یادداشتی بر کتاب سه دیدار 🔸شعر است اینکه می‌خوانم یا تاریخ؟سرگذشت است یا داستان؟جادوی کلمات را چنان در جامه روایت، زرورق پیچ، پیش چشم هایم میبینم که گاهی حتی فراموش میکنم آب مانده در راه گلویم را پایین دهم.تو معجزه گری نادر! با عصای واژگانت نرم و مهربان دریای اندیشه هایم را میشکافی تا بینشی نو در عمق جانم بنشانی.واژه واژه،سطر به سطر کتابت را میبلعم و مینوشم و هنوز نه سیرم و نه سیراب.حکمتی که بر جانت نشسته را چه خوب مهمان روحم میکنی.قلمت پرنده سرکش بلند پروازیست که آسمان روح های آزاد اندیش جولانگاهش است و بس.هر چه میخوانم عطشم بیشتر میشود.نفسم میگیرد از اینهمه زیبایی زنجیر شده به هم در رشته های نقش بسته بر صفحات کتاب.کتاب را میبندم و شراب حلقه های طلایی زنجیره تعبیراتت را در دهانم بارها و بارها مزه مزه میکنم و مست میشوم و دل از کف میدهم و دست مریزاد پشت دست مریزاد است که روانه میکنم به روح بلند اندیشت.خوش باشی در آن سرا ای مرد!!!چه تلخ که قدرت دانسته نشد و چه ناگوار که اکنون هم حتی، قله قلم را زیر پایت تابِ دیدن نمی آورند. یگانه ای با این سبک بی رقیب و رشک انگیزت…. 🔹سه دیدار را میخوانم و مستم زیر بارش زلال واژگان نادر… . . . 🔸امروز یک روز قبل از تولد مبعوثی ترین سال عمرم خواندن عاشقانه ای تاریخی را تمام کردم.تمام فصل آخر را از پشت پرده اشک های بی قرارِ ریختن خواندم.گاهی طاقت نگه داشتنشان را نداشتم و گریه شدم و چکیدم رو برگه های کتابی که تاریخ را غزل غزل می ریخت به جانم.افسوس شدم و آه شدم و زبانه کشیدم که کدام خیالِ بداندیش حرکت به اوج را از پرنده ی ذهنمان دریغ کرده است.دلم بد میسوزد برای جلد سومی که نیست،که شاید هست و خفاشان بزدل چونان که حقیقت را کتمان کنند،آن را هم پنهان کرده اند. 🔹آنقدر واژه ها و تعبیرات و جمله های بی نظیر این کتاب با دلِ نشئه ام، مغازله کرده که تا مدتها خمار این عشقبازی خواهم بود.خواندن این کتاب موهبتی بود که روزی ام شد و آنقدر به دلم نشسته است که اطمینان دارم باز هم چند بار دیگر خواهم خواندش.به هر کس که عاشق خمینی عزیز است و تاریخ را تا به حال شاعرانه نخوانده اصرار میکنم این دیوان پر از دلدادگی و فرزانگی را از دست ندهد و بخواند و سرمست شود.ای کاش که جلد سوم…. 🔸نمیشد تاریخ روزهای تلخ و شیرین روح الله را از این شیرینتر نوشت.شیرینی روزهایش را انگبینی کرد بر سر انگشت و چشاند به خواننده و تلخی هایش را پادزهری کرد و به امید عبرتی شفابخش نشاند در قلبش.بهتر از این نمیشد مریدی شد سرگشته مرادی که حکمتِ مذاب جوشیده در جانش را گرمابخش منزل سرمازده اعتقاد از پی رفتگانش میکند.بهتر از این نمیشد مصاحب بانویی شد صاحبه نام که صاحب معرفت بود و ظلم ستیز،برادران و مادری را شناخت که پایه ریز شالوده ای بودند استوار،پدری را تصویر کرد که رسم قیام و خروشیدن بر ظالم را ارث گذاشت برای فرزندش و شهید شد و خون قلب و مغزش جاری شد در رگ های پسر پنج ماهه اش.سه دیدار همان حلوای تن تنانی ای است که تا خورده نشود دانستنش ممکن نیست.نوش جان کنید تا بدانید. ۱۳_تیر_۱۴۰۲ #معرفی_کتاب #سه‌دیدار #به_قلم_شما #سایه #نادرابراهیمی @hamkhaniketab