بسمه تعالی راه‌اندازی سامانه معرفی مدیران دولت سیزدهم به رئیس جمهور منتخب سید ابراهیم رئیسی سامانه‌ای را برای مشارکت مردم در معرفی اعضا و مدیران دولت سیزدهم معرفی کرد. *در این سامانه که با عنوان "یاران رئیسی" راه‌اندازی شده، از همه نخبگان، فرهیختگان، گروه ها، احزاب، تشکل‌ها و آحاد مردم دعوت شده تا چنانچه فردی را در تراز دولت مردمی می‌شناسند نسبت به معرفی وی اقدام کنند.۶ *این سامانه با آدرس https://yaran.raisi.ir/managers در دسترس عموم مردم قرار گرفته است.

‍ 🔎 چیستی "فحش درمانی"! 🔸فحاشی ها و بی ادبی های این پسرک( حسین قدیانی) رو که دیدم یاد این خاطره معروف افتادم.. این فیلم مربوط به مصاحبه چندسال پیش #هفته_نامه_9دی با #علامه_مصباح است. امروز داشتم در مطالب و یادداشت های آرشیوی خودم میگشتم که دیدم این خاطره رو چندسال قبل یادداشت کرده بودم و فیلمش رو هم دارم. . 🔸خبرنگار( به صداش میخوره #حمید_رسایی باشه): به یاد داریم که تا قبل از دوره اصلاحات به دلیل بیماری میگرن شدیدی که شما داشتید، کمتر تدریس، سخنرانی و فعالیت های سیاسی به این شکل علنی داشتید، ولی در ایام تحرک اصلاح طلبان آمریکایی، گاهی اوقات در یک روز پنج تا شش سخنرانی داشتید؛ همان ایام در خاطره ای، موضوع "فحش درمانی" را مطرح کردید. قصه این "فحش درمانی" چه بود؟ می خواهیم از زبان خودتان بشنویم. 🔸#علامه_مصباح: آنچه که بنده یادم می آید این است که بعد از مدتی کسالت یکبار که خدمت مقام معظم رهبری شرفیاب شده بودم، ایشان احوالپرسی کردند، بنده عرض کردم که برای درمانم یک کشف جدیدی کرده ام. ایشان تعجب کردند و پرسیدند چه راه درمانی پیدا کرده اید؟ گفتم من تا به حال آب درمانی، طب سوزنی و مواردی شبیه به آن را شنیده بودم ولی مدتی است که داروی جدیدی کشف کرده ام و در خودم تجربه کردم، دیدم موثر است. ایشان گفتند این داروی جدید چی هست؟ گفتم فحش درمانی؛ هر چه در این روزنامه های زنجیره ای بیشتر به ما فحش می دهند حالمان بهتر می شود. ایشان خندیدند و دعا کردند. بله بحمدالله ما از این نعمت در آن زمان بخصوص، خیلی بهره مند بودیم و خدای متعال هم لطف می فرمود آسیب قابل توجهی به ما نخورد. 🔸خبرنگار: البته استاد فکر کنم هنوز از این داروی درمانی استفاده می کنید! چون مدتی است که ما یک هجمه مجددی را از طرف برخی رسانه ها و برخی چهره ها نسبت به شما می بینیم. 🔸علامه مصباح: بله، (با خنده) استمرار درمان در این سن شرط است، وقتی عوامل بیماری موجود هست، استمرار درمان هم باید باشد. بالاخره ما بر اساس تکلیفمان مجبوریم گاهی در صحنه حاضر باشیم و برخی خوششان نمی آید. 🔸خبرنگار: خدا ان شاءالله به شما صحت و سلامتی بدهد و البته از خدا می خواهیم که ما را هم دچار این فحش درمانی بکند که در راه خدا یک مقدار فحش بخوریم بلکه حالمان بهتر شود... علامه مصباح: (با تبسم و خنده) البته معلوم نیست این دارو به همه مزاج ها بسازد! پ.ن: خداوند ان شا لله روح علامه مصباح را قرین رحمت گرداند. ✍️#علی_ریاحی_پور 🆔 @sedayehowzeh

علامه بزرگوار در مواجهه با فحش ها و توهین های دوره دوم خرداد، چه حس و خوانشی داشتند؟ یادداشتی با موضوع فحش درمانی را در پست بعدی ریپلای شده هم مطالعه کنید.👇👇 🆔 @sedayehowzeh

عِمران واقفی: ما امپراطوریِ باغِ انار را پیش خواهیم برد. به زودی به دروازه های قدس خواهیم رسید‌. اتوبوس‌هایی مملو از جوانان ایرانی. برای فتحی عظیم و روایت فتح نوین باید رسانه بود. باید قلم بود. اینجا در باغ انار درخت هایی تربیت می کنیم که تمام ساقه هایشان قلم خواهد شد. و با خون روی‌ تنِ بلوری کاغذ بنویسند. هزاران قلم. هزاران لشکر. از پشت قدس زنان و مردانی کم سن و سال به سوی مهدی خواهند شتافت. قلم‌هایی در دست شان. همگی رسانه مهدی خواهند شد. صدای مهدی بلند است‌. قلم ها دانه‌دانه واژه های خارج شده از دهان مبارکش را خواهند نوشت. دهانش شیرین است. و دختران اورشلیم هم خواهند دید امپراطوری عظیمِ مهدی را. او به زودی با هزاران قله به میدانِ کارزار خواهد شتافت. و امپراطوری حق در زمین به دست او تاسیس خواهد شد. و قلم هایی می خواهد برای روایت. قلمهای دیجیتال. تصویرگر. نویسنده. داستان‌نویس. فیلم‌ساز. انیمیشن‌ساز. انفجار نور از آتشفشانهایِ هنرمندِ باغ انار خواهد بود. و این از نتایجِ سحرِ تمدن نوین اسلامی خواهد بود. ما به قله آتشفشانی می‌رویم. هرکس با ماست شام اولش را بردارد. پول یامفت نداریم. تازه ماشین هم نداریم. پیاده از میان کوه ها گز خواهیم کرد. مهدی خواهد آمد. اورشلیم نزدیک است. حالا چی بپوشیم؟ #صوت_نهایی #اورشلیم #دهانش_شیرین_است #امپراطوری_باغ_انار

☢ سر فصل مطالب کلاس آموزش نقد و تحلیل 〽️ ۱ . توضیحات کلاس_ دلیل نقد کردن آثار_ ناخودآگاه 〽️ ۲ . رسانه ها چه تاثیری بر ذهن مخاطب میگذارند؟ چرا و چگونه 〽️ ۳ . اصول اولیه فیلمنامه_ نقش مخاطب در رسانه ها 〽️ ۴ . گرافیک_ موسیقی_ محیط و فضا_ شخصیت پردازی_ ذات شخصیت ها 〽️ ۵ . ایدئولوژی_ تفکرها_ قدرت نمایی_ منجی_ ژانر 〽️ ۶ . نقش زن و خانواده در آثار_ نژادپرستی_ روابط بین شخصیت ها 〽️ ۷ . نماد شناسی_ انومالیتی_ اومانیسم_ فراماسونری_ صهیونیسم 〽️ ۸ . نقد چند اثر انیمیشن و فیلم_ نقد آثار دهه ۷۰ و ۶۰ 〽️ ۹ . خدا شناسی_ شیاطین 〽️ ۱۰ . تحلیل سینمای هالیوود_ تحلیل فیلم ماتریکس و ارباب حلقه ها 〽️ ۱۱ . تحلیل شرکت والت دیزنی_ تحلیل انیمیشن موآنا، درون و بیرون و روح 〽️ ۱۲ . ژاپن؛ فرهنگ و تاریخ_ ویژگی آثار ژاپنی_ تحلیل انیمه دفترچه مرگ، اتک تایتان و کیمیاگر تمام فلزی 〽️ ۱۳ . آثار سینمای ایران و سینمای خانگی_ سریال های صدا و سیما 〽️ ۱۴ . نقد آثار درخواستی آیدی ثبت نام https://eitaa.com/Hossein_abk آی نقد https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&url=https://inaghd.ir/&ved=2ahUKEwj4l9yBjbnxAhVog_0HHcVuCFgQFjAAegQICBAC&usg=AOvVaw2VYBeyKIn6WX5molDuYzza باغ انار https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

امام (ره) اولا هنر را در منظومه نورانی عرفان اسلامی قرار می‌دهند، که این افتخاری برای هنرمندان است. ثانیا می‌فرماید شما این را برای مردم مجسم کنید. این عبارت‌ها به خوبی نشان می‌دهد که حضرت امام (ره) کاملا هنر را می‌شناسد. #قطره147 #استاد_پناهیان #تحلیلی_بر_نگاه_امام_ره_به_هنر_و_رسانه https://eitaa.com/joinchat/1614741592C64fca83486

‏در نیاز قطعی کشور ‎#تردید ایجاد کردند. امروز باید فکر فردا را بکنیم. سعید جلیلی🌺 #انرژی_هسته‌ای #برق ⚜@tanhamasirmedia ◽️ @havaseil

⏳گفت و گوی صمیمی و جذاب صدای حوزه با یک #طلبه_رمان_نویس موفق که از #فیزیک_جامد دانشگاه به فقه و اصول #حوزه رسیده و در حال حاضر، در زمین هنر و زمینه #رمان، مشغول فعالیت و تربیت نیروست را در ادامه میخوانید؛ 🔸دغدغه من هنر است؛ در همین راستا مجموعه ‌ای در پیام رسان ایتا داریم که نام این مجموعه #باغ_انار است؛ انار مخفف (انجمن نویسندگان انقلابی رمان) هست. 🔸ما باید یاد بگیریم که رمان خوب بنویسیم. با حفظ قواعد داستان نویسی محتوای ارزشمند خودمان را #قطره_قطره به جگر مخاطب بخورانیم. نه اینکه بشکه بشکه و تمام قد بر او بپاشانیم.  🔸یک بار برای همیشه باید بگویم که رمان، #رسانه_اهل_فکر و مطالعه است و فیلم، رسانه کسانی است که کمتر اهل مطالعه هستند. 🔸متاسفانه همیشه کسانی هستند که #پینوکیوهای_کوچک و چوبین را گول بزنند و قول سرزمین ‌های رنگارنگ را به اوبدهند و سرانجام کاری با او می‌کنند که تمام قدرت فهم خود را از دست بدهد. 🔸اگر اهالی فرهنگ بدانند که در #رمان_زرد و قهوه‌ای چه مسائلی در حال تزریق به ذهن مخاطب نوجوان است آب دست‌شان باشد، زمین می‌گذارند و به این سمت می‌آیند. تفصیل این گفت و گوی جذاب را اینجا مطالعه کنید. ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344 🆔 @sedayehowzeh

رمان های امروز کشور و هدایت اذهان به سمت مسائل دسته چندم بشری/ رمان های زرد و قهوه ای و ذائقه هایی که کور می شوند کد خبر : ۱۷۹۸۰ ۱۸ تیر ۱۴۰۰ - ۱۰:۱۱  اسماعیل واقفی با بیان اینکه فضای ادبیات و رمان در کشور ما سال ها توسط جریانی مدیریت شده که ذهن جوان و نوجوان را به سمت مسائل دسته چندم بشری برده است، گفت: اگر اهالی فرهنگ بدانند که در رمان زرد و قهوه‌ای چه مسائلی در حال تزریق به ذهن مخاطب نوجوان است آب دست‌شان باشد، زمین می‌گذارند و به این سمت می‌آیند. اسماعیل واقفی رمان نویس طلبه ساکن یزد‌ و دانش آموخته سفیران هدایت این استان است؛ او قبل از ورود به حوزه، در دانشگاه، رشته فیزیک حالت جامد خوانده و از سال ۹۴ به صورت حرفه ای و تخصصی وارد حوزه رمان نویسی شده و البته سابقه پانزده ساله گرافیکی نیز دارد. مجموعه ای نیز به نام باغ انار در فضای مجازی راه اندازی کرده است که متشکل از جوانان و نوجوانان متخصص و علاقمند انقلابی در شاخه های مختلف هنری هستند که در حال حاضر، بیش از ۵۰۰ نفر در حال آموزش بوده و تمرکز اصلی بر محور نویسندگی، رمان نویسی و ادبیات داستانی است. آنچه در ادامه می خوانید گفتگوی صدای حوزه با این طلبه رمان نویس موفق است. صدای حوزه:لطفا از سابقه هنری خود در موضوع رمان بفرمایید که چه بودید و که بودید؟ اولین رمانم توسط انتشارات سوره مهر چاپ شد. رمان واو که همین جا از مسئول آفرینش های ادبی، دوست و استادم جناب آقای دکتر حسنی تشکر می کنم؛ این رمان در جشنواره هنرهای آسمانی سال ۹۹ رتبه آورد. یک سفرنامه نوشتم که به صورت مجازی منتشر شد. سفری جهادی و سه روزه به پلدختر با تمام تلخی ها و شیرینی های سیل؛ هنوز هم دوست دارم که شرایطی پیش بیاد تا چاپش کنم؛ اسم این سفرنامه هوای سیل است البته تا کسی به آن منطقه سفر نکند شرایط را به طور کامل متوجه نمی شود ولی بازخوردهای خیلی خوبی از مخاطبانم گرفتم که شاید علت آن طنز جاری در سفرنامه باشد. یک مجموعه داستان کوتاه به نام ربکا نیز دارم که احتمالا اسم آن عوض خواهد شد؛ این مجموعه در انتشارات سوره در حال بررسی است و برای چاپ نیازمند ویرایش است. چند کار دیگر هم به مرحله بازنویسی رسیده اند که احتمالا به زودی به مرحله ارسال به انتشارات می رسند و البته یک کار شهدایی هم دارم که امیدوارم گره بخت آن باز شود و بتوانم آن را به حضرت آقا تقدیم کنم؛ چون شنیده ام رهبری با شهید این کتاب ارتباطات نزدیکی داشته اند. صدای حوزه: بازار این روزهای کتاب را چگونه ارزیابی می کنید؟ بازار کتاب به خاطر قیمت های بالا هرروز بیشتر از گذشته آب می رود. البته یک سری از مخاطبان تا پای جان پایه خرید کتاب هستند. مخصوصا رمان که هنوز هم مشتری های خاص خودش رو دارد. البته اگر نویسنده مطرح باشد و قلمش مخاطب خاص خودش را جذب کرده باشد، هیچ وقت کتاب هایش روی دکه نخواهد ماند و این جایگاه به راحتی به دست نمی آید. امروزه اپلیکیشن های ارائه کتاب به صورت پی‌دی اف تا حد زیادی امکان دسترسی به کتاب را راحت کرده اند. ولی مخاطب و خواننده حرفه‌ای رمان همیشه به دنبال خرید کتاب به صورت کاغذی هست. پس این بازار هیچگاه قرار نیست از بین برود فقط نیاز به یک مدیریت متمرکز و مسئولین دلسوز دارد که قیمت های کاغذ و چاپ را کنترل کنند و جلوی چاپ رمان های زرد را بگیرند. رمان های زرد و ذائقه هایی که کور می شوند آسیبی که رمانهای بی کیفیت به بازار نشر می زنند بسیار بیشتر از عوامل دیگر است؛ چه بسا مخاطب نوجوانی که با خواندن یک داستان و رمان زرد (غیر حرفه‌ای و بی محتوا) برای همیشه از رمان و داستان زده شود؛ البته برای عده ای هم ذائقه سازی ‌شده و بعدها این نوجوان و جوان به دنبال همین سبک نوشته ها خواهد رفت و حتی اگر داستان درجه یک نیز تولید شود از آن، لذت نخواهند برد؛ مثل بیمار کرونایی که بویایی و چشایی خودش را از دست داده و فرق بین غذای خوب و سالم را با غذای کپک زده متوجه نمی شود. صدای حوزه: درباره دل مشغولی های این روزهایتان بگویید. دغدغه من هنر است؛ در همین راستا مجموعه ‌ای در پیام رسان ایتا داریم که از شیر رمان، داستان و شعر تا جانِ گرافیک و طراحی در در آن وجود دارد؛ نام این مجموعه باغ انار است؛ انار مخفف (انجمن نویسندگان انقلابی رمان) هست. ولی این کانال شاخه های مختلفی مانند آموزش گرافیک و شعر نیز دارد؛ همچنین سیزده کلاس خصوصی نویسندگی و یک گروه اصلی و یک گروه مختص بانوان نیز در این مجموعه فعال هستند. رمان دینی و غیر دینی نداریم؛ رمان یا خوب است یا بد صدای حوزه: نظر شما در رابطه با تقسیم رمان به دو شاخه دینی و غیر دینی چیست؟ بنده قائل به این نیستم که ما رمان دینی و غیر دینی به معنای مصطلح داریم؛ رمان ها یا خوب هستند یا خوب نیستند؛ البته سهم ما از تولید رمان های خوب کم است. تعدادی از رمان های دینی در اصل غیر دینی هستند و تعدادی از رمان های غیر دینی

در واقع دینی هستند. فرار مخاطب از ارائه گل درشت مفاهیم دینی در رمان گروه اول رمان هایی هستند که تعدادی مفاهیم گل درشت مذهبی را تبویب می‌کنند و در قالب رمان ارائه می دهند؛ این گروه از رمان ها جامعه مخاطب نوجوان را جذب می‌کند چون به صورت مداوم به نوجوانان اطلاعات می دهد؛ نوجوانی که تشنه اطلاعات است اما در عین حال مخاطب حرفه ای و رمان خوان را جذب نمی‌کند. مخصوصا مخاطب تیز هوشی که نوجوان باشد؛ این یعنی مخاطبی که بعدها می‌تواند سرنوشت ساز باشد از دست این نویسنده ها فراری خواهد بود و به تدریج از خواندن رمان های مذهبی به این معنا فراری خواهد شد. پس حواسمان باشد که اگر مخاطب تیزهوش از دست ما فراری است به خاطر عرضه کردن مفاهیم به صورت گل‌درشت است. مخاطب کتاب خوان و فعال دنبال رمان خوب است. ما باید یاد بگیریم که رمان خوب بنویسیم. با حفظ قواعد داستان نویسی محتوای ارزشمند خودمان را قطره قطره به جگر مخاطب بخورانیم. نه اینکه بشکه بشکه و تمام قد بر او بپاشانیم. گروه دوم رمان هایی هستند که نویسنده قصد نوشتن رمان دینی را ندارد ولی خروجی کار او یک رمان سالم و قابل عرضه به مخاطب مسلمان می شود؛ علت آن نیز نهادینه شدن مفاهیم عمیق اسلامی در اینگونه از رمان هاست؛ بنا بر این مخاطب مذهبی و هوشمند از خواندن آن لذت می‌برد. مانند بینوایان که ده‌ها ویژگی اسلامی مانند ایثار، کمک به فقرا، همت، تلاش را در خود دارد. رمان نویسی یعنی صبر و رنج صدای حوزه: از نظر شما رمان با سایر شاخه های نوشتاری چه تفاوتی دارد؟ رمان نویسی کمی با شاخه های نوشتاری دیگر متفاوت است؛ مهمترین ویژگی‌ رمان‌نویس، مقاومت است. رمان‌نویسی روح انسان را رنده میکند تا عَلَقه ای که مدت هاست در روحش پرورش داده را سالم به دنیا بیاورد؛ این رنده شدن به معنای واقعی کلمه رنج است. رمان‌نویسی یعنی رنج؛ یعنی تاب‌ آوری؛ یعنی صبر البته نه فقط یک ماه و دو ماه بلکه گاهی ممکن است نیاز به صبر چندین ساله باشد تا کار ثمره دهد و اگر نویسنده در میان این پرونده طولانی خسته شود یا انگیزه اولیه او کمرنگ شده، یا خط داستانی را گم کند یا کلا افسرده شود که چرا می‌نویسد، هیچ وقت به نهایت کار نمی‌رسد و موجود زنده ای که در بطن روح نویسنده است، زودرس به دنیا می‌آید و می‌میرد.  رسانه ای عمیق تر از کتاب ندیدم صدای حوزه: شما به عنوان یک طلبه با چه انگیزه ای وارد دنیای رمان شدید؟ انگیزه من از ورود به این وادی تاثیر عمیق رمان بود؛ ببینید فیلم و رمان دو رسانه ای هستند که همواره با هم مقایسه شده و می‌شوند. یک بار برای همیشه باید بگویم که رمان رسانه اهل فکر و مطالعه است و فیلم، رسانه کسانی است که کمتر اهل مطالعه هستند. در خواندن رمان، ذهن مدام باید تخیل کند، به همین دلیل مدام در حال فعالیت است؛ بنابر این رمان رسانه ای سرد است که ذهن را فعال نگه می دارد ولی فیلم یک رسانه گرم است و تمام فعالیت ذهنی مخاطب و تخیل کردن او در آن تعطیل است. نکته بعد اینکه فیلم هایی که از روی رمان ساخته می‌شوند دو حالت دارند، در حالت اول تخیل ذهن کارگردان به قدری قوی است که هر خواننده ای که فیلم را می‌بیند، می‌گوید: آفرین از رمانی که توی ذهن منه خیلی قشنگ تر ساخته. حالت دوم اینکه ذهن مخاطب رمان خلاق تر از ذهن کارگردان فیلم هست و وقتی فیلم رو می‌بیند می‌گوید: فیلم ضعیف تر از رمانش بود. این دو نکته به ما نشان می دهد مولف در تهیه اثر حرف اول را می‌زند و نهایتا یک فیلم در بهترین حالت می‌تواند مثل رمانش باشد؛ آن هم زمانی که خلاقیت کارگردان بالاتر از تمام مخاطبانش باشد. عرصه رمان نویسی انگیزه‌ای برایم ایجاد کرد که بدون محدودیت های سینمایی و … وارد فضای رسانه ای عمیق بشوم و ذورق اندیشه را تا عمق روح مخاطب برانم. یک رمان بین دو روز تا یک ماه مخاطب را درگیر می کند. ولی یک فیلم نهایتا سه ساعت با مخاطب همراه است و مزیت دیگر رمان نویسی این است که می‌توان آن را یک نفره انجام داد و نیاز به تیم های بیگ پروداکشن ندارد. البته مهم ترین عامل را همان عمیق بودن این رسانه می‌دانم. من رسانه ای عمیق تر از کتاب ندیدم. شاید علت کتاب بودن معجزه پیامبر اعظم اسلام همین باشد. ما انسانها شدیدا نسبت به کتاب تأثیر پذیریم. مخصوصا اگر مسائل را به زبان و لسان قوم خودمان گفته باشد که رمان بر خلاف پروپوزالها و پایان نامه ها به زبان قوم نوشته می‌شوند. صدای حوزه: مهم ترین موانع در راه رمان نویسی چیست؟ مهم ترین مانع رمان نویسی خستگی است. این حرفه نه پول دارد و نه جایگاه اجتماعی چندان ولی اگر یک کتاب از انسان باقی بماند و بعد از او برای خلق‌الله مفید باشد تا زمانی که آسمان ها سرپا هستند، برای او صدقه جاریه خواهد بود. مشکلات چاپ نیز مانع دیگر است ولی اگر تمرکز نویسنده های جوان روی بی‌نظیر بودن کارشان باشد و ذهن خود را به حواشی بند نکنند، قطعا خداوند راه هایی را برایشان ب

از خواهد کرد. صدای حوزه: اگر بخواهید فضای رمان کشور را آسیب شناسی کنید، به چه نکاتی اشاره می کنید؟ در مجموعه مجازی باغ انار بخشی به نام سرچشمه نور وجود دارد که این بخش با توجه به نگاه رهبر انقلاب به فضای ادبیات و رمان، تاسیس شده و برنامه مدون هفتگی دارد؛ هر هفته یک یا دو رمان که توسط حضرت آقا توصیه شده اند، در این مجموعه بررسی می‌شود؛ این کار توسط اعضای باغ انار که اکثرا هم جوان و نوجوان هستند، صورت می پذیرد؛ در این بخش تاکنون تمرکز روی رمانهای به صورت مقدماتی و در حد آشنایی بوده است. هدایت اذهان به سمت مسائل دسته چندم بشری در فضای رمان امروز کشور فضای ادبیات و رمان در کشور ما سال ها توسط جریانی مدیریت و ترویج شده است که ذهن جوان و نوجوان را به سمت مسائل دسته چندم بشری برده است؛ چرا که مسائل بی اهمیت به خوبی در قالب هنر قابل عرضه هستند و مخاطب را درگیر خودش می‌کند. بزرگترین کمبودی که وجود دارد این است که ما به عنوان انسان نیازهایی داریم که به روش صحیح به آن پرداخته نمی‌شود. خداوند قالبی برای ارضا این نیاز آفریده و این قالب هنر و شاخه ادبیات است؛ نمونه اش تعبیرات نو و بدیع قرآن در توصیف است که هنوز که هنوز است، کهنه نشده است. بشر به طور عام و نوجوان به طور خاص عاشق تعبیرات بدیع و نو از موضوعات کهن و ریشه ای است و این مهم به وسیله هنر و ادبیات به بهترین حالت قابل دست‌یابی است. بعد از انقلاب جریان منحرف کننده بشر از موضوعات مهم با تمام قدرت خود یعنی رسانه به میدان آمده است؛ ما هم به عنوان سرباز مرد میدانیم و تا آخرین قطره شارژ لپ‌تاپ و گوشی مان در صحنه هستیم؛ بشر باید طعم نور را بچشد، بشر برای نورانی شدن، برای رسیدن به سرچشمه حقیقت، برای حمل نور خلق شده ولی متاسفانه همیشه کسانی هستند که پینوکیوهای کوچک و چوبین را گول بزنند و قول سرزمین ‌های رنگارنگ را به اوبدهند و سرانجام کاری با او می‌کنند که تمام قدرت فهم خود را از دست بدهد. انگیزه اصلی من نبرد با این دستگاه شرور و خودکامه و منحرف کننده بوده و هست. دستگاهی که یحرفون الکلم عن مواضعه و یهود دشمن اصلی ما بوده و هست. صدای حوزه: در پایان اگر توصیه ای به خوانندگان دارید؛ بفرمایید. به همه کسانی که سر سوزن ذوق دارند سفارش می‌کنم که کارهای مقطعی و‌ موقتی را کم کنند و به سمت نوشتن داستان و رمان بیایند، البته شاید همگی استعداد نداشته باشند ولی وقتی اهل‌بیت کور را شفا می‌دهند، دادن کمی استعداد که چیزی نیست. اگر اهالی فرهنگ بدانند که در رمان زرد و قهوه‌ای چه مسائلی در حال تزریق به ذهن مخاطب نوجوان است آب دست‌شان باشد، زمین می‌گذارند و به این سمت می‌آیند

کلیپ #سقوط_آزاد_اردکان پارک بچه های اردکان هم بعد از هوای پاک،محیط زیست،برق و آب #سقوط کرد! فیلم مربوط به دوشنبه شب 14 تیر 1400 می باشد به خاطر اردکان درحد توان پخش کنید تا برسه به دست مسئولین😔 🔺هادرون؛ بزرگترین کانال خبری استان یزد در ایتا http://eitaa.com/joinchat/79757312Cb9283fe96c @haderoon https://t.me/joinchat/P99s0xxj98F4tSm7

مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های لبنی ایران: به وزیر گفتم به فکر سفره مردم باشید گفت من بهزیستی نیستم علی احسان ظفری: 🔻 8 نفر شخصیت حقیقی و حقوقی با کمک وزارت جهاد کشاورزی با گران کردن شیر به دنبال خروج 3 تا 4 هزار میلیارد تومان سرمایه کشور بدون پرداخت عوارض هستند. 🔻شیر را گران کردند تا به بهانه آزادسازی قیمت شیر صادرات کره و شیر خشک را انجام دهند. 🔻در حال حاضر 50 هزار تن شیر خشک و 48 هزار تن کره در کشور داریم که با شیر ارزان قیمت دولتی 4 هزار تومان و نهاده دامی 4200 تومانی تولید شده است. 🔻چطور امکان دارد وزیر، نمایندگان این 8 نفر را پای میز مذاکره بنشاند و به جای دفاع از تهیه نهاده‌های دامی و برطرف کردن مشکلات دامداری‌های کوچک با یک مصوبه باعث نابودی دام‌های مولد و تولیدکنندگان شیر شود. 🔻در جلسه‌ای در وزارت جهاد کشاورزی خطاب به وزیر گفتم به فکر سفره مردم باشید ولی ایشان گفتند من بهزیستی نیستم. 🆘 @Roshangari_ir

🔊 رمان “جدال شاهزاده و شبگرد” را با موضوع “ولایت فقیه” نوشتم/ القای غیرمستقیم گزاره های دینی، یک ضرورت است 🔻جای مباحث سیاسی و کلامی #ولایت_فقیه در داستان های ما خالی بود. و همین عامل شد تا دومین اثرم به این موضوع اختصاص پیدا کند و شبهاتی که خیلی از نوجوان ها و جوان ها داشتند در این رمان پاسخ داده شود. 🔹هنر در کشور ما بخصوص داستان، از این سرمایه عظیم فکری استفاده نکرد، استفاده که نکرد هیچ، حتی در جایی توسط همین نویسندگان به اصطلاح #انقلابی تحریف هم شد‌ تا جایی که نویسنده ای به استناد فرزند شهید بودنش و با تحریک عده ای، به خود حق داد تمام اندیشه و منظومه فکری علامه بزرگ #آیت_الله_مصباح را با قلمِ توهین و فحاشی و تمسخر لگد مال کند. 🔹نخستین حلقه‌های سالن سینما در ایران ۲ نفر بودند که تحصیلکرده «آلیانس» بوده‌اند. مدارس آلیانس نخستین پایگاه نفوذ #صهیونیست ها در ایران بود. دوره های اول و دوم سینما در ایران کاملا زیر نظر تفکر #یهود بود. خانم صادقی از باغبانان باغ انار هستند. باغبان باغ خوشه‌انار. #باغبان‌ #خوشه‌انار #باغ_انار #هیام #زهرا_صادقی ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344 🆔 @sedayehowzeh

نور #واو موجود شد. تعداد محدود. اولویت با السابقون السابقون. قیمت کتاب+هزینه ارسال=45000 همراه با امضا نویسنده به نام شخص خریدار. 🔸 آیدی سفارش:@evaghefi

🔊 مشکل نسل جدید دختران ما این است که قهرمان ندارند/ شخصیت یابی، عامل اصلی گرایش جوانان و نوجوانان به فضای مجازی است 🔻خانم زینب پاشاپور، نویسنده کتاب های «بی تو پریشانم» و «عروس یمن»، #همسر_شهید حجت الاسلام والمسلمین محمد پورهنگ و #خواهر_شهید اصغر پاشاپور و رتبه ۱۲ کنکور سال ۱۳۸۵: 🔹الگویی که غرب ارائه می کند حقیقتاً الگوی جذابی است که در سایه کم کاری ما خیلی هم جذاب تر دیده می‌شود و با ابزارهای مختلفی که دارد و آن سلطه علمی ای که دارد ، باعث شده است که سرابی را به زنان نشان دهند که فکر کنند #الگوی_درست و صلاح و صواب آن است. 🔹مشکل این نسل از دختران و زنان این است که قهرمان ندارند و قهرمان هایی را به عنوان الگوی خودشان قرار داده اند که قهرمانهای واقعی نیستند و وقتی سعی می‌کنند شبیه آنها بشوند، در واقع به سمت الگوهای مردانه می روند و به یکباره پدیده‌هایی مانند #هلیا یا مانند خانم هژبری پیش می آید. 🔹برادرم یک پیام فرستادند که اگر کاری را برای خدا انجام بدهیم و آن را زیر خروارها خاک دفن کنیم، چون آن کار برای خدا انجام شده است، خداوند آن را از زیر خاک بیرون می‌کشد و شبیه خورشید به همه نشان می دهد. 📎متن کامل مصاحبه: v-o-h.ir/?p=19066 خانم پاشاپور از باغبانان باغ انار هستند. باغبانِ محترم باغِ یه‌قاچ‌انار. #باغ_انار ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344 🆔 @sedayehowzeh

 هدف من و علاقه اصلی خود من، نوشتن از مقاومت و به ویژه زنانی است که در این میدان نقش آفرینی می کنند. همان الگو هایی که نیاز داریم نشان داده شوند تا یک مقدار از آن فضای فانتزی که هالیوود نشان می‌دهد فاصله بگیرند. خانم زینب پاشاپور، نویسنده کتاب های «بی تو پریشانم» و «عروس یمن»، همسر شهید حجت الاسلام والمسلمین محمد پورهنگ و خواهر شهید اصغر پاشاپور و رتبه ۱۲ کنکور سال ۱۳۸۵، در مصاحبه با پایگاه خبری-تحلیلی صدای حوزه، به سوالات خبرنگار این پایگاه، پاسخ گفت. مشروح این گفتگوی پر نکته خصوصا درباره نقش آفرینی زنان در حوزه فرهنگ، در ادامه از نگاهتان می گذرد:   صدای حوزه: در ابتدا لطفا خودتان را معرفی کنید و تحصیلات، سوابق و فعالیت هایی که داشته اید را بیان بفرمایید. با عرض سلام خدمت شما و مخاطبان گرامیتان؛ من زینب پاشاپور ، متولد سوم مرداد ۱۳۶۷، فارغ التحصیل کارشناسی حقوق از دانشگاه امام صادق و کارشناسی ارشد مطالعات زنان از پژوهشکده زن و خانواده هستم و در حال حاضر دو کتاب چاپ شده دارم. یکی کتاب بی تو پریشانم، زندگی‌نامه داستانی همسرم، شهید مدافع حرم، حجت الاسلام و المسلمین محمد پورهنگ و دیگری کتابی به نام عروس یمن ، زندگینامه خانم فاطمه مومنی و همسرشان که اصالتاً یمنی هستند، که این کتاب در واقع دورنمایی از اتفاقات و تحولات منطقه به خصوص منطقه یمن را روایت می‌کند. هم چنین کتاب‌های دیگری دارم که در دست نگارش است و مهمترین آن ها، کتابی در مورد برادرم، شهید اصغر پاشاپور است. همچنین عضو هیئت تحریریه ی ماهنامه فکه هستم که بیش از ۲۰ سال است در زمینه ی ادبیات پایداری سابقه فعالیت دارد و عضو گروه تخصصی رویکرد بانوی فرهنگی هستم که در واقع متشکل از جمعی از بانوان نویسنده است.  صدای حوزه: اساساً چه شد که شما به عنوان یک نخبه علمی و باتوجه به رتبه ۱۲ کنکور، سمت رشته ی مطالعات زنان گرایش پیدا کردید و چرا در اولویت فکری و تحصیلی شما قرار گرفت؟ درباره ی اینکه چرا به سمت مطالعات زنان گرایش پیدا کردم، باید بگویم که رشته حقوق، رشته ای بود که من با علاقه و با اراده خودم آن را انتخاب کردم و در ابتدای ورود به این رشته فکر می‌کردم آینده ی تحصیلی من با همین رشته در یکی از گرایش های آن، ادامه پیدا خواهد کرد اما کمی که گذشت، با مسائل زنان بیشتر آشنا شدم و به ویژه با توجه به توصیه ای که مقام معظم رهبری داشتند در مورد اینکه امروزه مسئله ی زنان، مسئله ی بسیار مهمی است و باید متخصصینی پیدا شوند که به این مسئله اشراف داشته باشند و از طرفی موج های فمنیستی – که البته نمی توانم بگویم در کشورمان با آن شدتی که در غرب وجود دارد، با آن مواجه هستیم اما بالاخره در تفکرات غالب جامعه نسبت به زنان بی تأثیر نبوده است – ، این مسائل باعث شد که به این حوزه علاقه پیدا کنم و به سمت این رشته نوپا بروم. البته رشته ی من مطالعات اسلامی زنان است، نه مطالعاتی که به عنوان مطالعات زنان در دنیا مطرح است و بر جنبش ها و حرکات فمنیستی تمرکز دارد؛ اگر چه ما در این رشته آشنایی کافی با این حرکت ها و جنبش ها و تاریخچه و نقطه عزیمت هر کدام از آنها پیدا می‌کنیم، ولی چیزی فراتر از اینها، اینکه ماهیت این جنبش ها چیست و چقدر خواسته های این جنبش ها قابلیت تطبیق با وضعیت جامعه ما دارد، همه اینها باعث علاقه و کشش من به این سمت شد و فهمیدم که خلأیی وجود دارد که باید پر شود و چه بسا آن پشتوانه حقوقی به من کمک کند که مطالعات زنان را دقیق‌تر و عمیق‌تر بخوانم. بسیاری از متفکرین رشته ی مطالعات زنان، حقوقدانانی بوده اند که وارد این حوزه شده‌اند، بنابراین خواندن حقوق با مطالعات زنان منافاتی نداشت اما مطالعات زنان در سطح ارشد از موضوع حقوق متفاوت می‌شد.   صدای حوزه: در وضعیت موجود، هندسه ای که از مسائل زنان جامعه ی ما ترسیم می کنید چگونه است؟ به نظر شما مهم ترین محور ها و آسیب هایی که زنان و دختران کشور ما را تهدید می کند چه مواردی هستند و کدام یک دارای اولویت است که مسئولین و مراجع مربوطه باید بر روی آن تمرکز بیش تری کنند؟ در مورد مسئله روز و دغدغه اصلی زنان که نوعاً زنان با آن درگیر هستند و خیلی از شبهات شاید از آنجا ریشه می گیرد، فکر می‌کنم دورنمایی است که حرکت ها و جنبش‌های فمنیستی برای زنان جامعه های دیگر می سازند که شبیه سرابی است که کم و کاستی هایی دارد و در جامعه ما به واسطه خوانش نادرستی که بعضا از اسلام شده است بیشتر خودش را نشان دهد. ما یک اسلام عزیز داریم که جایگاهی متعالی را برای زن به نمایش می‌گذارد ولی خوب این جایگاهی که اسلام برای زنان در نظر گرفته است، که می‌تواند به عنوان یک عضو مترقی ، هم به وظایف فردی شان رسیدگی کنند و هم به صورت موفق در جامعه حضور داشته باشند، به خاطر کم کاری هایی که خواسته یا ناخواسته در این راه شده است یا معرفی نکردن الگوهای درست و آن خلأها، باعث شده است ای

ن سراب خودش را واقعی تر نشان دهد. این باعث شده است که نه تنها زنان، بلکه خیلی از خانواده ها از خاستگاه اصلی خودشان فاصله بگیرند و این طور تصور کنند که الگویی که غرب دارد از زن ارائه می دهد آن ها را به سعادت شان بیشتر نزدیک می کند و الگویی تمام تر و کامل تر است، در صورتی که وقتی ما از درون خود این مفاهیم به آنها نگاه می کنیم اینها در واقع سعی می کنند که آدم ها را دور از آنچه که هدف خلقت آنها بوده است نگه دارند و نوعی جهل مرکب نسبت به جایگاهی که حقیقتا باید داشته باشند، به آنها بدهند. الگویی که غرب ارائه می کند حقیقتاً الگوی جذابی است که در سایه کم کاری ما خیلی هم جذاب تر دیده می‌شود و با ابزارهای مختلفی که دارد و آن سلطه علمی ای که دارد ، باعث شده است که سرابی را به زنان نشان دهند که فکر کنند الگوی درست و صلاح و صواب آن است و از فرهنگ عمیق شان فاصله بگیرند، بدون اینکه بسیاری از آنها نسبت به جایگاه اسلام برای زنان، اشراف و اطلاع داشته باشند. من فکر می‌کنم همه در این مسئله مقصر هستند و اگر بخواهیم واکاوی کنیم، هرکس به نوعی مسئول است، علما و مسئولین هرکدام به اندازه ی خود مسئول هستند. این کم کاری های ما و پرکاری های جبهه مقابل باعث شده است که این خلأ و فاصله با این الگوی نادرست خود را پر کند. یک نکته دیگر اینکه اگر زنی احساس کند که دوست دارد موفق باشد، با الگویی که به او داده شده است فکر می‌کند که نمی‌تواند یک زن کامل باشد، چرا که یا باید به خانواده، به وظایف همسری و مادری خود بپردازد و از طرفی اگر بخواهد در زمینه اجتماعی موفق باشد باید حیطه شخصی و خانوادگی خود را رها کند. آن تصویری هم که ارائه شده است به عنوان یک زن موفق، تصویری است که عرصه ی خانوادگی و خصوصی را از عرصه عمومی و اجتماعی جدا می کند و این طور القاء می کند که زن موفق، باید بین خودش و موفقیتش یا خانواده اش یکی را انتخاب کند و این دو با هم قابل جمع نیستند که این امر تبعاتی مانند کاهش آمار ازدواج و کاهش فرزندآوری را دارد، چون همه اینها به عنوان مانع شناخته می‌شود؛ در صورتی که در الگوی اسلامی در واقع همه اینها پله های پیشرفت زن هستند که متاسفانه خیلی درست و دقیق برای زنان جامعه‌ی ما بازنمایی نشده اند .   صدای حوزه: چطور می شود که امروزه در مناسبات مختلف سیاسی و… از زن به عنوان ابزار، سوء استفاده می شود؟ از نگاه شما آیا این مسئله مختص جامعه ی ماست یا در فضای بین الملل نیز وجود دارد؟ آیا این تحلیل را قبول دارید که در این زمینه غرب دچار یک افراط و ما دچار تفریط هستیم؟ درباره نگاه ابزاری به زن اگر بخواهیم بی پرده و صریح صحبت کنیم باید بگویم که استفاده ابزاری از زنان مختص به جامعه ما و زمان ما و کشور ما نیست، در خود جوامع غربی تحقیقات و اسنادی وجود دارد مبنی بر استفاده از جذابیت های زنان، برای قلقلک دادن خریداران یک کالا یا جلب توجه برای اینکه محصولی اعم از مادی، معنوی و فرهنگی به فروش برسد. خود جوامع غربی با وجود اینکه قید و بند و آن محدودیت ها را ندارند و روابط آزادانه تری دارند و حتی زن به عنوان یک کالا هم شناخته نمی شود – چرا که خیلی در دسترس و در معرض است و خیلی رسیدن به جذابیت های زنانه سهل‌الوصول است – ، در همان جامعه هم باز از جذابیت های زنانه در امر تبلیغات استفاده می شود. البته خواسته یا ناخواسته خود زنان هم به این مسئله دامن زده اند که در فضای رقابتی که پیش آمده است، از یکدیگر پیشی بگیرند. ما باید این را بپذیریم که این فرهنگ کم‌کم به جامعه ما هم رسوخ پیدا کرده است و ما یا از روی غفلت یا از روی الگوپذیری عامدانه، به این مسئله روی آورده ایم که ما هم از زنان استفاده ابزاری کنیم. حضور زنان هر روز در بیلبورد هایی که در سطح شهر مشاهده می شود، دارد بیشتر می شود؛ از بی ربط ترین کالاها تا مرتبط ترین کالاها در تبلیغات مختلف تلویزیون و صفحات فضای مجازی، از زن و جذابیت های زنانه استفاده می شود. شاید خود این، یک جور نادیده گرفتن حقوق زنان و حتی نادیده گرفتن بعد انسانی آنان است، چون ما او را تبدیل به یک ابزاری کرده ایم برای اینکه به مخاطب تحمیل کنیم به خاطر آن جذابیت های زنانه، بپذیرد که این کالا، کالایی است که مورد نیاز او است و کیفیت دارد. در جامعه ما متاسفانه چند سالی است که باعث شده است برای مقاصد سیاسی به ویژه در ایام خاص، زمان انتخابات یا روز ۲۲ بهمن، برای مقاصد خاص، مقداری کوتاه می آییم و خیلی چیزهایی که جزء اصول دین و جزء قانون کشور ما نیست را مباح می دانیم. متاسفانه ما شاهد آن هستیم که آن نگاه ابزاری که در غرب است در جامعه اسلامی ما هم به صورت دیگری نمایان می شود؛ نمی‌خواهم بگویم که آنها دچار افراط هستند و ما دچار تفریط، هر کس بنا بر مقصد خود و بنا بر هدف خود و آن منفعتی که دارد به نوعی از زنان استفاده می کند اگرچه ما از جذابیت های زنان شبیه به غرب استفاده

نمی کنیم و آن را به نمایش در نمی آوریم، اما باز هم متاسفانه برای مقاصد سیاسی و تشویق مردم به مشارکت، از چیزی استفاده می کنیم که بزرگان دین، ما را نهی کرده اند. من بارها و بارها شنیده ام که برای هدف مقدس باید از وسیله مقدس استفاده شود ولی در سال های اخیر حتی در فضای مجازی آنچه دیده می شود و حتی باعث تمسخر می‌شود، این است که ما داریم چیزی را تبلیغ می‌کنیم که زیاد به آن اعتقاد نداریم و فکر می‌کنم از این بابت هم ما دچار ضعف هستیم، چون باز هم مقاصد اقتصادی و سیاسی آنقدر برای ما پررنگ هستند و اهمیت پیدا کرده اند که ما راه درست تبلیغ را گم کرده ایم.  صدای حوزه: به عنوان یک مسئله ی امروزی، ریشه ی پدیده هایی مانند هلیا را چطور تحلیل می کنید؟ آیا این مسائل وارداتی و استثنا است؟ آیا در چنین پدیده هایی یا پدیده ای مانند مائده هژبری، برخورد قانونی کافی است و مشکل را حل می کند یا راه کارهای پیشینی در این طور مسائل وجود دارد؟ درباره پدیده هلیا من معتقد هستم که این یک امر استثنایی نیست بلکه چیزی است که دارد در بطن جامعه اتفاق می‌افتد، چه ما بخواهیم و چه نخواهیم و چه قبول کنیم و چه قبول نکنیم بخشی از جامعه دارد به این سمت گرایش پیدا می‌کند و دلایل مختلف روانشناختی و جامعه شناختی و دلایل مرتبط به زنان را دارد. من فکر می‌کنم اولاً ما الگویی درست از یک زن موفق مسلمان ارائه نداده ایم؛ بارها گفته ایم اما چیزی ارائه و نمایش نداده ایم. اما از آن طرف یک الگوی کج و معوجِ ناقص، تحویل زنان داده‌ایم؛ زنی که زنانگی ندارد، نباید مادر باشد، نباید همسر باشد، نباید احساسات زنانه داشته باشد و باید آنها را سرکوب کند. من فکر می‌کنم مشکل این نسل از دختران و زنان این است که قهرمان ندارند و قهرمان هایی را به عنوان الگوی خودشان قرار داده اند که قهرمانهای واقعی نیستند، از خودشان و فرهنگشان فاصله دارند و وقتی سعی می‌کنند شبیه آنها بشوند، در واقع به سمت الگوهای مردانه می روند و به یکباره پدیده‌هایی مانند هلیا یا مانند خانم هژبری پیش می آید. برخی فیلم ها اخیرا ساخته شده است که افکار کاملاً فمنیستی دارد و سعی می کند که زنان را از زنانگی دور کند و قصد دارد با پررنگ کردن نقش زنان، قهرمان سازی کند. فیلم هایی مانند مالفیسنت ، کروئلا ، بیوه سیاه، فیلم هایی که دارد به دختران نمایش می دهد که قوی تر باشند و این قوی تر بودن لازمه اش این است که زن نباشند. همان حرفی که فمنیستها می زنند که زن، جنس دوم است و چرا باید از مرد الگو ارائه داده شود؛ اما در واقع دارند همان الگوی مردانه را بدون اینکه خودشان بدانند، ارائه می دهند و نوجوان هایی که قطعاً اینها از نظر خانوادگی و فرهنگی دچار خلأ هستند به این قهرمان ها روی می آورند. من فکر می کنم که یکی از علت های مهم گرایش جوان ها و نوجوان ها به فضاهای مجازی به خصوص اینستاگرام این است که این فضاها، به آنها یک شخصیت جدید مجازی می دهد و کوچکترین حرف و عملی که انجام می دهند، هزاران لایک می خورد و شنیده و دیده می‌شود و شخصیت جدیدی کسب می‌کنند که این یک اتفاق خوشایند برای آنها است. انسان ها نیاز دارند که دیده و شنیده شوند اگر در فضای واقعی چنین اتفاقی بیفتد، که چه بهتر، اما اگر نشد، نوجوان نیاز دارد که حرفش را کسی بشنود و او را جدی بگیرند و وقتی در فضای مجازی این اتفاق می افتد، سعی می کند با قاعده فضای مجازی عمل کند و بر اساس آن فضایی که وجود دارد، در آن زمین بازی کند و رفتاری انجام دهد که مخاطب فضای مجازی می‌پسندد؛ حالا این رفتار اگرچه در فضای حقیقی یک چیز عجیب و غریب و خیلی دور به نظر می‌رسد اما در فضای مجازی پذیرفته است و این فرد خودش را اثبات می‌کند. من فکر می‌کنم که پدیده هلیا، استثنا نیست و دارد اتفاق می‌افتد و فضای مجازی ابزاری است برای دیده شدن هلیاهایی که شاید حرفشان دیده نشده و شاید جدی گرفته نشده اند و خود ماها نخواستیم آنها را ببینیم و نخواستیم عضوی از جامعه ما باشند. خود آن آدمها هم نیاز داشتند که بیشتر دیده شوند و من فکر می کنم قطعاً برخورد قضایی، آخرین راهکار است و مراحل پیش تر و مهم تری وجود دارد. حضرت آقا بسیار گفته اند که فضای مجازی باید مدیریت شود. فضای مجازی و فضاهایی از این دست، وارداتی هستند و ساخته و پرداخته ما نیستند اما ما می‌توانیم در این زمین بازی، طوری بازی کنیم که همه چیز به نفع ما تمام شود. ما از این فضا و از این ظرفیت غافل هستیم، خیلی برای من عجیب است که برخی دوستان می‌گویند ما به این فضا وارد نمی شویم چون این فضا، فضای ما نیست و ما را دور میکند. کدام سربازی است که از میدان جنگ فرار کند با این عنوان که این میدان، میدان ما نیست؟ قطعاً بازگذاشتن این فضا، کمک کردن به دشمن است. باید مجهز شویم و وارد این فضا شویم و فرهنگ خودمان را وارد کنیم، فرهنگی که خیلی ها دوست دارند ما از آن فاصله بگیریم و خودمان هم خیلی به آ

ن کم لطفی کرده ایم.   صدای حوزه: به عنوان یک نویسنده ی با دغدغه در زمینه ی شهدا و با عنایت به این که خود شما همسر و خواهر شهید هستید، دلیل رغبت شما به کنشگری در زمینه ی نویسندگی با موضوع شهدا چیست؟ آیا این مسئله ناظر بر مسائل روز است یا صرفا یک ادای دین به شهدا و دغدغه ی شخصی است؟ آیا چنین قلم زدن هایی می تواند هلیاهای امروز را به قله ی هویت برساند تا شاهد چنین پیامدهایی نباشیم؟ در خصوص نوشتن درباره شهدا باید بگویم که ورود من به صورت جدی در عرصه نویسندگی با شهدا بود و رزقی بود که خداوند آن را نصیب من کرد و مفتخرم که برای شهدا قلم می‌زنم، اما ادامه مسیرم، صرفاً و منحصراً با شهدا نیست، اگرچه به نظرم برکت قلم، از خون شهید است. یکی از هدف ها و انگیزه های من در نوشتن از شهدا این است که شهدا را خیلی زمینی و دست یافتنی معرفی کنم، آنطور که واقعاً بوده اند. به دور از آن فضایی که در سال‌های دفاع مقدس و پس از آن سعی کردند که شهدا را خیلی دست نیافتنی نشان دهند، من سعی کردم آن طور که شهید هست او را دست یافتنی نشان دهم و همان طور که شهید هم مثل همه مردم مشکلات داشته و زندگی کرده، برخی از آنها، گذشته خیلی روشنی هم نداشتند، اما به یک آینده روشن رسیدند. از شهدا مینویسم از این بابت که مخاطبانی که آن را می خوانند، خودشان را به جای آن شهید بگذارند، هم ذات پنداری کنند و بدادند که اگر بخواهند، می‌توانند و می شود این اتفاق بیفتد. سعی کردم برای شهدا بنویسم و با مخاطبانی که این آثار را خوانده‌اند، ارتباطم را قطع نکنم و ببینم که چه اثری گذاشته است. آیا به قول شما آن هلیا ها، ذهنشان قلقلک داده شده است یا نه و دیدم که بله؛ کمابیش می تواند اثرگذار باشد. وقتی کسی می بیند که آدمی که در کنارش داشته زندگی میکرده و شبیه او بوده، با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کرده، هر از گاهی، گناهی مرتکب می شده و توبه می کرده، می بیند که شهادت، چیز دست نیافتنی نیست و اگر آنها هم بخواهند می‌تواند تغییر کنند. یکی از انگیزه های اصلی این بوده و فکر می کنم تا حدودی توانسته تاثیر بگذارد اگرچه فعلا خیلی کم است و کار کوچکی است. اما هدف من و علاقه اصلی خود من از نوشتن از مقاومت و به ویژه زنانی است که در این میدان نقش آفرینی می کنند. همان الگو هایی که نیاز داریم نشان داده شوند تا یک مقدار از آن فضای فانتزی که هالیوود نشان می‌دهد فاصله بگیرند و ببینند که الگوهایی وجود دارد، زنانی شبیه خودشان و هم سن و سال خودشان وجود دارد که واقعا قهرمان اند؛ مادر بودند، همسر بودند، از نظر اجتماعی هم، نخبگان و قهرمانان جامعه خودشان به حساب می آمدند و این مادری و همسری مانعی سر راهشان نبوده است. کتابی که درباره یمن نوشتم، قهرمان آن زنی بود که سن و سال زیادی نداشت اما وارد فضای مقاومت و جهاد شد و در واقع با این مفاهیم بزرگ شد و یک قهرمان شد و دوست دارم که باز هم از این الگوهای زنانه بنویسم و معرفی کنم و بگویم که دست ما خالی نیست، اگرچه ما تا الان کوتاهی کردیم و نمایش ندادیم. اتفاقاً آخرین مطلبی که در ماهنامه فکه نوشتم، درباره یکی از زنان بوسنی است که مورد ستم و تجاوز قرار گرفت اما ایستادگی کرد به خاطر مذهبش، به خاطر فرزندانش و همسرش ونهایتاً راه نجات خودش و خانواده اش را پیدا کرد. این زنان دور و بر ما کم نیستند اگرچه گمنام و ناشناخته هستند اما دوست دارم از آنها بگویم و در کنار گفتن از شهدا، شهدایی که واقعاً قهرمانان اصلی هر ملتی هستند، دوست دارم از این قهرمان ها هم بگویم، از الگوهایی که به آنها پرداخته نشده است. احساس می کنم در این زمینه رسالتی وجود دارد که باید گفته شود، نشان داده شود، نمایش داده شود و ان شاالله تاثیر خودش را بگذارد.  صدای حوزه: به نظر شما بانوان جامعه چطور می توانند در عرصه فرهنگی مانند نویسندگی و رمان نویسی و… کنشگر باشند به طوری که هم حقوق آنها رعایت شود و هم در میدان بودنشان با حفظ هویت واقعی آنها تحقق پیدا کند؟ خودتان چگونه عمل کرده اید؟ در عرصه کنشگری اجتماعی بانوان، من تصورم این است که زنان، خود را دست کم می‌گیرند و به قابلیت‌ها و توانمندی‌های خود اشراف ندارند. خانم‌های شاغلی را دیده ام که دغدغه بزرگ کردن فرزندانشان را دارند و مدام فکر شان این است که کاش من شاغل نبودم و در مسئله خانواده داری و تربیت فرزند تمرکز می کردم. در مقابل زنان خانه‌داری هستند که مدام فکر می کنند که اگر حضور اجتماعی داشتند و شاغل می بودند، خیلی موفق تر می‌شدند. ولی من فکر می‌کنم که طبق فرمایش حضرت آقا، اگر هر کس هر جایی که هست آنجا و آن وظیفه و مسئولیتش را مرکز کره زمین بداند و مرکز دنیا تصور کند، فکر می کنم که بهترین عمل را می تواند داشته باشند. کسی که خانه دار است اگر اینطور فکر کند که  تربیت نسل و انسان سازی او در واقع مهم‌ترین رسالت است، قطعاً آن را به بهترین شکل، به سرانجام می‌رساند و کسی

مانند حاج قاسم را تحویل جامعه می دهد و کسی که شاغل است و فضای اجتماعی را انتخاب کرده است در کنار همسری و مادری، اگر این را به نحو احسن انجام دهد، قطعاً بسیاری از فساد هایی که در محیط های اداری شاهد هستیم، برطرف می‌شود. من فکر می‌کنم بسیاری از خانم‌ها اشراف ندارند و خود را دست کم می‌گیرند و فکر می‌کنند که حضور اجتماعی، حضور فیزیکی در اجتماع است و نمی دانند که تاثیرگذاری لزوماً به معنای حضور فیزیکی نیست و از طرفی اگر در جامعه حضور دارند، حضورشان در جامعه را خودشان را مهم بدانند و در واقع واقف باشند به تاثیری که دارند. در عرصه نویسندگی، به ویژه عرصه ای که خودم در آن حضور دارم، در گروه باغ انار ، کلاسی دارم و به شاگردانم توصیه می‌کنم که وقتی قلم به دست می گیرید، برای چیزی بنویسید که ارزش دارد؛ به مخاطب خود احترام بگذارید و بدانید که هر کلمه ای که می نویسید، قرار است اتفاق بیفتد. آیا قرار است تأثیر بگذارد؟ مخاطب می خواهد از آن چه درسی بگیرد؟ اگر اینطور فکر کنیم، هر یک خطی که نوشته می شود، با بالاترین کیفیت و بالاترین تأثیر نوشته می شود. توصیه من این است و خودم این طور عمل می کنم، سعی می کنم برای نوشتن سوژه های ارزشمند انتخاب کنم، سوژه‌هایی که مقدس هستند. در واقع وقت و ذهن و زمان مخاطب را امانتی می دانم که قرار است با نوشته من پر شود و توسل می کنم به ائمه اطهار و سعی می کنم زیر نظر آنها و با عنایت آنها بنویسم و فکر می‌کنم که اگر انسان وصل باشد به این دریا، از برکت آن دریا آثارش هم خواندنی تر می شود. چون در سایه آنها بودم این عنایت را دیده‌ام و فکر می‌کنم که ما زنان توانمندی داریم که خودشان را باور ندارند، به ویژه به عنوان همسر شهید، همسران شهدایی را می شناسم که فکر می کنند با شهادت همسرشان، رسالتشان تمام شد؛ اما نمی دانند که رسالت اصلی آنها و کار اصلی آنها تازه شروع شده است و آن پرچمی که همسرشان بلند کرده است قرار است اینها آنرا پرچم داری کنند و به اهتزاز در بیاورند و با حرکتی که می کنند، مانند کاری که حضرت زینب کرد را انجام دهند. ما بهترین الگو را داریم و از آن غافلیم، در واقع قیام امام حسین را حضرت زینب بود که به همه نشان داد. من سعی کردم خودم این کار را انجام دهم و جهادی که همسرم و برادرم شروع کردند را در قالب کتاب، نوشته و به همه نشان دهم. عزتی که خدا به من داده به عنوان کسی که به شهدا منسوب هستم، باید از آن استفاده کنم و چیزهای ارزشمند را بنویسم که دیده نشده اند و نیاز است. به ویژه نوشتن از زنان مقاومت، زنان محور مقاومت و در این زمینه امیدم به خداست و دوست دارم که بیشتر فعالیت داشته باشم و در کنار آن وظیفه اصلی تربیت فرزندان که در واقع امانت اصلی آنها هستند. یکی از مشاغلی که فکر می کنم خیلی با روحیات و طبیعت و سرشت و فطرت زنانه سازگار است، همین نویسندگی است که بیشترین تاثیر را دارد. در واقع بدون اینکه انسان حضور فیزیکی در جامعه داشته باشد می‌تواند با یک کتاب کلی از انسان‌ها را از مسیری که دور شده‌اند نجات دهد و آنها را دوباره وارد مسیر کند. یک دلیل اصلی من برای کنشگری زنان و اینکه چرا من به این سمت و سو گرایش پیدا کردم این است که ما در این سالها به خصوص در حوزه مسائل بانوان، خیلی دست به عصا حرکت کردیم و حرکت های ما بیشتر جنبه دفاعی داشته است. منتظر بودیم که دشمن یک عملی داشته باشد و ما یک عکس العملی نسبت به عمل دشمن انجام بدهیم. ولی به خصوص در این سال‌های اخیر با صحبت‌هایی که مقام معظم رهبری داشتند به ویژه خطاب به خانواده‌های شهدا و همسران شهدا این بوده است که الان ما می‌توانیم تهاجمی وارد شویم و پشتوانه قوی در این زمینه داریم. در حال حاضر جای دفاع نیست و ما باید سعی کنیم در این میدان برنده باشیم، چرا که هر یک ساعت برای ما بسیار ارزشمند است و هر قدمی که برمی داریم بسیار دیر است و از این بابت بیشتر احساس تکلیف کردم و دوست دارم نسبت به صرف یک همسر شهید یا یک خواهر شهید بودن، فعالیتهای بیشتر و اثرگذارتری داشته باشم.  صدای حوزه: بعنوان همسر شهید و خواهر شهید، در صورت امکان، نکته و خاطره ای خاص از این دو شهید بزرگوار هم نقل بفرمایید چرا که با توجه به نوع شهادت خاص این دو قهرمان مدافع حرم، نکات ویژه ای حتما برای گفتن وجود دارد. این دو شهید نامشان با هم گره خورده است. قبل از ازدواج بنده و این وصلت خانوادگی، برادرم و همسرم سابقه دوستی طولانی مدتی داشته اند و دوران جوانی شان را با هم گذرانده اند و با هم بزرگ شده اند. ما بارها شنیده ایم که هر کس شبیه رفیقش می‌شود و می توان آدم‌ها را از رفیق هایشان شناخت و این دو نفر بسیار شبیه هم بودند، شبیه هم فکر می‌کردند و عمل می‌کردند و در بزنگاه ها شبیه هم انتخاب می‌کردند و در واقع سرنوشت شان هم شبیه هم گره خورد و شبیه هم شده بودند. این دو شهید بزرگوار ویژگی های مشترک زیادی دارند، ولا

یت پذیری، خواندن حرف مقام معظم رهبری حتی قبل از آنکه به زبانشان بیاید، انتخاب درستی که داشتند، آن غیرتی که نه تنها غیرت دینی بود بلکه غیرت انسانی بود که قبول نمیکرد روی خاکی راحت و آسوده نفس بکشند که روی همین خاک دارد به عده‌ای فارغ از اینکه آنها مسلمان هستند یا نه، بلکه به این خاطر که انسان‌های مظلومی هستند و دارد به آنها ظلم می‌شود و از آن مهم‌تر و بزرگ‌تر و ارزشمندتر، حرمی بود که اجازه ندادند مجدداً به آن تعرض شود. خیلی خاطره دارم، از سال‌های قبل از ازدواج ما این دو بزرگوار با هم بوده اند، از حضورشان در ایام فتنه خاطره دارم.  یک چیزی را در خاطر دارم که برادرم جمله ی ارزشمندی را به من گفت که من تعبیر این صحبت را درباره خودشان به چشم دیدم. آن هم این بود که در ایام سال دومی که مأموریت همسرم تمدید شده بود و رفتیم پیش ایشان، قبل از آن ایام مسمومیتی که باعث شهادت همسرم شد، برادرم برای من پیامی فرستاد. برادرم هم پنج سال در سوریه بودند و در آن دو ماهی که کنار همسرم بودم و برخی روزها می توانستم ایشان را ببینم، برادرم یک پیام فرستادند که اگر کاری را برای خدا انجام بدهیم و آن را زیر خروارها خاک دفن کنیم، چون آن کار برای خدا انجام شده است، خداوند آن را از زیر خاک بیرون می‌کشد و شبیه خورشید به همه نشان می دهد. من آن پیام را خواندم و به فراخور آن وضعیتی که داشتیم، یک درک ساده و سطحی از آن داشتم. ولی وقتی که شهادت خود ایشان رقم خورد، دقیقاً یک ماه بعد از سردارسلیمانی و آن وابستگی و دلبستگی که ایشان به فرمانده شان داشتند، به همان واسطه برای همه مشخص شد، به واسطه محبتی که خداوند در دل آدمها انداخته بود. تعبیر این آیه که خدا اگر بخواهد میتواند محبت هر آدمی را در دل بندگان بیندازد، به واسطه محبت سردار سلیمانی محبت ایشان هم به عنوان یار سردار سلیمانی و سرباز سردار سلیمانی با آن عبارت ساده آقا اصغر در دل ها افتاد و آن خورشیدی که می‌گفتند را من توانستم با چشم ببینم و درسی که من از این دو شهید دیدم و برای همه زندگیم کفایت می‌کند، واقعاً همین است که اگر مخلصانه به چیزی دل ببندی، خدا تو را و زندگی و عاقبتت را به نزدیک ترین حالت ممکن به محبوبت قرار می دهد. مگر در روایت هایمان نداریم که «هل الدین الا الحب؟»؛ دوستی در مورد هر کدام از این دو شهید بزرگوار به یک صورت خودش را نشان داد. همسر من خیلی امام رضایی بود، در عین اینکه به همه ائمه به خصوص حضرت زهرا و امام زمان علیهما السلام عنایت زیادی داشت، یک ارتباط خاص و دلی ویژه نسبت به امام رضا داشتند و به تعبیر خودشان، خودشان را در دریای محبت امام رضا غرق کرده بودند و سرنوشت شان دقیقاً مثل امام رضا و امام حسن علیهما السلام بود که مسمومیت منجر به شهادت ایشان شد. اما برادرم یک ارتباط دلی و نزدیک با حضرت زهرا داشتند و دقیقاً شبیه پسران حضرت زهرا، شبیه امام حسین و حضرت عباس به شهادت رسیدند و واقعاً آن جمله که هرکس شبیه آن چیزی می‌شود که دوستش دارد، درباره این دو بزرگوار با شهادتشان به زیباترین شکل ممکن تعبیر شد.  لینک کوتاه : https://v-o-h.ir/?p=19066

#تلنگری پاسخ به مهم‌ترین سؤالات پیرامون عرفه 💢 ۱ـ چرا باطن #عرفه اینقدر قدرت دارد که می‌تواند تمام محرومینِ ماه رمضان را یکجا شفاعت نموده و به تطهیر برساند؟ 💢 ۲ـ چه کسانی از عرفه، بیشترین بهره را می‌برند؟ 💢 ۳ـ چرا خداوند در روز عرفه، قبل از اینکه به اهل عرفات نظر کند، به اهل کربلا نظر می‌کند؟ 💢 ۴ـ اهل کربلا، چه کسانی هستند؟ آیا منظور فقط کسانی است که در کربلا حضور دارند؟ #استاد_شجاعی 🎤 #استاد_عالی ※ ویژه روز #عرفه ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344 @Ostad_Shojae