محمود احمدینژاد، از شکوه تا سقوط
سوم تیر سال ۱۳۸۴... چه ایام خوبی بود. نمایندهی رایحه خوش خدمت به مردم، فرعونها و سامریها را با دست خالی و به مدد الهی و حمایت ملت، کنار زده بود. امید در مردم پدیدار شد که مردی از جنس مردم آمده است. او کار کرد. ولایتمدار و سادهزیست و پر تلاش و استکبارستیز بود. جریان رسانهای فرعون، در داخل و خارج او را تخریب میکردند و سر راه او برای حرکت عدالتطلبانه، موانع ایجاد میکردند اما حضرت امام خامنهای (حفظهالله) از خدمات شایسته و حقیقی او به مردم و اسلام و انقلاب، دفاع میکرد...
زمان گذشت و احمدی نژاد به اواخر قدرت نزدیک شد و چندین بار خطاهایی داشت و شیاطین اطراف او همچون وسواس خناس، یک به یک مشغول نابود کردن زحمات و فعالیتهای حسنه او شدند. به جای روی چشم گذاشتنِ نصیحتهای ولایت، به نصیحت شیاطین گوش میداد تا اینکه در سال ۹۶ و بر خلاف توصیهای که امام خامنهای تحت عنوانِ "برادر مومن" کرد، در انتخابات ثبتنام کرد و نمکدان شکست و از چشم انقلابیون و ولایتمداران افتاد.
این سقوط و دوری از راه حق، مرحله به مرحله ادامه پیدا میکند و عبرتی برای همه است که چگونه کسی که استکبارستیز بود، همچون حرامیان فتنهگر، دم از مذاکره با شیطان بزرگ میزند و این روزها هم برای خوشایند رقاصان و جاهلان، مطالب زرد مطرح میکند و پازل بیلیاقتی و نارضایتیتراشی و خیانتهای تزویرگرایان در جدایی مردم از انقلاب را تکمیل میکند.
این موارد نشان میدهد که احمدینژاد متاسفانه در این باتلاق خودساخته، هر چه بیشتر دست و پا بزند، بیشتر فرو میرود و از ولایت، انقلاب و مردم دورتر میشود.
خدا عاقبت همه ما را ختم بخیر کند. از صدر اسلام تاکنون، خواص بسیاری داریم که بعد از خدمت به اسلام و اهل بیت علیهمالسلام، خیانت کردهاند. مثل شمر که سردار شجاع و جانباز امام علی (ع) در صفین بود یا طلحه و زبیر که مدال طلحهالخیر و سیفالاسلام از رسول خدا(ص) داشتند یا شریح قاضی.
در عصر انقلاب اسلامی هم منتظریها و رفسنجانیها را داریم که چه مبارزاتی با طاغوت داشتند و چه مجاهدتهایی برای انقلاب کردند، اما عاقبت یکی، خون دل کردن حضرت امام(ره) شد و عاقبت دیگری غرق شدن در استخر طاغوتیها.
این نشان میدهد که شیطان برای منحرف کردنِ حامیان حق، خیلی سرمایهگذاری میکند تا همواره از عِده و عُدهی جریان حق بکاهد، لذا باید عبرت گرفت و از خدا بخواهیم تا آخرین لحظه زندگیمان، محیا و ممات ما را با محمد و آل محمد صلواتالله علیهم قرار دهد و توجه و عنایت خود را همواره به ما مبذول دارد و آخرین لحظه عمر ما را شهادت در راه محمد و آل محمد صلواتالله علیهم اجمعین قرار دهد.
ما در شخص متوقف نیستیم بلکه ملاک ما، راه حق است و هر کس بیرق حق را بلند کند و تحت این بیرق حرکت کند، پشتیبانش خواهیم بود و امروز این بیرق بر دستان سیدعلی حسینی خامنهای (حفظهالله) است. هر کس هم پشیمان شود و به سوی بیرقهای متنوع باطل، کوچ کند، از چشم حقطلبان خواهد افتاد. اگر برخی دوستان هنوز مشغول توجیه وجدان خود هستند و به خاطر ایام شیرینِ خدمات و موضعگیریهای خوب احمدینژاد، هنوز اعتقاد دارند که او در مسیر صحیح است، باید کمی تامل و تفکر کنند و بین ولایت و طاغوت، یکی را برگزینند و بدانند که میزان، حال فعلی افراد است.
این نکته هم بگویم که اگر امروز احمدینژاد سقوط کرده، اگر به سال ۸۴ و ۸۸ برگردیم، باز هم به او رای میدهیم و سقوط امروز او، دلیلی بر پشیمانی ما برای دفاع از او در آن سالها که در مدار حق بود، نیست.
سلام بر حضرت امام خامنهای و فرزندانش همچون حاج قاسمها و حججیها و کسانی که با خون خود، پایداری در مسیر حق را تا آخرین لحظه زندگی امضا کردند.
لعنت خداوند متعال و فرشتگانش بر دشمنان اسلام و انقلاب و ولایت.
چون کوه استواریم، تا خصممان بداند، ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند🇮🇷✌
#محمدصادق