خاک های نرم کوشک زندگینامه شهیدعبدالحسین برونسی ارتفاع نارنجکی #قسمت_صد_و_هفتاد_و_پنج_ 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕🌑 فاصله مان با آنها زیاد بود. باید نزدیکترین نقطه را به خط مقدمشان انتخاب می کردیم و آذوقه و مهمات را می بردیم آن جا، با کمک بچه های اطلاعات و با حضور لحظه به لحظه ی خود عبدالحسین، نقطه ی مرکزیت عملیات مشخص شد. تعدادی از بچه ها را مابین عقبه ی خودمان و آن نقطه مستقر ،کردیم برای حفاظت و نگهبانی از مسیر، موقعیت منطقه طوری بود که نه می شدجاده بزنیم و نه می شد از هیچ وسیله نقلیه ای استفاده بکنیم. تنها چاره ی ما برای حمل آذوقه و مهمات فقط قاطر بود؛ ولی رساندن آب به آن ،طرف، مشکلی بود که قاطر هم حلش نمی کرد. بعد از فکر و مشورت زیاد، بنا شد ما بین مسیر را لوله کشی کنیم کار سخت و محالی به نظر می رسید، ولی شد. تو تمام مسیر، لوله های پلاستیکی کار گذاشتیم قسمت هایی را که لوله ها می آمد روی زمین و توی دید بود با زحمت زیادی استتار می کردیم. پا به پای لوله کشی آذوقه و مهمات را هم به تدریج منتقل کردیم یک مورد را اگر دشمن می دید، عملیات قطعی لو می رفت. تمام این کارها رامخفیانه و در کمال استتار ردیف می کردیم البته دشمن هم بیکار نبود؛ گشتی می فرستاد و رو حساب احتمالاتی که می داد دائماً همان اطراف آتش می ریخت حتی چند تا از بچه ها شهید شدند تنها برگ برنده ای که دست ما بود این بود که دشمن تو مخیله اش هم راه نمی داد که بخواهیم و بتوانیم از آن نقطه عملیات کنیم. تو تمام این مدت چیزی که روحیه بچه ها را بالا می برد و باعث می شد خم به ابروشان نیاید، حضور خود عبدالحسین بود. تو همه مراحل کار ،جدیتی که داشت کم نظیر بود در آخرین قسمت کار،، خود او تمام مسیرها را دقیقاً چک کرد. فرمانده گردان ها و گروهانها و دسته ها را از مسیر عبور داد تک تکشان را به کار و وظیفه شان آشنا کرد برای نیروها هم خودش حرف زد همه را نسبت به مسیر و عوارضش توجیه کرد گفت که چطور باید عبور کنند و چطور باید به دشمن بزنند. شب عملیات را هنوز یادم هست؛ شاید هیبت منطقه و صعب العبور بودن مسیر ر تعدادی از بچه ها را به اصطلاح گرفته بود احساس می کردم کار به نظرشان خیلی مشکل آمده، بعضی شان حتی نگران بودند. این حالت ولی زیاد طول نکشید. 🌑🌕⚫️ 🌕🌑🌕⚫️🌕🌑 #رمان_شهدایی #هر_روز_با_یاد_شهداء #شادی_روح_شهدا_صلوات _._._._._🌷♡🌷_._._._._ @har_rooz_ba_shohada110 _._._._._🌷♡🌷_._._._._