✨الكلمه غامرة كالبحر و سامقة كالشجر✨ 🔸هل قدَر الانسان الكلمة حق قدرها؛ لقد كانت في المبدأ كما تكون في المنتهى، تبدئ وتعيد؛ كانت الكلمة ولا زالت ناطقة لا تتلاشي، واسعة لا تتناهي، لا تنفد مجاريها ولو نفدت بحار في إثرها بحار و لاتنفذ آثارها ولو نفذت أشجار تَخلُفها أشجار، مع أنه لا أشبه بالكلمه من البحر و فلا أحيا من البحر، و الكلمة انما هي الحياة المثلى، ولا أشبه بالكلمة من الشجرة، فلا أثمر من الشجرة و الكلمة انما هي الثمره الفضلى، 🔸قد يقال: تلك كلمة ربي جل جلاله وعزّ مقامه فأين منها كلمة عبده الذي لا حول له ولا طول! وما درى القائل ان الخالق تنزل الى هذا العبد ايما تنزّل، فخلقه بيده سبحانه و ألقى اليه بكلماته، بل كلّمه وجعل كلمته باقية، بل ما خلقه الا لكي يتكلم على وفق كلامه، ولو ان الانسان شهد ربه متكلما بملء روحه حتى كانه يسمع كلامه في كل شيء من حوله، لبرزت من قلبه على لسانه كلمات حيه لا تموت كانها البحر اللّجّي واللّجي من البحار ما تنفك تتردد أمواجه، كلمات مثمرة لا تعقم كأنها الشجر الطيب و الطيب من الأشجار لا تنفك تتعاقب ثماره، فكلمة العبد الشاهد لربه انما هي من كلمات ربه. #کلمه_شناسی 📚من الإنسان الأبتر إلي الإنسان الكوثر ـ طه عبدالرحمن ص۱۰۱ @hamshenasi

کلمه ژرف است همچون دریا و بلند است همچون درخت. آیا انسان «کلمه» را آن گونه که شایسته است قدردان است؟ کلمه در آغاز بود، همان طور که در پایان است، شروع می شود و بازگشت می کند; کلمه هست، پیوسته سخن می گوید و محو نمی‌شود، وسیع است و پایان نمی یابد، نهرهایش تمام نمی‌شود، حتی اگر دریاها به دنبالهم جاری شوند، و آثارش تمام نمی‌شود، حتی اگر درختان پشت درختان سر برآورند. هر چند شبیه تر به کلمه از دریا نیست و نه زنده تر از دریا، و کلمه همان زندگی آرمانی است و شبیه‌تر به کلمه از درخت نیست، زیرا هیچ چیز پربارتر از درخت نیست و کلمه بهترین میوه است. شاید گفته شود: این کلمه پروردگار من است، که شکوه اش آشکار و جایگاه اش عزیزاست. پس آن کجا و کلام بنده او که در آن نه توانی دارد و نه بلندایی؟ آیا چنین گوینده ای نمی داند که آفریدگارهرچه نازل کرده بر این بنده نازل کرده، پس او را با دست خود آفرید، و کلماتش را به او القا نمود، بلکه با او تکلم کرد و کلمه جاودانه اش قرار داد، بلکه او را فقط برای این آفرید که بر وفق کلام اوسخن کند، واگر انسان شاهد باشد که پروردگارش با تمام وجودش سخن می گوید بگونه ای که کلمات او را در هرچیزی در پیرامونش می شنود؛ آنگاه کلماتی از دل و زبانش بیرون می‌آمدند، که زنده اند و نمی‌میرند، همچون دریایی عمیق. دریای عمیق که امواج آن خروشان و پیوسته است، کلمات پرباری که عقیم نمی‌شوند، انگار که درخت طیب هستند. درختان پاکیزه که از ثمردهی باز نمی ایستد، پس کلمه بنده ای که به پروردگارش شهادت می‌دهد هم ازکلمات پروردگارش است. #کلمه_شناسی 📚من الإنسان الأبتر إلي الإنسان الكوثر ـ طه عبدالرحمن ص۱۰۱ ترجمه علی اصغر اسلامی تنها @hamshenasi

👆به تصویر فوق کمی از دور نگاه کنید. When you take a word in your mouth you must realize that you have not taken a tool that can be thrown aside if it will not do the job, but you are fixed in a direction of thought which comes from afar and stretches beyond you. HANS-GEORG GADAMER هانس گئورگ گادامر: هنگامی که کلمه ای را بر زبان می‌آورید، باید بدانید که ابزاری در دست نگرفته‌اید که اگر کارآیی نداشت بتوانید آن را کنار بگذارید؛ بلکه خود را در مسیری از اندیشه قرار می‌دهید که از دوردست‌ها آمده و فراتر از شما امتداد می‌یابد. اگر گادامر در امتداد سخن استادش هایدگر که گفت: «زبان سکونتگاه و خانه وجود است»؛ می گوید: « کلمه جهت دهنده و جریانگاه تفکر است» شاید بتوان نتیجه گرفت؛ تکلّم رود تفکر و زبان رودخانه وجود است. سخن رود اندیشه و زبان رودخانه هستی است. #کلمه_شناسی علی اصغر اسلامی تنها @hamshenasi 🔆