تازه از سربازی برگشته بود و حدود ۲۰ سالش بود که اومدن خواستگاریم ...🥰 هنوز کاری هم پیدا نکرده بود...😢 یادمه مراسم خواستگاری بابام ازش او پرسید: «درآمدت از کجاست؟؟»🧐 گفت:من روی پای خودم هستم و از هر جا که باشه نونمو در میارم💪 حالت مردونه‌ش خیلی به دلم نشست 🤩 وقتی می‌دیدم که چطور با خونوادم در مورد ازدواج صحبت می‌کنه ...🤗 با هم که صحبت می‌کردیم گفت: «حجاب شما از هر چیزے واسم مهمتره»😎 واسه عـــــقد که رفتیم، دست خطی نوشت و خواست که امضاش کنم نوشته بود ... ❗️«دلم نمے خواهد یک تار موی شما را نامحرمی ببیند… »😯 منم امـــــضاش کردم ...😊 مادرم از این موضوع ناراحت شد و گفت: «این پسر خیلی سخت گیره»🤨 ولی من ناراحت نشدم، چون می‌دونستم که می‌خواد زندگی کنه🥰 🎈واقعاً هم زندگے باهاش بهم مزه میداد😊 🌷شهید مهدی‌‌ قاضی‌خانی 🦋شادی‌ارواح‌طیبه‌شهداصلوات🦋 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

#هر_دو_بدانیم 🌸 🔶وقتی اتفاق ناگواری می‌افتد؛ ☝️🏻به همسرتان نگویید همه‌اش تقصیر توست. 👌🏻بگویید این حوادث ممکن است برای همه رخ بدهد. 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

🌸 #خوشبختی در میان #خانه ی شماست #بیهوده آن را در باغ #همسایه جستجو نکنید… 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

#عشقم ❤️ بگذار خیالٹ را راحٹ ڪنم☺️ دوسٹ داشتنٹ مشروط بہ هیچ شـرطۍ نیسٹ تا ابد عاشقانہ💓 دوستٹ خواهم داشٹ😍* 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

🍃🌸 #طنز_همسرانه 😄 یک استکان لبخند😁 💎زنی برای اینکه بفهمه #شوهرش بعد از رفتن اون چه احساسی پیدا میکنه یه نامه مینویسه😉 : 👈🏼 من دیگه تو رو دوست ندارم و از این خونه میرم😌 بعدش زنه میره و زیر تخت قایم میشه!🙃🙂 مرد وقتی وارد خونه میشه و نامه میخونه هورا میکشه بعدش توی نامه چیزی مینویسه و به #زن دومش زنگ میزنه 😜😜و میگه که از شر زنم خلاص شدم و سریع بیا کافه!😁😁 زنش منتظر میمونه تا شوهرش بره و بعد میره نامه رو میخونه که نوشته : پات از زیر تخت معلوم بود😅😅,من رفتم نون بگیرم😂😂😂 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

🍃🌸 یک نکته در مورد دوران عقد 💍 👈شیوه صدا زدن پدر و مادر همسر👵👴 ✍ما به شما 👌پیشنهاد می کنیم که برای 🗣صدا زدن پدر و مادر👵👴 همسر از تعابیری مثل: «❣پدر، مادر، بابا، مامان❣» استفاده کنید🙂 چرا که اینگونه 👏صدا زدن با خود بار عاطفی😉 فراوانی دارد و با این شیوه مهر💕 و محبت را بین 👐اعضای خانواده👨‍👩‍👧‍👦👨‍👩‍👦‍👦 زیاد می کنید ضمن اینکه با به کار بردن این کلمات👩👱 انسان احساس نزدیکی🌺 و صمیمیت زیادی نسبت☺️ به طرف مقابل می کند. 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

#همسرداری 🍃🌸 📌نقطه ضعف ها و ایرادتون رو هیچ وقت پیش همسرتون به #زبون_نیارید! این شامل ایرادهای ظاهری هم میشه. تجربه ثابت کرده تا زمانی که خودتون نگید٬ همسرتون هم متوجه نمی شه امابا اعتراف بهش اجازه میدید که دقت کنه و در آینده اون هم به زبون بیاره . 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

#همسرداری 🍃🌸 ✨#اختلافات زمانی شکل میگیرندکه افرادبه جای #پذیرش واحترام به تفاوتها سعی میکنند#سلیقه ونظر خودراحاکم نمایند😕 ✨دراین صورت بجای یافتن نقطه #مشترک روزبه روزازیکدیگر #دورترمیشوند ❣زندگی اگر #تفاهم محور نبودسعی کنیدسازش محورباشه❣ 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

می‌گفت: "زمین جای جمع کردن ثوابه... دائم الوضو بود. موقع #اذان خیلی‌ها می‌رفتند وضو بگیرند ولی حسن اذان و اقامه‌اش را می‌گفت و نماز را شروع می‌کرد. 😮 می‌گفت: "زمین جای جمع کردن ثوابه...😁 حیف زمین خدا نیست آدم بدون #وضو روش راه بره..."🤔 #شهیــد‌حسن‌تهرانـی‌مقـدم🥀 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

❤️ مرد:میدونستی خیلی قشنگ میخندی؟ زن:میدونستی دلیله این خنده ها تویی؟❤️ #الهی که زندگیتون سرشار از خوشبختی باشه💓😇 🍃🌸 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚

#پارت_صد_و_شانزدهم از #رمان_جان_من #عاشقانه و #مذهبی نماز مغرب را خواندم و با یک بسته ماکارونی که خریده بودم، شام ساده ای تدارک دیدم و در فرصتی که تا آمدن مجید مانده بود، پای تلویزیون نشستم که باز هم خط اول اخبار، حکایت هولناک جنایتهای تروریستهای تکفیری در سوریه بود. همانهایی که خود را مسلمان میدانستند و گوش به فرمان آمریکا و اسرائیل، در ریختن خون مسلمانان و ویران کردن شهرهای اسلامی، از هیچ جنایتی دریغ نمیکردند. از اینهمه ظلمی که پهنه عالم را پوشانده بود، دلم گرفت و حوصله دیدن فیلم و سریال هم نداشتم که کلافه تلویزیون را خاموش کردم و باز در سکوت افسرده ام فرو رفتم. مدتها بود که روزهایم به دل مردگی میگذشت و شبهایم با وجود حضور مجید، سرد و سنگین سپری میشد که دیگر پیوند قلبهایمان همچون گذشته، گرم و عاشقانه نبود. هر چه دل مهربان او تلاش میکرد تا بار دیگر در قلبم جایی باز کند، من بیشتر در خود فرو رفته و بیشتر از گرمای عشقش کنار میکشیدم که هنوز نتوانسته بودم محبتش را در دلم باز یابم و هنوز بی آنکه بخواهم با سردی نگاه و بیمِهری رفتارم، عذابش میدادم و برای خودم سختتر بود که با آن همه عشقی که روزی فضای سینه ام گنجایش تحملش را نداشت، حالا همچون تکه ای یخ، اینهمه سرد و بیاحساس شده بودم. هر چه میکردم نمیتوانستم آتش داغ مادر را دلم خاموش کنم و هر بار که شعله مصیبتش در قلبم گُر میگرفت، خاطره روزهایی برایم زنده میشد که خودم را با توسل های شیعه گونه سرگرم کرده و به شفای مادرِ رو به مرگم دل خوش کرده بودم و درست همینجا بود که زخمهای دلم تازه میشد و باز قلبم از دست مجید میشکست. دختری همچون من که از روز نخست، رؤیای هدایت همسرش به مذهب اهل تسنن را در سر پرورانده بود، چه آسان به بهانه سلامتی مادری که دیگر امیدی به سلامتی اش نبود، به همه اعتقاداتش پشت پا زده و به شیوه شیعیان دست به دعا و توسل برداشته بود و این همان جراحت عمیقی بود که هنوز التیام نیافته و دردش را فراموش نکرده بودم. شعله زیر غذا را خاموش کردم و در یک دیس بزرگ برای پدر و عبدالله، ماکارونی کشیدم و برایشان بردم. عبدالله غذا را که از دستم گرفت، شرمندگی در چشمانش نشست و با مهربانی گفت: «الهه جان! تو رو خدا زحمت نکش! من خودم غذا درست میکنم. » لبخندی زدم و با خوشرویی جواب دادم: «تو هر دفعه میگی، ولی من دلم نمیاد. واسه من که زحمتی نداره! » و خواست باز تشکر کند که با گفتن «از دهن میفته! » وادارش کردم که به اتاق برود و خودم راهِ پله ها را در پیش گرفتم که باز نفسم به تنگ آمد و دردی مبهم، تمام سرم را گرفت. چند پله مانده را به سختی طی کردم و قدم به اتاق گذاشتم. کمر دردم هم باز شدت گرفته و احساس میکردم ماهیچه های پشت کمرم سفت شده است. ناگزیر بودم باز روی تخت دراز بکشم تا حالم جا بیاید که صدای باز شدن در خانه و خبر آمدن مجید، از جا بلندم کرد. کیفش را به دوش انداخته و همانطور که با هر دو دست جعبه بزرگ پرتقالی را حمل میکرد، شاخه گل رزی هم به دهان گرفته بود. با دیدن من، با چشمانش به رویم خندید و جعبه را کنار اتاق روی زمین گذاشت. با دو انگشت شاخه گل را از میان دو لبش برداشت و با لبخندی شیرین سلام کرد و من در برابر این همه شور و شوق زندگی که در رفتارش موج میزد، چه سرد و بی احساس بودم که با لبخندی بیرنگ و رو جواب سلامش را دادم و بی آنکه منتظر اهدای شاخه گلش بمانم، به بهانه کشیدن شام به آشپزخانه رفتم. به دنبالم قدم به آشپزخانه گذاشت و پیش از آنکه به سراغ قابلمه غذا بروم، شاخه گل را مقابل صورتم گرفت و با احساسی که تمام صورتش را پوشانده بود، زمزمه کرد: «اینو به یاد تو گرفتم الهه جان! » و نگاهش آنچنان گرم و با محبت بود که دیگر نتوانستم از مقابلش بی تفاوت بگذرم که بلاخره صورتم به لبخندی ملیح گشوده شد و گل را از دستش گرفتم که گاهی فرار از حصار دوست داشتنی عشقش مشکل بود و بی آنکه بخواهم گرفتارش میشدم. ادامه دارد... 💞 به ڪآناڷ #همسرانه حــۏاے آدݦ بپیوندید↙️ ❤️ @havayeadam 💚