#میهمان_مائده_های_مهر مائده نخست: قفل‌های غفلت آیا عزیز مصر وجود،آنچه پیش‌کش کرده‌ایم را در خور پذیرش و پاداش می‌داند؟ نخستین گام سلوک‌مان در روز نخست آیا بر دیده قبولش نشسته است؟ این همه تشویش است که وا می‌داردمان او را بخوانیم: اللهم اجعل صیامی فیه صیام الصائمین. و قیامی فیه قیام القائمین. حسینعلی رحمتی

#میهمان_مائده_های_مهر مائده دوم: آدابِ ادب از آداب عاشقی، «جلب خشنودیِ یار» است. از یار، یار را بخواهید. و اسباب رضایت‌اش را. تا از شما در گذرد. و به حضورتان پذیرد. از این روست که با خود زمزمه می‌کنیم: اللهم قربنی فیه الی مرضاتک. حسینعلی رحمتی

#میهمان_مائده_های_مهر مائده سوم: بدر بیداری گفت: « تا خاک را مهیا نکرده باشی، گمان درخت مبر.» گفتم: «دیگر چه؟» گفت: «زنهار، که تا لجن‌زار جهل و نیرنگ را نخشکانی امید به دانایی نبری.» گفتم: «آگاهی که نا آگاه راهم. خود، سخن را تکمیل کن.» گفت: « از او یاری بخواه در دوری از نافهمی و نیرنگ.» و من چنین نجوا کردم: و باعدنی فیه من السفاهه و التمویه. حسینعلی رحمتی @harahmati

#میهمان_مائده_های_مهر مائده چهارم: شرنگِ شرارت اگر نام یار، و شیرینی یاد دلدار، از کام آدمی گرفته شود، بی‌تردید، جرعه‌نوش شرنگ شیطان خواهد شد. و، دریغا، اینک چنین شده بود. ... اما آدمی با خود زمزمه کرد: «من از دیار حبیبم نه از دیار غریب» پس ردای نسیان از خود به در کرد. و دست التجا به دامن حبیب زد، که: «اللهم قَوِّنی فیه علی اقامه امرک». «و اَذِقنی فیه حلاوه ذکرک». حسینعلی رحمتی @harahmati

#میهمان_مائده_های_مهر 🌱 مائده پنجم: برکۀ برکت دفتر ایام را ورق زدم. دردا، جز حسرتم نیافزود. که آنچه بود نه مشق، که جمله «سیاه مشق» می‌نمود. ابرهای ناامیدی آسمان قلبم را تیره کرده بود،که چشمم به آسمان افتاد، و زیارت ماه حاصل آمد، و سخن اهل راز در نظر که: «به فتوای اهل دل، ناامیدی حرام، و استغفار، واجب. والسلام.» این بود که ابر تردید را به¬سرپنجه دعا از خود دور کرده و نجوا کردم: «اللهم اجعلنی فیه من المستغفرین» حسینعلی رحمتی @harahmati

#میهمان_مائده_های_مهر مائده ششم: عظمتِ عزت حکیمان گفته‌اند روح را با جسم الفتی است. و عاشقان گویند: سخت‌تر از ضربه جسم، تازیانه‌ای است که بی‌واسطه بر روح فرود آید؛ خاصه از دست محبوب. این دردی است گران. چرا که خشم یار، بر مذهب عاشقان، اشد مجازات است، با اعمال شاقه. هم به این خاطر است که نجوای جنون نزد طائفان کعبه عشق، همواره چنین است: «و لا تضربنی بسیاط نَقِمَتک». معبودا! ما را به تازیانه مجازاتت گرفتار مکن.» حسینعلی رحمتی @harahmati