فرقه گنابادی در دوره قاجار ✍فرقه #گنابادی را باید یکی از جریان‌های برآمده از #تصوف فرقه‌ای دانست که تغییرات سازش‌جویانه دنیوی در رفتار و منش اقطاب و بزرگان آن، شدیدتر از سایر فرقه‌های درویشی بوده‌است. 🔸علی‌رغم شعار زهد #سیاسی در این فرقه، در عصر #قاجار ارتباط صمیمی سران این جریان با دربار به چنان مرتبه‌ای رسید که منصب‌هایی به آنان اعطا شد؛ برای نمونه #رحمت_علیشاه با لقب نایب‌الصدری، وظایف فارس را عهده‌دار گردید.¹ همین امر نه تنها بنیه اقتصادی آنان را تقویت کرد بلکه در تبلبغ اندیشه‌ها و جذب مرید نیز تأثیر بسزایی داشت. 📑اسناد وابستگی و همراهی قطب‌های این فرقه با شاهان قاجار، بسیار است. برای نمونه، #میرزا_آغاسی، از شیوخ جریان #نعمت‌اللهی و عامل تابلودار استعمار بود که پس از دسیسه‌چینی قتل #قائم_مقام_فراهانی، چندی به نخست‌وزیری شاگرد سابق خود یعنی محمد شاه قاجار رسید. 🔻اسناد رابطه نامشروع این رئیس خانقاه صوفیه با #مهد_علیا، زن محمدشاه در تاریخ ثبت است. علیخان دولوی قاجار، ملقب به ظهیرالدوله، داماد ناصرالدین‌شاه و وزیر دربار نیز از مشایخ نعمت‌اللهیه بود که با بنیانگذاری #انجمن_اخوت، موجب پیوند رسمی دراویش صوفی با لژهای #فراماسونری شد.² 🔶در دوره قاجار سیاست جریان‌های درویشی، تنها در استحکام رشته دوستی با دربار نبود بلکه با #استعمارگران روس و انگلیس نیز همکاری داشتند و همین ارتباط سبب اعطای منصب دولتی به آنان شد.³ ۱. نورالدین مدرسی، سیری در تصوف، صفحه ۱۰۴. ۲. محمود موافق، پیدا و پنهان فرقه دراویش گنابادی، ندای انقلاب، ۱۰ مهر ۱۳۹۲. ۳. نورالدین مدرسی، همان. @hanif_news