〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۳۴ 💠 #تحليل_فطري_بودن_دين_از_نگاه_مفسران۱ : 🔹مفسران در مقام تفسير اين آيه و بيان مراد از دين و هماهنگي آن با فطرت انسان، احتمالاتي را ذكر كرده‌اند كه در اينجا به مهم‌ترين آنها مي‌پردازيم. 1⃣ فطري بودن كليات آموزه‌هاي دين : 🔸برخي گفته‌اند، منظور از فطري بودن دين اين است كه كليات احكام دين و اصول و قواعد كلي آن، مانند اصل توحيد، خداپرستي، رسيدگي به محرومان و برپايي عدل و قسط در جامعه، حلال بودن ازدواج، حرام بودن پليدي‌ها و حلال بودن طيبات، و ديگر مسائل اساسي و پايه‌اي اسلام، با فطرت آدمي سازگار و با خواست‌ها، بينشها و گرايشهاي انساني هماهنگ است. بنابراين احتمال، خداشناسي و خداپرستي جزئي از فطرتي است كه در آيه شريفه ذكر شده است. 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۳۵ 💠 #تحليل_فطري_بودن_دين_از_نگاه_مفسران۲ 2⃣ فطري بودن خداپرستي : 🔸تفسير ديگري كه به تفسير اول نزديك است، اين است كه حقيقت دين كه طبق آيه 19 سوره آل عمران (إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَم) تسليم بودن در برابر خداي متعال و خضوع در برابر اوست و در شكل‌هاي گوناگون عبادت و اطاعت از دستورها و قوانين الهي تجلي مي‌كند، موافق فطرت انسان است. بنابراين، منظور از فطري بودن دين اين است كه تسليم بودن در برابر خدا و خداپرستي ـ كه ريشه همه احكام و فروعات دين است ـ امري فطري است. 🔹هر انساني به‌ مقتضاي فطرت خود، خواهان خضوع در برابر خدا، پرستش او و تعلق و تقرب به «‌كامل مطلق‌» است و پرستش‌هاي انحرافي و شرك‌آميز بر اثر تلقينات و تربيت‌هاي غلط و يا بر اثر جهل و خطاي در تطبيق، پديد مي‌آيد. بنابر اين تفسير، آيه شريفه مستقيماً ناظر به خداشناسي نيست؛ ولي مي‌توان گفت كه لازمه‌ی فطري بودن خداپرستي و گرايش به خضوع در برابر خدا، وجود نوعي شناخت از خداي متعال است؛ زيرا هر گرايش در انسان، متعلَّق خود را نشان مي‌دهد و با نوعي شناخت به متعلَّق آن همراه است. 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۳۶ 💠 #تحليل_فطري_بودن_دين_از_نگاه_مفسران۳ : 3⃣ فطري بودن شناخت حضوري خدا : 🔸احتمال ديگر اين است كه بگوييم مراد از فطري بودنِ دين در آيه شريفه، فطري بودن همان شناخت حضوري و قلبي به خداوند است.(۱) اين احتمال، درست منطبق بر همان‌ مطلبي است كه ما درصدد اثبات آنيم و مؤيد آن، رواياتي است كه مفاد اين آيه شريفه را همان مفاد آيه ميثاق مي‌دانند و توضيح آن خواهد آمد. احتمالات ديگري نيز درباره مراد از فطري بودن دين وجود دارد؛ مثل‌ اينكه شناخت عقلي خدا يا خداجويي فطري باشد؛ ولي دو احتمال اخير، مؤيدي از آيات شريفه و روايات ندارند. ----------- 🔹(۱) :  در اين تفسير كه مؤيدات روايي فراواني نيز دارد، مراد از «‌امر فطري‌»، همان خداشناسي فطري حضوري است؛ اما چگونه ميتوان توجه به دين را هماهنگي با خداشناسي فطري حضوري دانست؟ شايد بتوان اين هماهنگي را اينگونه تبيين كرد كه عاليترين هدف دين (قرآن و سنت)، آشنا كردن دل انسان با خداي متعال و كمال بخشيدن به همان معرفت حضوري فطريِ ناآگاهانه به اوست كه ذاتاً در سرشت تمامي انسان‌ها قرار داده شده است. هرچه انسان خداشناس‌تر و دلش با خدا آشناتر باشد (مقربتر باشد)، ديندارتر است. بنابراين، ميتوان چنين تعبير كرد كه توجه به دين و پايبندي به آن، با فطرت آدمي هماهنگ است.  📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐