〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #خداشناسی۳۱ ✴️ #دلالت_آيه_فطرت_بر_خداشناسي_فطري_حضوري۱ 🔹خداوند در آيه سي‌ام سوره روم مي‌فرمايد: «فَأقِمْ وَجْهَك لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِك الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لَكنَّ أكثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُون» (روم:30). ترجمه تحت‌اللفظي «فَاَقِمْ وَجْهَك لِلدِّين» چنين است: «‌[اي پيامبر!] روي خودت را مواجه با دين قرار بده‌». 🔸ترجمه تحت‌اللفظي اين تعبير، درست با ذهن ما آشنا نيست؛ ولي اين عبارت در زبان عربي خيلي شايع است؛ عرب‌ها وقتي مي‌خواهند بگويند كسي توجه خودش را بر چيزي يا كسي متمركز كرد و تمام توجهش معطوف به آن شد، مي‌گويند: اَقَامَ وَجْهَهُ اِلَيْه اَو نَحْوَهُ؛يعني صورتش را درست روبه‌روي او قرار داد. چنين تعبيري، كنايه از اين است كه توجهش كاملاً معطوف به او شد. 🔹«حنيفاً» در اينجا، حال براي‌ فاعل اَقِم يا مفعول اَقِم (وجهَك) و يا دين است.‌ هر سه تركيب، درست است؛ ولي شايد تركيب اول با توجه به نظاير اين آيه، مناسب‌تر باشد؛ دراين‌صورت، اين قيد همان مضمون جمله‌ی پيشين را تأكيد مي‌كند؛ بنابراين، ترجمه‌ی مناسب عبارت يادشده اين است كه: [اي پيامبر!] توجه خود را كاملاً و دقيقاً به‌سوي دين معطوف كن و مواظب باش كوچك‌ترين انحرافي از آن پيدا نكني.  📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۳۲ 💠 #دلالت_آيه_فطرت_بر_خداشناسي_فطري_حضوري۲ : 🔹بعد اضافه مي‌كند: «فِطْرَتَ اللّهِ الَّتِي فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها»؛ «‌سرشت خدايي؛ آن‌گونه سرشت و آفرينشي كه خدا انسان‌ها را بر آن سرشته و آفريده است‌». اين تعبير نيز در زبان عربي شايع است و در زبان فارسي، تنها در عبارات ادبي و شعرگونه به‌كار مي‌رود؛ اما در تعبيرهاي متعارف و رايج فارسي، از چنين ساختاري كه در ميانه‌ی كلام، جمله‌اي به‌ظاهر نيمه‌تمام را به‌كار ببريم، استفاده نميكنيم. «‌توجه خود را به‌سوي دين بدار؛ سرشت خدايي؛ همان سرشتي كه خدا همه انسان‌ها را بر آن آفريده است‌». 🔸چنان‌كه مي‌بينيد، قسمت دوم اين عبارت، به‌ظاهر ناتمام است. برخي مفسران گفته‌اند: اين «‌فطرت اللّه‌» منصوب به‌ اغرا و از تعبيراتي است كه در ادبيات عربي و در مباحث نحوي به‌مثابه‌ی مصداق يكي از قواعد نحوي مطرح مي‌شود. در زبان عربي و فارسي نيز گاهي در عبارات ادبي ميگويند: «‌الله، الله‌»، «‌خدا را، خدا را‌»؛ يعني حواست به خدا باشد. اين «‌فطرت الله‌» در اينجا، از نظر ادبي چنين‌ موقعيتي دارد و در حقيقت، تفسير و تحليلي براي جمله‌ی قبلي به‌شمار مي‌آيد. «‌توجه خودت را دقيقاً به‌سوي دين كن‌»؛ معنايش اين است كه ملازم همان چيزي باش كه فطرت تو اقتضا مي‌كند. به‌گفته‌ی برخي از مفسران، يعني: الْزَم فِطْرَتَ اللّهِ الَّتِي فَطَرَ النّاسَ عَلَيْها؛ يعني ملازم با فطرت خدايي باش كه [خداوند] مردم را بر آن سرشته است. 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

〰〰 🔸🍃🌸﷽🌸🍃🔸〰〰 🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۳۳ 💠 #دلالت_آيه_فطرت_بر_خداشناسي_فطري_حضوري۳ : ▫️برخي «‌فطرت الله‌» را مفعول مطلق براي فعل محذوف گرفته‌اند. اما اگر «‌فطرت الله‌» را منصوب به اغرا بگيريم، ارتباط اين بخش از آيه با جمله‌ی قبل روشن‌تر است. احتمالات ديگري نيز مطرح شده است كه درصدد بيان آن نيستيم. بعد در ادامه مي‌فرمايد: «لا تَبْدِيلَ لِخَلْـقِ اللّه»؛ يعنـي گمـان نكنيد بعضـي از انسان‌هـا چنين بوده‌اند يا در زمـاني خـاص، فطـرت انسان اينگونه بوده اسـت؛ نه؛ بلكـه «لا تَبْدِيل لِخَلْـقِ اللّه» ؛«‌آفـرينش الهـي تغـييرپـذيـر نيست‌». خدا انسان را چنين آفريده و مقتضاي فطرتش اين است كه متوجه دين باشد. سپس اضافه مي‌كند: «ذَلِك الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لَكنَّ أكثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ»؛ «‌دين استوار همين است؛ ولي بيشتر مردم اين را نمي‌دانند‌». ▫️آنچه گذشت، توضيحي كوتاه درباره‌ی مفاد ظاهري اين آيه شريفه بود و حاصلِ آن، اين شد كه در اين آيه، نخست به توجه كامل به «‌دين‌» امر شده و سپس به اين نكته‌ اشاره شده است كه اين كار، موافق و به‌مقتضاي سرشتي است كه خداي متعال، انسان‌ها را بر آن آفريده است و قابل تغيير و تبديل هم نيست؛ و اضافه شده است كه دين استوار همين است. در پايان نيز خاطرنشان شده است كه بيشتر مردم، از اين مطلب آگاه نيستند. حال، سخن در اين است كه مراد از اين «‌امر فطريِ‌» موافق و هماهنگ با دين چيست؟ آيا خداشناسي است يا خداپرستي و يا چيز ديگر؟ 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐