❇️ شناخت معیارهای ایران، روسیه و آمریکا در تعریف منافع ✍️ابوالحسن حسنی ♻️آمریکا حوزه‌ی منافع خود را بر اساس معیارهایی مانند موارد زیر تعریف می‌کند: ۱) امنیت ملی، ۲) حفظ منافع اقتصادی و تجاری آمریکا، ۳) تشویق به تجارت و سرمایه‌گذاری در سطح جهانی، ۴) تعامل با دیگر کشورها بر اساس منافع سیاسی، اقتصادی و امنیتی آمریکا، ۵) حفظ منافع استراتژیک مانند دسترسی تقریباً انحصاری منابع انرژی، ۶) کنترل مسیرهای حمل‌ونقل بین‌المللی، ۷) سلطه بر مناطق حساس جهانی. مرز منافع و امنیت آمریکا تقریباً هیچ حدی ندارد و کل جهان را شامل می‌شود. در واقع، آمریکا مدعی است که ما در همه‌ی جهان منفعت و مرز داریم. به همین دلیل در هر جای جهان برای خود پایگاه دارد و به راحتی قوانین داخلی خود را بر همه‌ی جهان گسترش می‌دهد و افراد حقیقی یا حقوقی یا شرکت‌های دیگر کشورها را ناچار می‌کند در کشور خودشان قوانین آمریکا را رعایت کنند (مثال: تحریم‌ها) ♻️ایران حوزه‌ی منافع خود را با معیارهایی مانند موارد زیر تعریف می‌کند: ۱) امنیت ملی که عمدتا با هویت ملی و مذهبی تعریف شده است، ۲) تأثیرگذاری منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، ۳) توسعه و حفظ ارزش‌های فرهنگی و مذهبی ایران، ۴) تلاش برای حفظ و توسعه سرمایه‌های استراتژیک. هواداران ایران، نیروهای نیابتی ایران و گروه‌های مشابه از نمونه‌های مهم سرمایه‌های استراتژیک ایران محسوب می‌شوند. هواداران ایران، نیروهای نیابتی و گروه‌های مشابه معمولاً از طریق ارتباطات فرهنگی، اجتماعی، و سیاسی به ترویج ارزش‌های انقلاب اسلامی و منافع ملی کمک می‌کنند. این بخش از سرمایه‌های استراتژیک ایران در کل جهان پراکنده شدند و برخی دولت‌ها از گسترش آن‌ها در کشور خود نگران شده‌اند. مرزهای منافع ملی و امنیت ملی ایران فراتر از مرزهای جغرافیایی تعریف شده و گاهی تا قاره‌ی آمریکا پیش رفته است (نمونه: ونزوئلا). ♻️روسیه حوزه‌ی منافع خود را با معیارهایی مانند موارد زیر تعریف می‌کند: ۱) امنیت ملی، ۲) تأثیرگذاری منطقه‌ای، ۳) حفظ منافع اقتصادی، ۴) تلاش برای حفظ و توسعه سرمایه‌های استراتژیک مانند پایگاه‌های نظامی، دریاچه‌ها، و مسیرهای حمل و نقل. مرزهای منافع و امنیت روسیه بسته به این معیارها تعریف می‌شود و به طور طبیعی از مرزهای سیاسی فراتر می‌رود، اما از حوزه‌ی منطقه‌ای روسیه فراتر نرفته است. برای نمونه، در دو سه دهه‌ی اخیر دیده نشده که روسیه در اقیانوس هند، اقیانوس اطلس، آمریکای لاتین و جنوبی و مانند آن‌ها برای خود منفعت استراتژیک تعریف کرده باشد و به خاطر آن حاضر به تنش با دیگر کشورها شود. حتی حضور روسیه در جنگ سوریه بعد از مذاکرات با شهید سلیمانی انجام شد. ❇️مضحک است که در این شرایط برخی از سلطه‌ی روسیه بر ایران نگران‌اند. https://eitaa.com/haqnegar

عنوان مقاله : مسأله ی خطا در اجتهاد نگارنده : ابوالحسن حسنی

مقاله ی خطای در اجتهاد از ابوالحسن حسنی ، برای علاقه مندان به مباحث فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد و جامعه شناسی فقه ، تقریری بدیع و نوآورانه دارد. در اینجا نتیجه ی مقاله تقدیم می شود. تقریر مسئله­ ی خطای اجتهادی مسئله‌ای مهم است. نشان داده شد که مسئله­ ی تخطئه و تصویب برای این موضوع نامناسب است و مسئله‌ی درست در مبنای شیعه چنین است: 1) معیار صواب و خطای اجتهادی در فقه چیست؟ 2) حدّ خطای پذیرفتنی چیست. مسئله ­ی اول، خود، دو شق دارد: خطا و صواب در مرتبه ­ی ثبوت، و خطا و صواب در مرتبه­ ی اثبات. سه نظریه­ ی ممکن برای شق اول طرح شد و از این میان این رأی برگزیده شد که معیار ثبوتی خطا و صواب اجتهادی، مطابقت رأی فقیه با حکم واقعی خداوند است. شاید برای کسانی که به مباحث معرفت­ شناسی علاقه دارند، مقایسه­ ی این مباحث با نظریه‌های صدق جالب باشد. در شق دوم، نیز نشان داده شد که معیار صواب و خطای اجتهادی در مقام اثبات، حجت اقوی از میان حجت­هایی است که طریق واقعی برای حکم الله واقعی ­اند. شاید برای بسیاری از خوانندگان، مسئله­ ی دوم جذاب­تر بود؛ اما نتیجه‌ای که در مقاله به دست آمد، نتواند آنان را راضی نماید. به هر حال، برای حدّ پذیرفتنی بودن خطا معیاری مناسب یافت نشد؛ و پیشنهاد شد روش‌هایی عملی طراحی برای جلوگیری از گسترش اختلافات نظری به حوزه‌ی اجتماع و سیاست طراحی شود و نیز پیشنهاد شد ولایت فقیه محور اتحاد و انسجام عالمان شیعه قرار گیرد. به هر حال، روشن است که این پیشنهادها پاسخ­گوی مسئله ­ی تحقیق نیستند. تحقیقاتی که در پی این مقاله می‌توانند مسئله­ ی حدّ پذیرفتنی بودن خطای اجتهادی را پی گیرند، یکی از شقوق زیر را می‌توانند انتخاب کنند: 1) نشان دهند که این مسئله پاسخی ندارد و تنها باید به راهکارهای عملی برای جلوگیری از اختلاف پرداخت. حال این راهکار، می‌تواند همان راهکار پیشنهادی این مقاله باشد و محققان به تفصیل آن بکوشند؛ یا اینکه راهکارهای دقیق‌تر و عملی­تری بیابند. دقت شود که این مقاله ادعا نکرد که مسئله پاسخی ندارد؛ بلکه از یافتن پاسخ ناتوان بود. 2) پاسخی برای مسئله ارایه دهند. این پاسخ می‌تواند تبیین گفتمان فقه شیعی باشد. اما باید در تبیین این گفتمان، به عنوان مبنایی برای حدّ پذیرفتنی بودن خطا، افراط نشود. مثلاً راه برای نوآوری، حتی در حدّ ایجاد مکتب فقهی جدید، باز شود. 3) نشان دهند که صورت مسئله نادرست است و علت ناتوانی از پاسخ، نادرستی مسئله بوده است. در این صورت، باید برای طرح درست مسئله کوشید. برگرفته شده از: ابوالحسن حسنی، http://ensan.blog.ir.

📌 پژوهشکده علوم انسانی اسلامی دانشگاه قم با همکاری معاونت پژوهش دانشکده الهیات دانشگاه قم برگزار می‌کند: 🔸 کرسی علمی ترویجی عنوان کرسی «اسلامی سازی علوم انسانی از دیدگاه آیت الله علامه محمد تقی مصباح یزدی ره» ارائه دهنده: حجت الاسلام والمسلمین دکتر علی مصباح ناقد اول: دکتر سید محمدتقی موحد ابطحی ناقد دوم: حجت الاسلام والمسلمین ابوالحسن حسنی دبیر علمی: سید مهدی موسوی ♦️ زمان : دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۱۰ مکان: دانشگاه قم، دانشکده الهیات، سالن شهید مفتح ▫️پخش آنلاین 🆔 https://app.bigbluebutton.me/join/o5wzq07yyt پژوهشکده علوم انسانی اسلامی | دانشگاه قم https://eitaa.com/joinchat/2053374542Cb7dd13d8c8

دیدم این مشهد چرا هی‌ بی‌قراری می‌کند جای باران سیل در این شهر جاری می‌کند ‌دیر فهمیدم که او اندر فراق خادمش عزم خود را جزم و دارد گریه زاری می‌کند

«الهي رِضاً بِقَضائِكَ و تَسْليماً لِامْرِكَ وَ لا مَعْبودَ سِواكَ يا غِياثَ الْمُستَغيثين» «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکو إِلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ کثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَیْنا

عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الْيَمَانِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: لَا يَأْتِي عَلَى الْمَيِّتِ سَاعَةٌ أَشَدُّ مِنْ أَوَّلِ لَيْلَةٍ فَارْحَمُوا مَوْتَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ؛ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَلْيُصَلِّ أَحَدُكُمْ رَكْعَتَيْنِ يَقْرَأُ فِيهِمَا فَاتِحَةَ الْكِتَابِ مَرَّةً وَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ مَرَّتَيْنِ وَ فِي الثَّانِيَةِ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ مَرَّةً وَ أَلْهاكُمُ التَّكاثُرُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ يُسَلِّمُ وَ يَقُولُ‏: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوَابَهُمَا إِلَى قَبْرِ ذَلِكَ الْمَيِّتِ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فَيَبْعَثُ اللَّهُ مِنْ سَاعَتِهِ أَلْفَ مَلَكٍ إِلَى قَبْرِهِ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ ثَوْبٌ وَ حُلَّةٌ وَ يُوَسَّعُ فِي قَبْرِهِ مِنَ الضِّيقِ إِلَى يَوْمِ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ يُعْطَى الْمُصَلِّي بِعَدَدِ مَا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ حَسَنَاتٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ أَرْبَعُونَ دَرَجَةً. ( فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: ۸۷). حذیفة یمانی از رسول الله صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: بر میت ساعتی سخت‌تر از شب اول قبر پیش نمی‌آید. پس برای مرده‌هاتان با صدقه مهربانی کنید. اگر چیزی برای صدقه پیدا نکردید، دو رکعت نماز بخوانید در رکعت اول حمد و آیت الکرسی و دو بار قل هو الله احد خوانده شود و در رکعت دوم حمد و دو بار الهاکم التکاثر خوانده شود و بعد از نماز دعا کند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْعَثْ ثَوَابَهُمَا إِلَى قَبْرِ ذَلِكَ الْمَيِّتِ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فَيَبْعَثُ اللَّهُ مِنْ سَاعَتِهِ أَلْفَ مَلَكٍ إِلَى قَبْرِهِ مَعَ كُلِّ مَلَكٍ ثَوْبٌ وَ حُلَّةٌ وَ يُوَسَّعُ فِي قَبْرِهِ مِنَ الضِّيقِ إِلَى يَوْمِ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ وَ يُعْطَى الْمُصَلِّي بِعَدَدِ مَا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ حَسَنَاتٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ أَرْبَعُونَ دَرَجَةً».

طبق روایت👆 صدقه مقدم بر نماز است.