#خانواده_ایرانی_اسلامی
#آرامش
هر کس اطمینان کند که آنچه خداوند برای او مقدر کرده از او فوت نمی شود، قلبش راحت و آرام می گیرد.🌸
@havayeadam 🌸
#خانواده_ایرانی_اسلامی
#آرامش
هر کسی به آنچه خدا تقسیم نموده راضی باشد، بر آنچه در دیگران است غمگین نخواهد شد.🌸
@havayeadam 🌸
#خانواده_ایرانی_اسلامی
#آرامش
وقتی باور داشته باشی خوبی هات به خودت بر می گرده، همیشه آرومی🌸
@havayeadam 🌸
#خانواده_ایرانی_اسلامی
#آرامش
بخل و حسادت دشمن آرامش است و هم روح رو اذیت میکنه و هم جسم را مریض🌸
@havayeadam 🌸
#سلام_ارباب✋
تو خودت صبح دل انگیز جهانی به خدا"پس تو ای صبح دل انگیز جهان صبح بخیر
#السلام_علیک_یا_اباعبدالله
#صبحتون_حسینی🍃
@havayeadam 🌸
#خانواده_ایرانی_اسلامی
#سبک_زندگی_اسلامی
💠حد و مرز دینی در #گفتگو_با_نامحرم
خداوند در سوره احزاب آیه 32 خطاب به زنان پیامبر(صلی الله علیه وآله) میفرماید:
«یا نساءَ النّبی لَسْتُنَّ کأحدٍ منَ النِّساءِ إن اتَّقَیتُنَّ فلا تَخضعن بالقولِ فیطمع الذی فی قلبه مرض وقلن قولاً معروفاً؛
ای زنانِ پیامبر! شما همچون زنان دیگر نیستید، اگر پارسایی بورزید، به گفتار نرمی نکنید تا کسی که مرضی به دل دارد، طمع نیارد و سخنی پسندیده گویید».
گرچه خطابِ آیه به زنان پیامبر(صلی الله علیه وآله) است، امّا علت حکم که در آخر آیه آمده، همه زنان و مردان را در برمی گیرد.
جان کلام آنکه، آیه سوره احزاب، ارتباط کلامی بین دو جنس را از دو طرف کنترل میکند. از طرفی، دختران هنگام سخن گفتن باید عفت در کلام را رعایت کنند و به گونه ای سخن نگویند که همراه عشوه و ناز باشد و دلها را مجذوب خود سازد و از سوی دیگر، به پسران نیز سفارش میکند که در مواجهه با جنس مخالف، با دلی پاک (و نه آکنده از تمایلات جنسی) رو به رو شوند.
پس، آیه از یک سو به دختران میگوید: در حین گفت و گو، بر لحن و صدای خویش کنترل داشته باشند و از سوی دیگر، به پسران سفارش میکند که بر دلهای خویش نظارت داشته باشند تا با دلی مرض آلود با دختران رو به رو نگردند.
خلاصه سخن آنکه: ارتباط کلامی بین دو جنس، با دو شرط (کنترل صدا و حالت سخن گفتن از سوی دختران و کنترل دل از سوی پسران) مجاز شمرده شده است.
@havayeadam 🌸
#خانواده_ایرانی_اسلامی
#سبک_زندگی_اسلامی
💠حد و مرز دینی در #یاری_نامحرم
ارتباط دختر و پسر در بُعد مساعدت و یاری رساندن مورد نکوهش قرار نگرفته است.
آیا دو جنس مخالف در هر شرایط (اجتماعی، فرهنگی، روحی) میتوانند با تکیه بر اصل «مساعدت» با یکدیگر مرتبط شوند، به یاری هم بشتابند، در درسها و مشکلات درسی به یکدیگر یاری رسانند، به خوابگاه و خانه یکدیگر رفته به بحث و گفتگوی درسی و غیر درسی بپردازند؟
برای روشن شدن اصل مساعدت به قرآن باز میگردیم. در آیات سوره قصص، موسی را دیدیم که به کمک دختران شتافت؛ امّا نکته ای در ادامه آیه آمده که در خور تأمل فراوان است.
قرآن میگوید: (موسای جوان) برای دختران آب کشید، آنگاه به سایه پناه برد. همین و بس!
امّا پس از مساعدت به دختران، دیگر آنجا نایستاد، به رویشان لبخند نزد، از نام و نشانشان نپرسید، از آنها نخواست تا به او بگویند خانهشان کجاست، با که زندگی میکنند، اجازه میدهند تا در منزل همراهی شان کند یا نه.
قرآن فقط میگوید:
«فَسَقی لَهُما ثُمَّ تولّی الی الظِلّ؛
برایشان آب کشید، آن گاه به سایه رفت».
«فَقال رَبِّ إنّی لِما اَنْزَلْتَ إلَی مِنْ خَیرٍ فَقیر؛
(دست به دعا برداشت) و گفت: پروردگارا؛ من به هرخیری (غذایی) که به سویم فرستی نیازمندم» (سوره قصص، آیه 24)
نمونه های فراوانی از قرآن، نشان از آن دارد که مردانی که انگیزه آنها از مساعدت، تنها یاری رساندن به نیازمندان بوده است، نه ایجاد پُلی برای رسیدن به غریزهها و اشباع نا مشروع آنها، به یاری و مساعدت زنان شتافته، گرفتاری آنها را برطرف کردهاند.
@havayeadam 🌸