[پس از غصب خلافت] علی بر سر دو راهی است: یک راه این است که ستمی را بر خود و بر انسانیت موقّتاً تحمل کند و آماده بشود که مردم صددرصد مسلمان نباشند... یک راه دیگر این است که علی خود را آماده کند که اسلام از بین برود، قرآن نابود شود، نظام جامعهٔ نوپای اسلامی متلاشی بشود. و هرگز علی راه دوم را انتخاب نخواهد کرد. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

[علی در زمان غصب خلافت] فرد دوم قدرت بود. در تمام مسائل حساس علی وارد بود، همهٔ تصمیم‌های مهم با نظر علی گرفته می‌شد، در همهٔ غزوات نظر علی جلب می‌شد و سؤال می‌شد، در شوراهای مهم نظامی علی رأی قاطع داشت و از نظر علی استفاده می‌شد. خانه‌نشین بود یعنی چه؟ یعنی می‌آمد در مسجد نمازش را میخواند بعد برمی‌گشتند خانه، مشغول عبادت می‌شد یا مشغول خانه‌داری می‌شد؟ این‌جوری بود؟ نه، زندگی علی این گواهی را نمی‌کند؛ خانه‌نشینی نبود. [فقط] در رأس قدرت قرار نگرفت. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

هر فکری و هر خواستی که مورد خشم قدرت‌ها قرار بگیرد، محکوم به رشد کردن است؛ مسلّماً رشد می‌کند. قدرت‌های مادّی و ظاهری علیه هر نیازی و هر خواستی و هر فکر و اندیشه‌ای که صف‌آرایی کردند، آن را رشد دادند و نفهمیدند. خاصیت قدرت‌های استبدادی و زور همین است که دشمنان خود را تقویت می‌کنند. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

حکومت علی "علیه‌السلام" یک حکومت انقلابی است؛ یک حکومتی است که جامعهٔ قبل از خود را از بنیان تغییر می‌دهد. جامعهٔ عثمانی را با جامعهٔ علوی قیاس نمی‌شود کرد؛ نمی‌شود گفت همان جامعه است منتها اصلاح شده؛ نه، تغییر بنیادی پیدا کرده، لذا مخالف دارد. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

مخالفین [ امام علی] چه کسانی هستند؟ همهٔ کسانی که از انقلاب رنج می‌برند و صدمه می‌خورند؛ یعنی ضدّ‌انقلاب‌؛ این‌ها مخالفین حکومت انقلابی علی هستند؛ قدرتمندانی که سعی می‌کردند قدرت را در دست بگیرند و در رأس قرار بگیرند، اشراف و ثروتمندانی که از بغل حکومت‌ها و قدرت‌ها می‌خواستند بخورند... مقدس‌مآب‌هایی که در نظام قبل برایشان ارزش وجود داشت... اما در این نظام برایشان هیچ ارزشی ملحوظ نیست. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

یک حکومت انقلابی فراوان دردسر دارد. آن قدر برایش مشکل ایجاد می‌کنند، تبلیغات علیه او می‌کنند، شمشیر علیه او می‌کشند، حرف علیه او می‌زنند؛ چرا؟ به جرم اینکه انقلابی است. او را تحمیق می‌کنند، در مقابلش یک مترسک‌هایی درست می‌کنند، در مقابل او شکل‌های دیگری ارائه می‌دهند؛ اینها دردسرهای یک حکومت انقلابی مثل انقلاب علی است. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

سنت خدا بر غلبهٔ حق است و پایداری حق... هر روزی که می‌گذرد، حق یک قدم به مقصد خود نزدیک می‌شود. آن جاهل‌ها و ظاهربین‌ها و نفهم‌هایند که خیال می‌کنند روز‌به‌روز حق ضعیف می‌شود؛ نه، لحظه‌به‌لحظه و روزبه‌روز حق نیرومندتر، استوارتر، پرفروغ‌تر و شعله‌ورتر می‌شود و به هدف نزدیک‌تر می‌شود؛ سنت خدا بر این است و اصلاً عالم این‌جوری خلق شده: ما خلقناهم الّا بالحق؛ زمین و آسمان به حق خلق شدند و بر جریان حق و بر شیوهٔ حق. گفتار چهارم: انسان ۲۵۰ ساله‌ی مبارز #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

[بعد از صلح امام حسن] تشکیلات تشیّع به‌وجود آمد... یعنی رهبری معیّن و مشخّصی در رأس به نام امام، یک عدّه خواصّی که سخن او را خوب می‌فهمند و عمل می‌کنند و یک عدّه تودهٔ شیعه که گوش بفرمان امامند و آنچه او گفت، انجام می‌دهند. و اما آن خواص لزومی ندارد که لحظه‌به‌لحظه از امام یک نامه‌ای بیاید، یک دستوری بیاید در هر جزئیات کارشان به آن‌ها فرمان بدهد. نه، ممشیٰ دستشان است، خطّ‌مشی را فهمیده‌اند و می‌دانند باید چگونه [عمل کنند]. این است که در مدت ۹سال و خورده‌ای که امام حسن زنده بود، شیعه خودش را ساخت. #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

[امامان معصوم] دو جور شأن وشغل داشتند: یکی به مبارزه افکندن شیعه با قدرت‌ها و رهبری کردن مبارزهٔ تشیع با بنی‌امیه و بنی‌عباس، و دیگری گسترش دادن دین و بیان حقایق و مفاهیم واقعی دین. #همرزمان_حسین #دومین_کتاب_سیر_مطالعاتی @t_manzome_f_r @hamrazmane_hussain

مسأله‌یاب‌هایِ مسأله‌حل‌کن ماهیت انقلاب اسلامی جوری است که ذاتاً چالش برانگیز است. اصولی که انقلاب اسلامی به آن معتقد است، مخالفان سرسخت جهانی دارد. از روزی که انقلاب متولد شد، شبیه هیچ‌کدام از انقلاب‌ها و مکتب‌های گذشته نبود. این یک چیز جدیدی است. نه شبیه و متکی به مکتب سوسیالیستی شرق است و نه شباهتی به مکتب لیبرالیستی غرب دارد. طبیعی است چنین موجودی که از اطاعت شرق و غرب سرباز زده و بر علیه همۀ آنها طغیان کرده و شوریده، در یک نبرد سخت و پیچیده وارد شود. وقتی تو اعلام استقلال از همه کردی، وقتی گفتی می‌خواهم خودم باشم و روی پای خودم بایستم، وقتی گفتی نمی‌خواهم توسری‌خور و دنباله‌رو دیگران باشم، طبیعی است که قلدرها، سودجوها و استعمارگرها از تو عصبانی شوند. انقلاب باید فکر مدیریت این چالش‌ها را بکند. باید برنامه‌ای برای زمین نخوردن، برای له نشدن، محو نشدن و مضمحل نشدن خودش در این نبردهای جهانی، داشته باشد. این چالش‌ها هم ابعاد مختلفی دارند: بعد فرهنگی، بعد اقتصادی، بعد سیاسی، بعد نظامی، بعد حقوقی و ... نکتۀ مهم این است کشوری که چنین انقلاب یکتایی در آن واقع شد، به اندازۀ کافی چالش‌های تحمیلی از سوی قلدران دارد، پس به‌هیچ‌وجه نبایستی خودش برای خودش چالش جدیدی بیافریند. بایستی جلوی چالش‌های دست‌ساز داخلی را بگیرید؛ و الّا لازم است در دو یا چند میدان چالشی هم‌زمان ورود کند و خب این به صورت طبیعی قدرت یک کشور را تضعیف می‌کند. مثلاً در باب فرهنگ بی‌توجهی به هستۀ نرم آن یعنی تشکل‌های مردمی، یا میدان ندادن به ظرفیت‌ها و ابتکارات مردم، یا دختر و پسر را در معرض فساد و ولنگاری گذاشتن یا برخورد صوری و سطحی با مقولۀ فرهنگ و... می‌تواند از چالش‌های دست‌ساز داخلی باشد. در اقتصاد، غفلت و یا تغافل از تولید داخل، بی‌توجهی به نیروی انسانی، عدم توجه به نخبگان، عدم نظارت درست در بازار اقتصاد آزاد، عوض کردن خصوصی‌سازی با اختصاصی‌سازی و... از چالش‌های خودساز داخلی است. هنر جبهۀ انقلاب این است که چک‌لیست چالش‌های ممکن در هر بخش را تهیه و افکار عمومی را به آن توجه دهد. چه چالش‌هایی که از طرف مقابل ما بر ما تحمیل می‌شود و چه آنها که ممکن است خواسته یا ناخواسته در داخل ساخته می‌شود. هنر ما بایستی این باشد که در آینده زندگی کنیم، آینده را رصد کنیم، ببینیم در یک سال پیش‌رو، در سه سال آینده، در پنج سال یا ده‌سال آینده در بخش‌های مختلف، ممکن است چه چالش یا بحرانی دامن ما را بگیرد، آن را شناسایی کنیم و راه پیشگیری و یا درمان آن را پیدا کنیم. در حقیقت ما باید ابتدا مسأله‌یاب و سپس مسأله‌حل‌کن شویم. امروز بالاترین خدمت به این کشور و به این ملت و به این انقلاب همین است. بسیاری از مشکلات، با توجه ما، با هوشیاری ما، با آینده‌نگری ما، با مسأله‌یابی ما، با راهکارهای ما، با کار و ابتکار ما یا اصلا پیش نمی‌آید یا بعد از وقوع بزودی حل می‌شود. @fakhrian_ir

ضرورت تداوم خط رئیسی(۱) از روز انتشار خبر سقوط بالگرد حامل رئیس جمهور و همراهان، رهبر انقلاب بر تداوم فعالیت‌ها و کارهای دولت، خصوصاً خط مدیریتی آقای رئیسی تاکید دارند. خط رئیسی، مورد تأیید و تمجید رهبر انقلاب بوده و هست: «ما به همۀ دولت‌ها کمک کردیم. لکن در مورد این دولت، علاوۀ بر کمک، بنده با نگاه به این دوساله می‌خواهم تمجید هم بکنم؛ یعنی آنچه تا امروز در این دو سالی که این دولت بر سر کار بوده از عملکرد دولت مشاهده کرده‌ایم، مستوجب این است که ما تقدیر کنیم و تمجید کنیم از دولت. در بخش‌هایی، دولت خوب و قوی ظاهر شده که این بخش‌ها هم بخش‌های مهمّی است؛ من حالا یک اجمالی عرض می‌کنم. علّت اینکه من این‌ها را می‌گویم این است که زبان دولت در بیان آنچه انجام گرفته متأسّفانه زبان رسایی نیست؛ اتّفاقات خوبی که افتاده، به آن اندازه‌ای که شایسته و حقّش است، در نظر مردم و ذهن مردم منعکس نشده. بنده می‌خواهم یک مقداری بگویم تا شاید کمک بشود به اینکه حقایق و واقعیّت‌هایی که در مورد دولت هست، برای آحاد مردم و افرادی که نظر و غرضی ندارند بیشتر آشکار بشود. حالا من در چند بخش اشاره می‌کنم». بیانات در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت ۱۴۰۲٫۰۶٫۰۸ خصوصیات مدیریتی او برجسته و قابل توجه بود. نبایستی این خط منحرف شود. باید رئیس‌جمهور بعدی و هیئت دولت، کارهای ناتمام دولت سیزدهم را تمام کنند. بایستی بر روی همان ریل حرکت کنند. تازه امید و اعتماد مردم زنده شده بود: «به نظر من مهم‌ترین توفیق این دولت، زنده کردن امید و اعتماد در مردم است؛ این بزرگ‌ترین توفیق شما است. مجموع عملکرد دولت ــ چه شخص رئیس‌جمهور محترم، چه مسئولین در بخشهای مختلف ــ به مردم این احساس را داد که دولت وسط میدان است، مشغول کار است، دارد تلاش می‌کند و برای آنها خدمت میکند، میخواهد خدمت‌رسانی بکند؛ این [کار]، امید مردم را و اعتماد مردم را تا حدود زیادی احیا کرد. در مواردی، این تلاش‌ها نتایج محسوسی هم داشت که مردم به چشم دیدند، مثل بخش سلامت، بخش‌های دیپلماسی، بعضی بخش‌های فرهنگی و غیره که نتایج روشن و مشخّصی هم داشته؛ بعضی از آن‌ها هم نتایجی داشته است لکن برای مردم باید این نتایج نشان داده بشود؛ نتایجی وجود داشته، منتها باید به مردم گفته بشود که این نتیجه حاصل شد، این اتّفاق افتاد. در بعضی از کارها هم هنوز تلاش‌ها به نتیجه نرسیده، لکن احساس میشود که کار دارد انجام می‌گیرد. این به نظر من بزرگ‌ترین توفیق شما است». بیانات در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت۱۴۰۱٫۰۶٫۰۸ نبایستی گذاشت امید مردم که مهم‌ترین عامل حضورشان در میدان است، ناامید شود. @fakhrian_ir