🔰 #سوره_مبارکه_بقره ✍ #تفسیر_آیه۵۸و۵۹_بقره: 🔹با سپري شدن دوران چهل‌ساله‌ی تحيّرِ كيفري بني‌اسرائيل در صحراي سوزان سينا، فرمان رسيد كه به سرزميني كه چهل سال ورود به آن بر ايشان حرام شده بود، وارد و در آن ساكن شوند. 🔸اين قريه به قرينه‌ی با بركت بودن و فراواني نعمت و فراهم بودن عيش گوارا در آن و نيز قداست و شرافت آن، بخشي از سرزمين مقدس و شهري خاص، جز بيت المقدس، بوده است؛ زيرا شهر بيت المقدس پس از موساي كليم (عليه‌السلام) و به دستور حضرت سليمان (عليه‌السلام) بنا نهاده شد؛ 🔹مگر اين‌كه گفته شود: آن فرمان كه به حضرت موسی نازل گرديد، ناظر به فرزندان و نسل‌هاي بعدي بني‌اسرائيل بوده، يا از فرمان‌هايي است كه در طول تاريخ بني‌اسرائيل و در زمان پيامبران ديگر آنان نازل شده است؛ چنان‌كه گفته شده: فرمان «اُدْخُلُوا...» را خود موساي كليم(عليه‌السلام) ابلاغ كرد، ليكن به هنگام اجراي آن از دنيا رفته بود. ✅ ادامه دارد... . 📚 #تفسیر_تسنیم، ج4، ص 552. 🌴🍃🌹📖🌹🍃🌴 🌐 با معرفی کانال #قرآن_و_عترت(ع) در ثواب #نشر_معارف سهیم باشید👇 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a

🔰 #سوره_مبارکه_بقره ... ادامه‌ی👇 ✍ #تفسیر_آیه۵۸و۵۹_بقره : 🔹بني‌اسرائيل مي‌بايست به شكرانه‌ی نعمت‌هاي الهي، به ويژه نجات از سرزمين تِيه، از دَرِ مخصوص آن آبادي، يا در خيمه و قبّه‌ی منصوب براي عبادت، يا دري خاص از بيت‌المقدس، با خضوع و خشوع وارد شوند. 🔸گفته شده: آنان به هنگام ورود به اين در، متعبد به تلفظ عين لفظ «حِطّه» شدند. اگر چه تلفظ به اين لفظ خاص، نشانه‌ی اعتراف به گناه و نيازمند روح تعبد و قلب خاشع است؛ ليكن اثبات چنين تعبدي جز با روايت معتبر آسان نيست؛ به ويژه آن كه لغت نبطيان، عبري يا سرياني و مانند آن بوده، نه عربي، حال اين‌كه «حطّه» واژه‌اي عربي است. 🔹بنابراين، ظاهراً مقصود، استغفار و درخواست حطّ و ريزش گناهان است. كساني كه سه فرمانِ ورود به قريه، ورود باب در حال خضوع، و گفتن حطّه و طلب آمرزش را نيكو به جا آورند، افزون بر مغفرت و بخشش گناهانشان از رحمت و ثواب الهي نيز برخوردارند؛ ✅ ادامه دارد... . 📚 #تفسیر_تسنیم، ج4، ص553. 🌴🍃🌹📖🌹🍃🌴 🌐 با معرفی کانال #قرآن_و_عترت(ع) در ثواب #نشر_معارف سهیم باشید👇 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a

🔰 #سوره_مبارکه_بقره ... قسمت پایانی👇 ✍ #تفسیر_آیه۵۸و۵۹_بقره : 🔹و اگر #محسنان كساني باشند كه آزمون چهل‌ساله‌ی تيه را به دور از هر آلودگي و لغزشي سپري كردند، انجام دستورهاي سه گانه‌ی مزبور، سبب افزايش حسنات آن‌هاست. تعبير «سَنَزيدُ الْمُحْسِنينَ» به جاي «و نَزیدُ الْمُحسِنينَ» مانند: نَغفرْ اشاره است به اين‌كه انسان محسن، حتماً اوامر ياد شده را امتثال مي‌كند. 🔸از بزرگ‌ترين #ظلم‌ها و ناسپاسي‌هاي بني‌اسرائيل رفتار ناروايي بود كه در مورد ورود به #سرزمين_مقدس از خود نشان دادند. برخي اسرائيليان لجوج و عنود، #فرمان_سوم را كه نيازمند خضوع و خشوع و نشان بندگي و استغفار بود، امتثال نكردند و با #مخالفت_عملي و جايگزين كردن شيوه و قولي ديگر، از تواضع و استغفار سر باز زدند. 🔹 #فسق مستمر و تبهكاري مستدام بني‌اسرائيل، زمينه‌ی #نزول_عذاب را فراهم كرد و سرانجام با اين مخالفت شديد و ظلم خاص، آن گروه متمرد از بني‌اسرائيل، مستحق عذاب شده و خداوند بر آنان رجزي آسماني فرو فرستاد؛ رجزي كه قابل دفاع و دفع نبود. 📚 #تفسیر_تسنیم، ج4، ص553. 🌐 کانال #قرآن_و_عترت علیهم‌السلام 🍃🍃🌸🌸🍃🍃🌸🌸🍃🍃 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a •┈┈••✾•🍃🌸🕊•✾••┈┈•

🔰 #سوره_مبارکه_بقره ✍ #تفسیر_آیه۶۰_بقره: (قسمت اول) 🔹بني اسرائيل در مسير حركت در سرزمين تيه و بيابان سينا، مأمور شدند در قريه و مكاني خاص استقرار يافته و مدتي در آن جا سكنا گزينند. از آن‌جا كه آب محدود يك آبادي براي تأمين نيازهاي مختلف جمعيت كثير كافي نبود، بني‌اسرائيل به كم‌آبي دچار شدند و به حضرت موسي (عليه‌السلام) شكايت بردند. 🔸درخواست سيراب كردن، از سوي بني‌اسرائيل به كليم‌اللّه ارائه شد و آن‌گاه از طرف آن حضرت به حضور خداي سبحان معروض شد؛ و چون استسقاي وي جنبه‌ی عبادي داشت و همراه با كرامت بود خداوند آن را فقط به او اسناد داد و دعاي موساي كليم با نزول وحي الهي مستجاب شد. 🔹گواه اين‌كه استسقاي بني‌اسرائيل و شكافته شدن سنگ با زدن عصا، در بيابان و پيش از ورود به قريه‌ی معهود بوده، اين است كه #اولاً، آن قريه، آباد بوده و از آب آشاميدني برخوردار بوده است و #ثانياً، امر «كُلُوا» در ادامه‌ی آيه، كه در كنار «وَاشْرَبُوا» آمده، ناظر به «منّ و سلوی» است كه در بيابان، نصيب بني‌اسرائيل مي‌شد. 🔸به سبب حس‌گرايي بني‌اسرائيل و نيز براي بستن همه‌ی راه‌هاي بهانه و تمام كردن حجت بر آنان، از ميان راه‌هاي معنوي نيل به آب، راه معجزه، يعني زدن عصا به سنگ، انتخاب شد كه تأثير آن بيش از علل و عوامل ديگر است. شكافتن سنگ آن هم از طريق زدن عصا و خارج ساختن دوازده چشمه از آن، امري عظيم و شگفت‌انگيز و از بزرگ‌ترين نشانه‌هاي قدرت خداي سبحان و صدق دعوي نبوت حضرت موسي (عليه‌السلام) و يكي از نعمت‌هاي خداوند بر بني‌اسرائيل است. 📚 #تفسیر_تسنیم، ج4، ص591. 🌐 کانال #قرآن_و_عترت علیهم‌السلام 🍃🍃🌸🌸🍃🍃🌸🌸🍃🍃 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a •┈┈••✾•🍃🌸🕊•✾••┈┈•

🔰 #سوره_مبارکه_بقره ✍ #تفسیر_آیه۶۰_بقره : (قسمت دوم و پایانی) 🔹سنگ مزبور كوچك و قابل حمل نبوده، بلكه تخته‌سنگي معين و منصوب در مكاني خاص بوده است كه ظرفيت به وجود آمدن دوازده آبشخور جدا از هم را داشت. اين سنگ با همان عصاي معروف كه به اژدها تبديل مي‌شد و موساي كليم با آن دريا را شكافت، شكافته شد و آب از آن جوشيد. 🔸آن‌گاه دوازده آبشخور جدا از هم به وجود آمد كه هر كدام در جهتي خاص و داراي نشانه‌اي ويژه بود، به گونه‌اي كه هر يك از گروه‌هاي دوازده‌گانه‌، جايگاه مخصوص خود را مي‌شناخت و هر مشربي به اندازه‌اي وسعت داشت كه مي‌توانست جمعيت زياد اسباط (ششصد هزار نفر) را به راحتي سيراب كند. 🔹بني‌اسرائيل در اين حال، هم از «منّ و سلوی) برخوردار بودند، هم استقرار نسبي يافتند. با جوشيدن دوازده چشمه نيز، مشكل بي‌آبي يا كم‌آبي آن‌ها حل شده و هم با تقسيم‌بندي چشمه‌ها به عدد اسباط، بهانه‌اي براي تنازع و اختلاف نداشتند؛ از اين‌رو خطاب شد كه از رزق خدا، يعني منّ و سلوي و آب چشمه‌ها، بخوريد و بياشاميد و با هم درگير نشويد و در زمين فساد نكنيد و نعمت الهي مايه‌ی طغيان شما نشود. 🔸اين خطاب، تصويري از عيش رفيه قوم يهود و ترسيم كننده‌ی تحول خاصي است كه پس از نعمت براي آنان پديد آمد. خداي سبحان يهود را، كه از نهايت رحمت، نعمت و وسعتِ عيش بهره‌مند شدند از هرگونه فساد، كه بارزترين مصداق آن، اختلافات و درگيري‌هاي فردي يا قومي و قبيله‌اي است، برحذر داشت و آنان را از تبديل شكر نعمت به كفران آن نهي فرمود. شكر اين نعمتِ وسيع، آن است كه هرگز فساد نكنيد و الگوي ديگران در فساد نشده، فساد را در زمين نشر ندهيد. 📚 #تفسیر_تسنیم، ج4، ص592. 🌐 کانال #قرآن_و_عترت علیهم‌السلام 🍃🍃🌸🌸🍃🍃🌸🌸🍃🍃 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a •┈┈••✾•🍃🌸🕊•✾••┈┈•