🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۵۵ 💠 #فطری_بودن_توحيد_در_خالقيت_و_رازقيت۱ 🔸مطلب ديگری كه در برخی از روايات درباره‌ی اين آيه آمده است و با تحليل دقيق مفهوم آيات ميثاق نيز می‌توان به آن‌ها دست يافت، فطری بودن توحيد در خالقيت و رازقيت خداست؛ يعنی همان مطلبی كه امام صادق (عليه السلام)، بنابر نقل زراره ذكر فرموده‌اند: «و لولا ذلك لم يدر احد من خالقه و رازقه»؛ در اين مكالمه و مشاهده، بنابراين حديث، همه‌ی انسان‌ها شخص خالق و رازق را شناخته‌اند و به يگانگی او نيز ـ ‌با توضيحی كه گذشت ـ معرفت يافته‌اند. 🔹تحليل دقيق مفهوم «‌رب‌ّ» در اين آيه‌ی شريفه نيز ما را به همين نكته رهنمون می‌سازد؛ زيرا ربّ ـ‌ چنان‌كه پيش‌تر گفتيم ـ به‌معنای مالك مدبّر، يعنی صاحب‌ اختياری است كه تأمين همه‌ی نيازها و تدبير تمام شئون مربوب خود را در اختيار دارد و می‌دانيم كه فراهم كردن هميشگی روزی مربوب (رازقيت)، يكی از اين شئون است؛ از سويی، با توجه به اين نكته كه مالكيت خداوند بر ديگر موجودات،‌ مالكيت تكويني است، می‌توان گفت كه در حقيقتِ ربّ، خالقيت نيز نهفته است. 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۵۶ 💠 #فطری_بودن_توحيد_در_خالقيت_و_رازقيت۲ 🔸پس شناخت شخص خداوند به‌منزله‌ی ربّ يگانه، توحيد در خالقيت و رازقيت را نيز دربردارد. البته فطری بودن توحيد در خالقيت، رازقيت و ربوبيت، افزون بر آيه‌ی ميثاق، شواهدی در آيات ديگر قرآن نيز دارد. برخی آيات، نشان از اين حقيقت دارند كه اگر از كسانی كه در مقام عبادت، ديگران را شريك خدا می‌گيرند، درباره‌ی آفريننده‌ی آسمان‌ها و زمين، روزی‌دهنده‌ آفريدگان و ربّ و مدبر آن‌ها بپرسی، بی‌ترديد و بدون‌درنگ، پاسخ می‌دهند: اللّه. «وَ لَئِن سَألْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الارْضَ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّه(عنكبوت:61)؛ «‌و اگر از ايشان بپرسی چه كسی آسمان‌ها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را [چنين] رام كرده است، ‌حتماً خواهند گفت: اللّه‌»؛ 🔹«وَ لَئِن سَألْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاءً فَأحْيَا بِهِ الارْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ (عنكبوت:63)؛ «‌و اگر از آنان بپرسی چه كسی از آسمان، آبی فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به‌وسيله‌ی آن زنده گردانيده است، ‌حتماً خواهند گفت: اللّه‌»؛ «قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ * سَيَقُولُونَ لِلَّه(مؤمنون:86ـ87)؛ «‌بگو: خداوندگار آسمان‌های هفت‌گانه و خداوندگار عرش عظيم كيست؟ خواهند گفت: اللّه)؛ «قُلْ مَن يَرْزُقُكم مِّنَ السَّمَاء وَ الارْضِ أمَّن يَمْلِك السَّمْعَ و الابْصَارَ وَ مَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيَّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ مَن يُدَبِّرُ الامْرَ فَسَيَقُولُونَ اللّهُ...(يونس:31)؛ «‌بگو: كيست كه از آسمان و زمين به شما روزی می‌بخشد؟ يا كيست كه مالك گوش‌ها و ديدگان‌ است؟ و كيست كه زنده را از مرده بيرون می‌آورد و مرده را از زنده خارج می‌سازد؟ و كيست كه كارها را تدبير می‌كند؟ خواهند گفت‌: اللّه‌». 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐

🔰 #تفسیر_موضوعی_قرآن_کریم ✴️ #خداشناسی۵۷ 💠 #فطری_بودن_توحيد_در_خالقيت_و_رازقيت۳ 🔸اين‌گونه آيات نشان می‌دهند كه حتی مشركان به‌اقتضای سرشت خدايی خود، به اين حقيقت اعتراف دارند كه يگانه خالق، مالك، ربّ و مدبر جهان هستی، خداست و البته اين سرشت خدايی، در طوفان بلا و شرايط حساس تجلی می‌كند و چه‌بسا در هنگامه‌ی آرامش، آسايش و وفور نعمت، دچار غفلت و فراموشی گردد: «فَإِذَا رَكبُوا فِي الْفُلْك دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَی الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكون» (عنكبوت:65)؛ «‌و هنگامی كه بر كشتی سوار می‌شوند، خدا را مخلصانه (بی‌هيچ ‌شائبه و شريكی) می‌خوانند؛ و[لی] چون آنان را به‌سوی خشكی رساند و نجاتشان داد، ناگاه شرك می‌ورزند‌»؛ 🔹«وَ إِذَا مَسَّ الانسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أندَادًا... (زمر:8)؛ «‌و چون به انسان، سختی زيان‌باری رسد، پروردگارش را درحالی كه رو به‌سوی او دارد، می‌خواند؛ سپس چون او را از‌ جانب خود نعمتی عطا كند، آن [مصيبتی] را كه در رفع آن پيش‌تر به درگاه او دعا می‌كرد، فراموش می‌كند و برای خدا همتايانی قرار می‌دهد‌». 📚 خداشناسی در قرآن 🌾🍀🌺🦋🌺🍀🌾 http://eitaa.com/joinchat/2739666977Ca2e48f9f4a ࿐🌸❒○ 🌼 ‌○❒🌸࿐