eitaa logo
همراه با قرآن کریم📖
90 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
47 ویدیو
1 فایل
⭕همراه با قرآن کریم https://eitaa.com/hamrahbaquran خادم القرآن گمنام
مشاهده در ایتا
دانلود
💠كلمه‌ى «» در لغت عرب به معناى هر نوع نوشته و كتاب است. «وَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ» (قمر ۵۲)ولى به قرينه‌ى آيه‌ «وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً»( نساء۶۳ و اسرهء۵۵) به نظر مى‌رسد كه مراد، كتاب اختصاصى حضرت داود عليه السلام باشد كه در برگيرنده مجموعه‌ى مناجات‌ها، نيايش‌ها واندرزهاى آن حضرت است. اين كتاب بعد از تورات نازل شده ومراد از «ذكر» در اين آيه نيز همان تورات است، چنانكه در آيه 48 همين سوره هم گذشت كه ، است. «وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسى‌ وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِياءً وَ ذِكْراً لِلْمُتَّقِينَ» 👈بعضى گفته‌اند كه منظور از «زبور» در اين آيه، تمام كتب آسمانى و مراد از «ذكر»، قرآن‌ مجيد است و كلمه‌ى‌ «مِنْ بَعْدِ» نيز بمعناى «علاوه بر» مى‌آيد، كه در اين صورت معناى آيه چنين مى‌شود: ما علاوه بر قرآن، در تمام كتب آسمانى نوشتيم كه وارثان زمين هر آينه بندگان صالح من خواهند بود. 💐 از امام صادق عليه السلام درباره‌ى زبور و ذكر سؤال شد، حضرت فرمودند: ذكر در نزد خداوند است و زبور كتاب نازل شده بر داوداست و همه‌ى كتاب‌هاى نازل شده در نزد اهل علم است و آنان ما (اهل‌بيت) هستيم.
کتاب عزیز است. آیات ۴۱ و ۴۲و ۴۳ فصلت 🔸إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَمَّا جاءَهُمْ وَ 🔸لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ 🔸ما یُقالُ لَکَ إِلَّا ما قَدْ قِیلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِکَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ أَلِیمٍ البتّه کسانی که به چون به سراغشان آمد کفر ورزیدند (به کیفر خود می‌رسند) در حالی که ^ناپذیر_است. هیچ‌گونه باطلی از پیش رو و از پشت سر در آن راه ندارد، (این قرآن) از طرف خداوند فرزانه و ستوده نازل شده است (ای پیامبر!) به تو گفته نمی‌شود جز آن چه به پیامبران قبل از تو نیز گفته شده، همانا پروردگار تو صاحب آمرزشی بزرگ و کیفری دردناک است _____________________________ 🔷🔶در تفسیر شریف مجمع‌البیان در مورد این معانی آمده است: الف) کسی مثل آن را نمی‌تواند بیاورد.  ب) خداوند با حفظ آن از تحریف، آن را گرامی داشته است.  ج) محکم‌ترین تعبیرات را دارد.  د) سزاوار است مردم آن را عزیز بدارند. ✅عنوان‏ «عَزِیزٌ» در میان کتب آسمانی، مخصوص است. «وَ إِنَّهُ لَکِتابٌ عَزِیزٌ»  💐امام صادق و امام باقر علیهما‌السّلام فرمودند: در خبرهایی که قرآن دربارۀ گذشته و در پیشگویی‌‏هایی که دربارۀ آینده نقل کرده سخن باطلی وجود ندارد. 💐امام باقر علیه‌السّلام می‌خوانیم که نه در کتب آسمانی قبل مثل تورات و انجیل و زبور مطلبی است که قرآن را باطل کند و نه در آینده کتابی نوشته خواهد شد که قرآن را شکست دهد. ✅ ، مایۀ و یادآوری است. «کَفَرُوا بِالذِّکْرِ» آنچه را که انسان دچار غفلت و فراموشی می‌شود، به یاد انسان می‌اندازد 👈کفر گروهی از مردم، سبب شکست کتاب آسمانی نمی‌شود. «لَکِتابٌ عَزِیزٌ»  ✅قرآن از آیندۀ خود خبر می ‏دهد. عزّت قرآن و تحریف نشدن آن در طول تاریخ با وجود آن همه دشمن، یک خبر غیبی است. «عَزِیزٌ- لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»  ❌همۀ توطئه‌های گذشته و آینده در راه مبارزه با قرآن بی‌تأثیر است. «عَزِیزٌ ... لا یَأْتِیهِ‏ ...»  👈هیچ گونه باطلی در قرآن نیست. (نه دروغ، نه تضاد، نه تحریف و نه ...). «لا یَأْتِیهِ الْباطِلُ»  ✅ که از طرف خداوند حکیم است، حکیمانه و استوار است. (محتوی‏، الفاظ، شیوۀ نزول و نیز تأثیر آن محکم و استوار است). «تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ»  ✅خداوند حکیم است. «تَنْزِیلٌ مِنْ حَکِیمٍ‏ ...» قرآن نیز حکیم است. «یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ» (یس،۱-۲) و پیامبر آموزگار حکمت است. «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ» (آ عمران،۱۶۴)  👈 قرآن، جلوۀ حکمت الهی و دلیل شایستگی خداوند برای حمد است. «حَکِیمٍ حَمِیدٍ»  👈 حتّی انبیاء به دلداری نیاز دارند و این آیه نوعی دلداری به پیامبر است. «ما یُقالُ لَکَ»  👈 عکس‌العمل مخالفان در برابر انبیاء یکسان است. «ما یُقالُ لَکَ إِلَّا ...»  👈توجّه به رحمت و عقاب خداوند زمینه‌ساز توبۀ انسان است. «لَذُو مَغْفِرَةٍ وَ ذُو عِقابٍ» 
❓چرا پيامبر اكرم(ص) هر روز ، ده ها بار از خداوند متعال،مغفرت مى طلبيده و توبه مى كرده است؟ 💠پاسخ برخى از عالمان و شارحان حديث آن است كه استغفار پيامبر(ص)نه از گناه ، بلكه از خاطرات نفسانى و اشتغال به امور مباح بوده است .توضيح ، آن كه : افراد كامل و مجذوب حق، از چنان صفاى ضمير و پاكى درون برخوردارند كه انديشيدن به امور ديگرى غير از خداوند، برايشان ابرى تيره مى نمايد كه بايد هر چه زودتر ، آن را از صفحه دل بزدايند. احاديث موجوداين پاسخ را تأييد مى كنند، چنان كه دو حديث به صراحت مى گويد كه توبه پيامبر(ص)به خاطر گناه نبوده است و حديثى ديگر ،از واژه «لَيُغان» استفاده كرده كه به معناى پوشيده شدن آسمان با ابر است و واژه هايى مانند«ذنب»و«عصيان»در اين احاديث به كار نرفته است. توبه به معناى بازگشت به خدا و قرب به اوست و قرب خداوند، لازم نيست از سطح و لايه اى فرودين صورت گيرد؛ بلكه مى تواند از مرتبه اى بالا به مرتبه اى بالاتر صورت پذيرد و اين با توجّه به گستردگى مسير كمال تا بى نهايت ، مى تواند نامحدود باشد . بر اين اساس ، پيامبر(ص) با عمل صالح و نيز بازگشت مكرّر به خداوند و عبور از طبيعت به ملكوت،هر روز صدها درجه قرب به خدا را مى پيموده است. 💐امام عليه السلام مى فرمايد:پيامبر اكرم(ص) هر دو ذكر «أستغفر اللّه ربّى» و «أتوب إلى اللّه» را به گونه مستقل و جدا از هم ذكر مى كرد و اين گونه اى اهمّيت دادن به هر دو ذكر و يادكرد بيشتر خداوند است. ✅آری؛استغفار از مصادیق بارز عبودیت و بندگی و از نشانه‌های خضوع عبد در برابر معبود است و از آن جهت که خداوند در قرآن انسان‌ها را به استغفار و توبه فراخوانده است، این‌ عمل اجابت فراخوان الهی وعبادتی مستقل است.  ✅کلینی روایتی را در باب استغفار کافی نقل کرده است که پیامبر اکرم(ص) و  "لا اله الّا الله" را با استناد به آیه ۱۹ سوره محمد  معرفی می‌کنند.
💚رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمود: اگر مردم بر محبت علی‌❤️بن ابی‌طالب اتفاق داشتند خدای بزرگ، آتش دوزخ را نمی‌آفرید. ما باید موحد بشویم و اگر موحد شدیم خالص می شویم. «التَّوْحِیدُ ثَمَنُ الْجَنَّة» ما به اندازه درجه ایمان مان بهشتی می شویم، منتها بهشت درجات دارد، توحید و موحدین هم درجات دارد و تا درجه دهم هست. این موحد شدن یک کلمه بیشتر نیست و آن این است که انسان به امیرالمومنین❤️ و به امام برسد. امام❤️ کلمه توحید است، امام «کلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی» و کلمه طیبه و شجره طیبه است. محیط محیط و محیط و است. و اگر کسی به امام رسید و با امام سیر کرد اهل ذکر می شود. در اثر توجه به خدای متعال پرده ها کنار می رود و آنچه باید در قیامت ببیند الان می بیند «وَ حَقَّقَتِ الْقِیامَةُ عَلَیهِمْ عِدَاتِهَا». اینها میوه های ولایت امیرالمومنین است و اگر کسی اهل ولایت امیرالمومنین شد در دنیا به او بهشت و قیامت را نشان می دهند.
✅اثرات ذکر و ذکر حقیقی ذکر هم ابتدائا ظاهرا نماز جمعه است «فَاسْعَوْا إِلی ذِکرِ اللَّهِ» بیایید در نماز شرکت کنید ولی در قرآن به خود صلی الله علیه و آله و سلم تطبیق شده است به یک معنا ای است که رسول ایستاده و می خواهد ما را به برساند. «قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَیکمْ ذِکرا * رَسُولا»(طلاق/۱۰-11) اوست و هرکسی در عالم متذکر به خدای متعال می شود و قلب و قوای او نورانی به می شود، درخششی از نور نبی اکرم در وجود او تجلی کرده است و تأثیر ذکر رسول است. اگر کسی رزق ذکر داشته باشد، این رزق ذکر یک شعاعی از نورانیت این وجود مقدس است. لذا در ذیل این آیه که خدای متعال می فرماید «أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب »(رعد/۲۸) اگر قلبتان نورانی به شد و در محضر خدا قرار گرفت، به می رسد. آرامش این قلب و این گوهر وجودی انسان، که بی نهایت قیمت دارد و آنقدر با عظمت است که اگر همه دنیا را در آن بریزی آرام نمی شود، وقتی به محضر حق می رسد آرام می شود و این خیلی سرمایه عجیبی است. عوالم را به او بدهی آرام نمی شود. «أَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب » باید بیاید و در محضر خدا حضور پیدا کند و وقتی در محضر خدا قرار گرفت آرام می شود. این یک معنای این آیه است یا اگر خدای متعال توجه به این قلب کرد، این یاد خدا از عبد قلب را آرام می کند و تا زمانیکه خدا توجه نکند این قلب آرام نمی شود. «بِمُحَمَّدٍ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب » با وجود مقدس ایشان قلب آرام می شود «وَ هُوَ ذِکرُ اللَّهِ وَ حِجَابُه » ذکر اوست. 💐امام صادق علیه السلام فرمودند خدای متعال برای عبادات، حد قرار داده ولی برای ذکر حد قرار نداده است و فرموده «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکرُوا اللَّهَ ذِکراً کثیرا»(احزاب/۴۱) یعنی ذکرتان بی حد شود و همه زندگی تان ذکر بشود و حتی خوابتان هم ذکر بشود. این وقتی است که شما گرد این کلمه ذکر جمع می شوید و پرتویی از حضرت در قلب شما می تابد. اگر این تجلی تابید، اهل ذکر می شوید و انتشارتان می تواند همراه با باشد ولی باز باید مراقبه کنید که در طول این هفته تا جمعه بعد و بیعت بعد و ذکر بعد وارد وادی غفلت نشوید. شیطان سر راه نشسته و قوای شیاطین هستند.   وقتی بر گِرد حقیقت ذکر الهی جمع شدید و او ذکر را به شما داد آن موقع باب برایتان باز می شود. این حرف در باب رسول و معصوم درست است و آنها باید به آدم ذکر بدهند «ذِکرُکمْ فِی الذَّاکرِین » پرتو ذکر امام❤️ است و به کسی ذکرالله نمی دهند. ذکرالله چیزی نیست که به کسی بدهند اما این را به ❤️ معصوم می دهند. این سر الهی است و باید پرتویی از او در ما تجلی کند و آن موقع می توانیم منتشر بشویم و با انتشار ذکر می توانیم اهل ذکر کثیر بشویم و مراقبه کنیم و با ذکر زندگی کنیم.