✨وَ هُوَ يَرَى اَلْمَأْخُوذِينَ عَلَى اَلْغِرَّةِ او می‌بیند کسانی را که فریفته دنیا شدند(عَلَى اَلْغِرَّةِ) و دنیا آنها را به سمت خودش برد و در همین وضعیت ماندند تا مردند. خبر رسید فلانی از دنیا رفت. او که حج نرفته بود؟ او که به خدا و خلق بدهکار بود! او که مشکلات جدی اخلاقی، عقیدتی داشت! بله او مرد و بقیه درصدد برگزاری مراسم ختم مفصلی برایش هستند(اگر بگیرند) و بعد هم بنشینند بر سر تقسیم اموالش و... تمام! ✨حَيْثُ لاَ إِقَالَةَ وَ لاَ رَجْعَةَ وقتی انسان در سراشیبی مرگ قرار گرفت دیگر او را برنمی‌گردانند و رجعتی برای او نیست. اقاله: برهم زدن معامله ✨كَيْفَ نَزَلَ بِهِمْ مَا كَانُوا يَجْهَلُونَ می‌بیند که آنچه آنها نمی‌دانستند چگونه بر آنها وارد شد. اینها را مثل تکه گوشتی به غسالخانه بردند و در کفن پیچیدند و بعد هم به خاک سپردند. نهایتاً موقع خاک‌سپاری یکی دونفر هم سرشان را پایین انداختند و دستمال به دست گرفته به نشانه سوگواری و گریه، و ساعتی بعد گویا اصلاً خبری نبوده! حال و هوای این روزهای خاکسپاری هم به شکلی است که لحظه‌ای برای تَنَبُّه هم پیدا نمی‌شود. ‌_ وقتی نِی می‌نوازند! _ وقتی همه نگران هستند که نهار را کدام هتل باید بروند! _ وقتی همه می‌خواهند آنجا دیدارهای قدیمی‌شان را تازه کنند! _ وقتی برسر خاک میت صلوات خبر می‌کنند و کسی نمی‌فرستد ...! اصلاً گویی خبری نیست. در ادامه امیرالمؤمنین علیه‌السلام به ما خبر می‌دهند که چگونه است. ✨وَ جَاءَهُمْ مِنْ فِرَاقِ اَلدُّنْيَا مَا كَانُوا يَأْمَنُونَ این‌ها در دنیا احساس امنیت کرده و تصور می‌کردند هیچگاه گرفتار فراق دنیا نمی‌شوند، اما حالا وقت آن رسیده که با دنیا خداحافظی کنند. 👈 قضیه جدی است. ✨وَ قَدِمُوا مِنَ اَلْآخِرَةِ عَلَى مَا كَانُوا يُوعَدُونَ قدم گذاشتند به مرحله‌ای که از آخرت به آنها وعده داده بودند. به عبارتی کم‌کم سروکله آخرت پیدا شده است. ✨فَغَيْرُ مَوْصُوفٍ مَا نَزَلَ بِهِمْ و آنچه بر آنان فرود آيد وصف ناشدنى است. در عبارت بعد امام علیه‌السلام درباره #سَکَراتِ‌مرگ توضیح می‌دهند: ♦️تذکر: فکرکردن به مرگ یا سخن گفتن درباره سکرات مرگ نه تنها عمر را کوتاه نمی‌کند که حتی بر طول عمر نیز می‌‌افزاید، چون ممکن است با یاد مرگ کسی توبه کند و عمرش بیشتر شود. بنابراین از شرکت در مجلس ترحیم و برسر قبررفتن و وصف مرگ‌شنیدن یا گفتن، مرگ کسی جلو نمیفتد. ✨اِجْتَمَعَتْ عَلَيْهِمْ سَكْرَةُ اَلْمَوْتِ وَ حَسْرَةُ اَلْفَوْتِ آنجا دو چیز پیش می‌آید؛ #یکی مستیِ مرگ، یعنی نگرانی‌ها و فشارهای جسمی و روحی مرگ که قاعدتاً سَكْرَةُ را باید بگوییم فشارهای جسمیِ مرگ مثل احساس درد و ناراحتی در بدن، و #دیگری حسرت از دست دادن دنيا، به دنيا پرستان هجوم آورد. اگر ما جزو دسته اول نباشیم، حتماً جزو دسته دوم هستیم که البته ما معتقدیم هردو دست خودمان است؛ هم #سَكْرَةُ‌اَلْمَوْتِ و هم #حَسْرَةُ‌اَلْفَوْتِ را می‌شود کاهش داد، و راهش خواندن مکرر این مطالب است. حَسْرَةُ اَلْفَوْتِ یعنی من فردا قرار بود به فلان شخص کمک کنم، اگر امروز بمیرم که دیگر نمی‌توانم به او کمک کنم! این مال و مَنالی که من نگه داشته‌ام و قرار است برجای گذارم چه؟... 🔔 وقتی گفته می‌شود مال و منال ذهنتان به سراغ میلیون نرود، بلکه یک ریال را هم شامل می‌شود. 👈 مراقب باشیم این عددها ما را فریب ندهد! آخرت کمّی نیست، کیفی است. 🔻خاطره جناب استاد: یکی از دوستان ما نقل می‌کرد برای رفتن به مجلس ترمیم یک کُتی پوشیدم که یک سال بود از آن استفاده نکرده بودم، همین که دست در جیب کت کردم دیدم یک ده ریالی در جیبم است، حساب کردم یک سال بر آن گذشته است و باید خمس آن را بپردازم. یکی از آقایان علماء را آنجا دیدم، بلافاصله موضوع را با ایشان مطرح کردم و یک تومان(ده ریال) را به ایشان دادم. آقا گرفتند و دست در جیب‌های خود کردند و بالاخره هشت ریال پیدا کردند و به من دادند. نگویید یک ریال است، بدهی‌های مادی و معنوی کیفی است، کمّی نیست. فلان شخص وصیت می‌کند برای من شصت سال نمازو روزه بخوانید و... اگر کسی پیدا شود نهایتاً یک سال آن را قبول کند. پولش مهم نیست، مهم عمل آن است. اینگونه نیست که ما وصیت کنیم برای ما هشتاد سال نمازو روزه و سه بار حج به جا آورید و... برای چه کسی وصیت کنیم؟ چه کسی این کار را انجام می‌دهد؟ اگر بتوانند اعمال خودشان را بجا آورند. اینگونه نیست که ما وصیت کنیم و بقیه هم آن را روی چشمشان بگذارند و عمل کنند. گاهی اوقات حتی پولی که به آنها می‌رسد را هم نمی‌روند وصول کنند، چه رسد به اینکه بخواهند برای ما نماز بخوانند. بنابراین حَسرَة الفوت یعنی چیزهایی را از دست داده است. قیامت یوم الحَسرَةاست. #شوق‌معرفت۲ / خ۱۰۹ / بخش ۶ 🌴🌴🌴