ملاحت همیشگی را در رفتار خویش ندارم، زمختی سایه انداخته و لودروار می‌بلعد. خویشتن‌دار نیستم؛ این‌بار از همیشه بدتر است.

کاش یکی پیدا می‌شد من‌و اعزام می‌کرد یه شهری، روستایی، دهکده‌ای که بشه یکم حقیقتا با ادم‌های ناآشنا زندگی کرد.

زهرا یکم دیگه شیراز بمونه دیگه مجبوره بازم بمونه؛ هیچی عوض نمی‌شه فقط اسبی‌تر می‌شم؛ ول‌ دان.

I don't really wanna carry on having this bewildered thoughts anymore. This pathetic way of living is a perfect waste of time.

بالین حزن منم که فراقم مداوم است.. - زهرا.

آن‌ها که دردی دارند می‌دانند که چه ساعتی از شب است. - بهجت نجاتی‌گیل؛ فارسیِ سیامک تقی‌زاده از کانال «آن».

سعدی از سرزنش خلق نترسد هیهات غرقه در نیل چه اندیشه کند باران را؟ - سعدی.

اخیش، یه آدم رودروایسی‌دار رو ریمو کردم؛ نفس راحت.

وَلا تَهِنوا وَلا تَحزَنوا وَ أَنتُمُ الأَعلَونَ إِن كُنتُم مُؤمِنينَ﴿۱۳۹﴾ و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید! #قرآن عزیز سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۳۹ @ir_tavabin

خدایا الان راجع به همون خلق انسان در سختی و اینا جدی گفتی؟ شکافته شدم من خب.

اجازه بدید براتون یه چیزی تعریف کنم. عینا از زمانی که تصمیم گرفتم اهنگ‌ها رو کمتر توی ساعت‌های زندگیم دخیل کنم، داره هر دم و نیم دم از این گلستون یه بری می‌رسه. به این شکل که یهو یکی از دوستام بعد از دویست سال ما رو دعوت می‌کنه خونشون و همه‌مون با هم آهنگای مورد علاقه‌امون رو پلی می‌کنیم، بسیار ناگهانی دخترعموم تصمیم به نامزدی می‌گیره و تقریبا مراسم همراه با موسیقیه، نشستی سر جات و هیچ کار مفسده برانگیزی نمی‌کنی ولی از آسمون الهام می‌شه که ماشین پخش‌کننده خیلی باب فسادی داره، داره هم البته؛ و خب آره، به نظرم من آدم خوش‌شانسیم.