eitaa logo
حیـّان🇵🇸
862 دنبال‌کننده
689 عکس
128 ویدیو
10 فایل
حیّان: زنده؛ نام شهیدی در کربلا.. بهره‌ی هر کدام شما از زمین، به اندازه‌ ی طول و عرض قامت شماست.. - امیرالمومنین علی(ع)، خطبه‌ی۸۳ نهج‌البلاغه. ناشناس: https://daigo.ir/secret/81278163 پاسخ پیام‌هایتان: @hayyeragheb
مشاهده در ایتا
دانلود
ای الهی به حق فاطمه زهرا دو ساعت دیگه این موقع تو خیابونا شادی این مسابقه رو بپاچیم تو صورت استکبار جهانی.
حدیث کساء جوابه، دیدم که میگم.
دوستان دعا کنید، چرا از هم می‌پاچید؟ الان دعا کنید‌، وقتشه.
معامله با خدا این شکلیه که حتی اگر اون مراد خاص خودت رو هم بهت نده، قطعا یه چیزی برات کنار می‌ذاره که هیچ وقت قدرش اندازه‌ی خواسته‌ی کوچیک خودت نمی‌شه. بیاین نگران نباشیم.
چشم‌هام داره می‌سوزه؛ الحمدالله.
که شیطان به اندازه ارزش نعمت‌ها، در آن‌ها وسوسه دارد و تو می‌توانی در هر کاری از مقدار وسوسه‌ی شیطان ارزش و اهمیت ان را حدس بزنی. خیال نکن که این وسوسه‌ها و یا مزاحمت‌ها، کم‌رنگ و محدود باشد؛ که از شیطان و از نفس و از دوستان و از دشمنان مایه می‌گیرد و همه برای جهنم تو هیزم جمع می‌کنند و تو باید از خدای بخواهی که از تمامی این آتش‌ها نجاتت بدهد، که او بر آنچه بخواهد، تواناست. «فَعّٰالٌ لِمٰا یُرید.» - نامه‌های بلوغ، استاد صفایی حائری؛ صفحه‌‌ ۱۳.
هدایت شده از ایتا توییت
من فقط امیدوارم که مردم ایران ما را ببخشند. از طرف تمام بازیکنان بابت این باخت عذرخواهی می‌کنم. متأسفم. 🗣 سعید عزت‌اللهی +غصه نخور جوان فوتبال برد و باخت داره ➺ @Twitter_eita [عضویت]
حیـّان🇵🇸
که شیطان به اندازه ارزش نعمت‌ها، در آن‌ها وسوسه دارد و تو می‌توانی در هر کاری از مقدار وسوسه‌ی شیطان
من امیدوارم تو فرزند همت خود باشی، که به پدرانت نیاز نباشد و فرزندانت به تو افتخار کنند؛ که ان حکیم (سقراط) در جواب شماتت ان دشمن - که او را به پدرش سرزنش کرده بود - گفت: تو به پدرانت افتخار می‌کنی؛ اما من، فرزندانم به من افتخار خواهند کرد. تو پایان افتخارات گذشته هستی و من آغاز فردا.. - نامه‌های بلوغ، استاد صفایی حائری؛ صفحه ۱۶.
آنسوی بُرد و باخت‌ها نامی که می‌ماند تویی... @ir_tavabin
برای هرچیز راهی‌ست و یافتن راه مستلزم تفکر است. دونده در مسیر، روی یک زمینی پا می‌گذارد، نقطه‌ی شروع و پایان دارد و مانع‌هایی به طول راه، خسته هم می‌شود، می‌ایستد و قوه‌ی راه را طلب می‌کند؛ و این درحالی‌ست که اگر ایستاده بماند، دیگر دونده نیست. انسان واقف هم مسیر آمده را از دست می‌دهد و هم دونده بودنش را؛ و این عینا همان آدم منفعلی‌ست که هم زندگی‌اش را از حراج می‌گذارد و هم ذات انسانی‌اش را. رکود، ایستادگی در مردابی‌ست که غرق شدن در آن ختمی ندارد؛ بارها آسمان شاهد تقلاهای توست و بارها نفس‌هایت در هجمه‌ی گنداب‌ها محو می‌شوند؛ و این حالات روزمره‌ای می‌شود که بغرنج بودنش دیگر از سر تکرار‌های بی‌وقفه به چشم نمی‌اید. - زهرا.
اِنَّكَ كادِحٌ اِلی رَبِّكَ كَدحًا فَمُلَاقيهِ ... تو با تلاش و رنج به سوی‌ پروردگارت می‌روی و عاقبت او را ملاقات خواهی کرد! -‌انشقاق، آیه ۶.