سلام حضرت زندگی ، مهدی جان تو تمام هستی مایی ... امید و پناه و مامن و آقای مایی ... تو یادمان داده ای که با یادت از هیچ چیز نهراسیم و در پناهت هرگز ناامید نشویم ... تو یادمان داده ای در اوج اضطراب و اضطرار ، به پشتوانه ی نام زیبایت آرام شویم ... تو یادمان داده ای مثل اعتماد کودکان به دست های پدر ، به نوازش هایت ایمان آوریم ... ... چند روز بیشتر به روضه ی جدت نمانده است ... ... بر ما مپسند هیئت های خالی را ، شهرهای بی روضه را ، عاشورای بی شور را ، محرم بی سینه زن را ... ... بر ما مپسند عزاداری کنج خانه هایمان را ، دل های به خون نشسته و بغض های در گلو مانده مان را ... اعجاز کن مولا ... اعجاز کن ... دوباره ما میهمان نذری های معطر جدت کن ... دوباره راهمان بده در مسیر بهشتی اربعین ... دوباره جانمان بده با چای روضه ، با نوای نوحه خوان ... اعجاز کن مولا ... #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج

😭آویزان شدن پیراهن خونین حضرت اباعبدالله علیه السلام درشب اول محرم 😭 ◼️قيل للصادق عليه السلام سيدي جعلت فداك ان الميت يجلسون بالنیاحه بعد موته او قتله و أراكم تجلسون انتم و شيعتكم من اول شهر بالماتم و العزاء للحسین علیه السلام فقال عليه السلام ما هذا اذا هل هلال محرم نشرت الملائكة ثوب الحسين و هو مخرق من ضرب السيوف و ملطخ بالدماء و فنراه نحن و شيعتنا بالبصيرة و لا بالبصر فاذا تنفجر دموعنا ◾️به امام صادق علیه السلام عرض شد: آقای من! به فدایتان شوم وقتی کسی می میرد یا کشته می شود جلسه نوحه ای برای او می گیرند و من مشاهده می کنم که شما و شیعیانتان از اول ماه محرم اقامه جلسه عزا می کنید. (در حالی که روز شهادت عاشورا است) حضرت فرمودند: این چه حرفی است! هنگامی که هلال ماه محرم دمیده می شود ملائکه پیراهن امام حسین سلام الله علیه را آویزان می کنند در حالی که پاره پاره شده از ضربه های شمشیر و آغشته به خون است. ما و شیعیانمان این پیراهن را با چشم بصیرت می بینیم و نه بصر(چشم سر)، پس اشک های ما سرازیر می شود. 📚ثمرات الاعواد جلد 1 صفحه 36 _ 37📚 اللهم عجل لولیک الفرج

👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 دو تا مداحی کوتاه زیبا خدمت اعضا محترم حتما گوش کنید

🗣💎🗣 شیوه تلخیص زیارت عاشورا آیة الله سیّد علی موحّد ابطحی در پاورقی کتاب «شفاء الصّدور فی شرح زیارة العاشور» روایت شریف زیر را در تلخیص زیارت عاشورا نقل می کند: عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادی علیهِ السَّلامُ اَنَّهُ قالَ:مَنْ قَرَءَ لَعْنَ زِیارَةِ الْعاشُوراء الْمَشْهُورَةِ مَرَّةً واحِدَةً ثُمَّ قالَ:«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مِأةَ مَرَّةً ؛ وَ مَنْ قَرَءَ سَلامَها مَرَّةً واحِدَةً ثُمَّ قالَ:«السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ،‌ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ،‌وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کانَ کَمَنْ قَرَئَهُ مِأةً تامَّةً مِنْ اَوَّلِهِما اِلَی آخِرِهِما. (شفاء الصدور،ج1،پاورقی ص110-111 به نقل از الصّدف المشحون ص199، تألیف مولی شریف شیروانی) حضرت هادی علیه السلام فرمود: هرکس در خواندن زیارت عاشورای معروفه، بخش لعن زیارت را یک بار بخواند و سپس بگوید:« اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً»، گویا مانند کسی است که صد بار بخش لعن را خوانده است؛ و هرکس، بخش سلام زیارت را یک بار بخواند و سپس بگوید: «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ،‌ وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ،‌وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً»، گویا مانند کسی است که بخش سلام را به طور کامل صد بار خوانده است. آیة الله موحّد ابطحی در تبیین این روایت می نویسد: وَ قَدْ ذُکِرَ لِهذِهِ الرِّوایَةِ اِحْتِمالانِ: 1- اَنْ یَکُونَ « تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً » بَیاناً لِعَدَد. 2- اَنْ یَکُونَ تَتِمَّةً لِلَّعْنِ وَ السَّلامِ، وَ عَلَیْهِ یُقْرَءُ هکَذا: «اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« وَ فِی السَّلامِ یَقُولُ:« السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» وَ یَکُونُ نَظیرَ التَّهلیلاتِ الْوارِدَةِ فی اَیّامِ ذِی الْحَجَّةِ:«لا اِلهَ اِلاّ اللّه عَدَدَ اللّیالی وَ الدُّهُور»، وَاللّهُ الْعالِمُ. (شفاء الصدور،ج1،پاورقی ص110-111) در تبیین این روایت، دو احتمال وجود دارد: 1- منظور از نود و نه بار، شمارش و تکرار عبارت مورد نظر به تعداد 99 بار است. 2- منظور، تکرار به تعداد 99 بار نمی باشد، بلکه صرف گفتن دو عبارت«اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« و «السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» کفایت می کند، نظیر تهلیل های ایام ذی الحجّة که گفته می شود: «لا اِلهَ اِلاّ اللّه عَدَدَ اللّیالی وَ الدُّهُور»، نه اینکه به تعداد شب ها و ایام، ذکر تهلیل تکرار شود. ✅✅✅ بنابر این زیارت عاشورا را می توان به سه شیوه قرائت کرد: 1) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، هر یک از آن عبارات را به طور کامل 100 بار تکرار می کنیم. این شیوه، همان شیوه مشهور و کامل می باشد. 2) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، بعد از خواندن عبارت: «اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِکَ، اللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً »، 99 بار دیگر می گوییم: « اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً» و بعد از خواندن عبارت: «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللّهِ وَ عَلَی الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللّهِ اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ »، 99 بار دیگر می گوییم:« السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ». 3) در قرائت زیارت، وقتی به عبارات لعن و سلام رسیدیم، چنین می گوییم: «اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِکَ، اللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً ؛ اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً‌« «السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللّهِ وَ عَلَی الْاَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِ

نّی سَلامُ اللّهِ اَبَداً مابَقیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلاجَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ؛ السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَ عَلَی اَصْحابِ الْحُسَیْنِ تِسْعاً وَ تِسْعینَ مَرَّةً» ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📌عمل روز آخر ماه ذی‌الحجه (آخرین روز سال عرب‌) سید در کتاب «اقبال» براساس یک روایت ذکر کرده است که در این روز دو رکعت نماز بجا آورد و در هر رکعت سوره «حَمد» "یک مرتبه" و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» را "ده مرتبه" و «آیت‌الکرسی» را هم "ده مرتبه" بخواند. وپس از نماز بگوید: اللّٰهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِى هٰذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسِيتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنِى إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائِى عَلَيْكَ، اللّٰهُمَّ فَإِنِّى أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِى، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِى إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّى وَلَا تَقْطَعْ رَجائِى مِنْكَ يَا كَرِيمُ. 🌹ترجمه: خدایا، آنچه در این سال انجام دادم، از عملی که مرا از آن نهی کردی و به آن راضی نبودی و من آن را فراموش کردم، ولی تو فراموشش ننمودی و پس از گستاخی‌ام بر تو، مرا به توبه دعوت کردی، خدایا من از تو آمرزش می‌خواهم، پس مرا بیامرز و آنچه انجام دادم از عملی که به تو نزدیکم کند، از من قبول کن و امیدم را از خودت قطع مکن، ای کریم. چون این را بگوید، شیطان🔥فریاد می‌زند: وای بر من 👹 آنچه در این سال علیه او رنج بردم، همه را خراب کرد و سالی که گذشت برای او گواهی می‌دهد که سالش را ختم به خیر نمود. ♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️ ♦️♦️♦️توجه داشته باشید در همه نمازها در سال آیة‌الکرسی رو باید فقط تا ولی العضیم بخوانید ☺️❗️❗️ به جز یک روز در سال روز مباهله که باید نا هم فیها خالدون خواند.. 🤔🤔

🌑💎🌑 فرامین حضرت علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام در روز اوّل محرّم عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ:‏ دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا علیه السلام فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِي: ريّان بن شبيب گفت: روز اوّل محرّم نزد حضرت رضا عليه السّلام رفتم. حضرت به من فرمود: 1) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ‏ كُنْتَ‏ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ، غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ، صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً، قَلِيلاً كَانَ أَوْ كَثِيراً. اى ابن شبيب! اگر مي خواهى برای چیزی گريه كنى، بر حسين بن علىّ ابن ابي طالب عليهما السّلام گريه كن، زيرا او را همچون گوسفند ذبح كردند و هجده نفر از بستگانش را که روى زمين نظير نداشتند، شهید کردند. اى ابن شبيب! اگر بر حسين بن علی علیه السلام گريه كنى به گونه‏ اى كه اشك هايت بر گونه ‏هايت جارى شود، خداوند هر گناهى را كه مرتكب شده باشى، چه گناه صغیره و چه گناه کبیره، چه گناه كم و چه گناه زياد، خواهد بخشيد. 2) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ علیه السلام. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، حسين بن علی علیه السلام را زیارت کن. 3) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ صلّی الله علیه و آله فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با پيامبر اكرم و آل او صلوات الله علیهم در غرفه‏ هاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسين بن علی علیه السلام را لعنت كن. 4) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ:‏ «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً». اى ابن شبيب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسين بن علىّ عليهما السّلام شهيد شدند داشته باشى، هر گاه به ياد او افتادى بگو: «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» (اى كاش با آنان ‏بودم و به فوز عظيم مي رسيدم). 5) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوِلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَة. اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگين و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو باد به ولايت ما، زيرا اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قيامت او را با آن سنگ محشور خواهد كرد. (امالی صدوق، ص129-130) ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

😢🥛 براى گريستن بر حسين بن علی عليه السلام چیزی بخوریم و بنوشیم که اشک چشمان ما زیاد شود عَنْ مَصْقَلَةَ الطَّحَّانِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ: لَمَّا قُتِلَ الْحُسَيْنُ علیه السلام أَقَامَتِ امْرَأَتُهُ الْكَلْبِيَّةُ عَلَيْهِ مَأْتَماً، وَ بَكَتْ وَ بَكَيْنَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّى جَفَّتْ دُمُوعُهُنَّ وَ ذَهَبَتْ، فَبَيْنَا هِيَ كَذَلِكَ إِذَا رَأَتْ جَارِيَةً مِنْ جَوَارِيهَا تَبْكِي وَ دُمُوعُهَا تَسِيلُ فَدَعَتْهَا فَقَالَتْ لَهَا: مَا لَكِ أَنْتِ مِنْ بَيْنِنَا تَسِيلُ دُمُوعُكِ؟ قَالَتْ: إِنِّي لَمَّا أَصَابَنِي الْجَهْدُ شَرِبْتُ شَرْبَةَ سَوِيقٍ. قَالَ: فَأَمَرَتْ بِالطَّعَامِ وَ الْأَسْوِقَةِ فَأَكَلَتْ وَ شَرِبَتْ وَ أَطْعَمَتْ وَ سَقَتْ وَ قَالَتْ: إِنَّمَا نُرِيدُ بِذَلِكِ أَنْ نَتَقَوَّى عَلَى الْبُكَاءِ عَلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام. (الكافي، ج 1، ص 466) مصقله گفت: از حضرت صادق عليه السلام شنیدم که می فرمود: چون حسين بن علی عليه السلام كشته شد، همسر كلبيّه آن حضرت (يعنى دختر امرؤ القيس و مادر حضرت سكينه علیهاالسلام) براي حضرتش سوگوارى به پا كرد و خود گريست و زنان و خدمتگزاران او هم گريستند تا اشك چشمشان خشك شد و تمام گشت؛ امّا يكى از كنيزانش را ديد که هنوز مي گريد و اشك چشمش جاريست. او را طلبيد و پرسید: چرا در ميان ما فقط اشك چشم تو جاريست؟ پاسخ داد: من وقتی به سختى و مشقّت مى‏افتم، شربت سويق می نوشم. لذا آن همسر کلبیه سیدالشهدا علیه السلام دستور داد غذا و سويق تهيه كنند، و خودش از آن خورد و نوشيد و به ديگران هم خورانيد و نوشانيد و گفت: مقصودم از اين عمل آن است كه براى گريستن بر حسين عليه السلام نيرو پيدا كنيم. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»