست نشناختیم ولی این نشناختن را به روی مان نیاورده. 🔹فتح قلم🔹 https://eitaa.com/fatheGhalam
❇️از آقایی که هست تا آقایی که می‌شناسیم. ✍به روی مان نمی آورد که چرا او را آنچنان که هست روایت نکردیم.ندانستیم آن گریه های مقدس در نماز بر پیکر شهید سلیمانی از سر خشوع و خضوع در پیشگاه خدا بود.مگر نه اینکه فرمود:" نپندارید کسانی که در راه خدا (بدست دشمن)کشته شدند مرده اند.بلکه زنده اند و نزد خدا روزی می برند". آقای انقلاب، دلی آیینه ای دارد. در پندار سطحی نگران نمی گنجد که هیبت شهدای راه قدس همان ها که بدست شقی ترین اشقیای کنونی (آمریکای جنایتکار) خون پاک شان ریخته شد چنان نماز آقا را نورانی کرده بودند که آقای انقلاب بی توجه به حضور هزاران چشم واقعی و مجازی در شعاع درخشندگی آن پیکرهای پاک،خود را در پیشگاه خداوند دید وآنچنان به خشوع و خضوع افتاد که همچون عاشقی دلداده در فراق معشوق اشک از چشمان مبارکش سرازیر شد. برای ما که همیشه آقا را از پشت دوربین تحلیل های سیاسی و جامعه شناسی دیده ایم سخت است باور کنیم صاحب دلی که در مکتب عرفانی امیرمومنان پرورش یافته همچون باقی دلدادگان به راه خمینی کبیر شیفته جهاد با شقی ترین اشقیاء است تا خون پاکش را در راه خدا تقدیم کند.آری این شیفته جهاد ،در لحظه نماز بر پیکر شهدای همان جهاد که آرزویش را دارد گویی خود را از خیل یارانش جامانده دید و در پیشگاه عظمت خدا چون بنده ای کوچک به فروتنی افتاد وآنگاه که نماز رسید به عبارت "اینان بندگان تواند و فرزندان بندگان تو" از به زبان آوردن "عباد" آن گونه گریست. دیدی چگونه اشک وصدای گریان برآمده از سرریز اشتیاق او برای وصال و انتظار شهادت، همه را به گریه انداخت، آنگاه که داشت زمزمه می کرد: " و ارزقنا الشهاده فی سبیلک یا مولای." اما دوباره روح لطیفش در پیشگاه حضرت حق غرق در فروتنی شد.این بار "من "خویش را در کنار یاران شهیدش که پرورش یافته اویند بصورت "ما" بیان کرد وبا بغضی سپاسگزارانه فرمود: "الحمدلله الذی رزقنا الشهاده فی سبیله." سپاس خدای را که شهادت در راهش را نصیب مان کرد. به لطف خدا درخت تناور انقلاب دوباره رییسی هایش را به بار خواهد نشاند.دلگیریم نه بر جگر سوخته آقا که آرامش و استواری شان نشان داد نیازمند دلسوزی ما نیست.دلگیر، که آقا را نه آن آنچنان که هست، آنگونه که خود می‌پسندیدیم روایت کردیم . 🔹فتح قلم🔹 https://eitaa.com/fatheGhalam