eitaa logo
کانال درسی12
400 دنبال‌کننده
256 عکس
307 ویدیو
1.2هزار فایل
ویژه دانش آموزان پایه دوازدهم فارسی،علوم وفنون ادبی،نگارش ارتباط با مدیرکانال: حسین عبادی https://eitaa.com/FotoFarhang
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5981280587233626488.pdf
5.64M
تحلیل فارسی کنکور انسانی۱۴۰۰ https://eitaa.com/hedayate12
🖌🔵ایهام عکس❓پرکاربرد اما پنهان ایهامی پنهان در پوشش جناس تام (سوال ۸ کنکور تجربی 1400) نافهٔ مشک ختن گر زانکه می‌خیزد ز چین/ زلف را بفشان که صد چین در شکنج موی تست «خواجوی کرمانی» ایهام عکس، نوعی از ایهام است که شاعر آن را به عنوان نوعی تفنّن ادبی و در پوشش جناس تام به کار می برد. این ایهام، با اندک تفاوت جزئی همان جناس تام است. دقت کنید که دو نوع عنصر زبانی که ظاهرشان یکسان اما معنیشان متفاوت باشد جناس تام نام دارند، ولی از دیدی دیگر، گاهی هر یک از این دو عنصر( که با هم جناس تام می سازند) داری دو معنا هستند که در معنای دور با هم ایهام عکس می سازند. ( منبع: فرهنگ نامه ادبی فارسی، ج دوم ص ۱۸۳, حسن انوشه) مثال از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزیز/ کنار دامن من همچو رود جیحون است «حافظ» «رود» بر پاره نخست به معنی «فرزند» است، در پاره ی دوم به معنای «جوی آب». معنی دیگر «رود» در پاره نخست که فرزند است با معنی دیگر «رود» در پاره دوم که «جوی آب» است با یکدیگر ایهام عکس پدید آورده اند. 🖌🔴 در این نوع ایهام، واژه مقدم در جناس تام با تغییر معنی در آخر هم آورده می شود و ایهام می سازد. مثال هر آن شب در فراق روی لیلی/ که بر مجنون رَود، لیلی طویل است «سعدی» 📌شاعر، لیلی را در مصرع اول به معنای « دلبر مجنون» و در مصرع دوم به معنای « شب» آورده است و از آن دو معنای متفاوت اراده کرده است. مثالی دیگر همه عالم صنم چین به حکایت گویند/ صنم ماست که در هر خم زلفش چین است «سعدی» چین در مصراع نخست به معنای « سرزمین چین» و در مصرع دوم به معنای « چین و شکن» به کار رفته است و از آن دو معنای متفاوت اراده کرده است. سوال کنکور تجربی ۱۴۰۰ نافهٔ مشک ختن گر زانکه می‌خیزد ز چین/ زلف را بفشان که صد چین در شکنج موی تست «خواجوی کرمانی» چین در مصراع نخست به معنای « سرزمین چین» و در مصرع دوم به معنای « چین و شکن» به کار رفته است ❌نمونه ای از جناس تام بدون ایهام عکس برای درک بهتر مطلب بیا و برگ سفر ساز و زاد ره برگیر که/ عاقبت برود هر که او ز مادر زاد (زاد اول به معنای توشه و زاد دوم به معنای ولادت است) جناس تام دارند ولی هیچ گونه ایهامی ندارند. https://eitaa.com/hedayate12
4_5981280587233626490.pdf
5.44M
تحلیل فارسی کنکور تجربی۱۴۰۰ https://eitaa.com/hedayate12
4_5981280587233626491.pdf
4.86M
تحلیل فارسی کنکور هنر۱۴۰۰ https://eitaa.com/hedayate12
کلا ضمیر های پیوسته سه نقش بیشتر نمی گیرند 1_مغعول : زمانی که ضمیر به فعل بچسبد 2_ متمم: زمانی که ضمیر به فعل بچسبد 3_ مضاف الیه : زمانی که ضمیر به غیر فعل ( اسم، حرف ) بچسبد. نکته:حال اگر دیده شد ضمیر نقش مفعول دارد ولی به غیر فعل چسبیده قطعا جهش ضمیر داریم https://eitaa.com/hedayate12
🌼فهرست از کنایه ها🌼 🔶دامن‌کشان: (با ناز و خرام) و غبار کالبد به هوا رفتن: (مردن و نابودشدن) در بیت: دامن‌کشان که می‌‏رود امروز بر زمین فردا غبار کالبدش بر هوا رود 🔶آب از سر گذشتن : کنایه ازاین که کار به منتهای درجه ی شدّت رسیدو از حد گذشت . 🔶آب از سر چشمه گل آلود است :کنایه از این که اصل و پایه کار خراب است . 🔶آب برآتش ریختن :کنایه از خاموش کردن فتنه و خشم . 🔶آب به غربال پیمانه کردن :کنایه از کار بیهوده کردن و رنج بی فایده بردن . 🔶آب از دیده راندن :کنایه از اشک ریختن . 🔶آب در چیزی کردن :کنایه از تقلّب و دغلی و نادرستی است . 🔶آب در هاون سودن : کنایه از عمل لغو و بیهوده کردن است . 🔶آب ریختن : آبرو ریختن .کسی را خفیف و بی اعتبار و بی عزّت گردانیدن . 🔶آب ها از آسیاب افتادن : کنایه از پایان یافتن کار و خاموش شدن سر و صداست در اطراف کاری . 🔶آسمان ریسمان بافتن : کنایه از سخن نامعقول و نامقبول است 🔶آش پختن :کنایه از این که برای گرفتاری و ایجاد زحمت کسی کار کنند . 🔶آفتاب سر دیوار : کنایه از زوال عمر . 🔶آفتابی شدن : صاف بودن هوا .کنایه از ظاهر شدن امری . 🔶آه در بساط نداشتن :کنایه از بی چیزی و مفلسی . 🔶ابرو بالا انداختن :کنایه از بی اعتنایی و کبر فروشی 🔶به باد دادن :از دست دادن و تلف کردن . 🔶به بار آمدن : به حاصل آمدن ، به نتیجه رسیدن . 🔶به جان آوردن : کنایه از آزار رسانیدن و کشتن . https://eitaa.com/hedayate12
📌اضافه تشبیهی📌 🔶در این تشبیه،یکی از طرفین تشبیه(مشبّه یا مشبّه به)به دیگری اضافه میشود و یک ترکیب اضافی(مضاف و مضاف الیه)پدید می‌آورد. 🔶🔶مهم ترین اضافه های تشبیهی در ادبیات 🔹سفر‌ِ عشق (تشبیه عشق به سفر) 🔹اکسیرِ عشق (تشبیه عشق به اکسیر) 🔹شرابِ وصل (تشبیه وصل به شراب) 🔹تیرِ آه (تشبیه تیر به آه) 🔹تیرِ مژگان (تشبیه مژه ها به تیر) 🔹ناوکِ مژگان (تشبیه مژگان به ناوک(تیر)) 🔹کوهِ صبر (تشبیه صبر به کوه) 🔹قطره ی اندیشه(تشبیه اندیشه به قطره) 🔹رشته‌یِ عمر (تشبیه عمر به رشته) 🔹باغ خاطره (تشبیه خاطر (ذهن) به باغ) 🔹قلبِ دل (تشبیه دل به قلب(سکه ی تقلبی)) 🔹گردِ یتیمی (تشبیه یتیمی به گَرد) 🔹چاه مادیات (تشبیه مادیات به چاه) 🔹دام زندگی (تشبیه زندگی به دام) 🔹مزرع‌ِسبزِفلک (تشبیه فلک به مزرعه سبز) 🔹قدحِ‌ لاله (تشبیه لاله به قدح(جام)) 🔹موی‌ِمیان (تشبیه میان(کمر)به موی) 🔹تیهِ گمراهی (تشبیه گمراهی به تیه(بیابان)) 🔹جوشنِ‌ غفلت(تشبیه غفلت به جوشن) 🔹شرابِ فرقت (تشبیه فرقت(جدایی) به شراب) 🔹سپهرِ دیده=آسمان چشم.تشبیه دیده به آسمان https://eitaa.com/hedayate12
🔻اضافه استعاری 🔻 ✅یااستعاره مکنیه تشبیه پنهانی است که" مشبه به "آن حذف می شود و به جای آن اعضا و ویژگی آن ذکر می شود. مثلا چنان چه بگوییم "پای اوهام " اوهام (:خیال ها) را به انسانی تشبیه نموده ایم و" پا "را که از اعضای آن است ذکر کرده ایم . وقتی می گوییم "بنیاد فقر" فقر را به دیوار و یا خانه ای تشبیه نموده ایم و بنیاد آن را ذکر کرده ایم . واز همین قبیل است : دست خرد /چشم خرد /پای افکار /گوش طرب(:شادی )/دوش ناله /...که به این دسته از اضافه های استعاری (تشخیص یا آدم نمایی)نیز می گوییم . اما برخی از این اضافه ها به غیر انسان تشبیه می شوند؛مانند: پایه جهل /ریشه علم /کنگره عرش/شاخه صبر /سقف شب/عمق تفکر /ساحل معنی ... 🌸🌸نشانه ها ی اضافه استعاری : مضاف این نوع اضافه ها جزیی از مضاف الیه نیستند بلکه به یک مشبه به پنهانی تعلق دارند. سقف شب >> سقف جزئی از شب نیست بلکه جزئی از خانه است که دراصل شب را به آن تشبیه کرده ایم . 🌸پس شناخت این نوع اضافه ها به هوش بالایی نیاز مند است چون با ذهن قوی و پیچیده شاعر ی که در حد یک نابغه (مانند انیشتن ) در خلق یک شاهکار ادبی دخالت داشته سروکار داریم https://eitaa.com/hedayate12
4_5997058132415613303.pdf
12.26M
🗂فایل جامع آرایه های ادبی کنکور شامل : 🔳مرتب شده در تیپ های پنج گانه 🔳سوالات آرایه کنکور های نظام قدیم از سال۸۵تا۹۷ 🔳سوالات آرایه کنکور۹۸، ۹۹ و ۱۴۰۰ تمام گروه های آزمایشی 🔶قابل استفاده برای کنکوری های۱۴۰۱ https://eitaa.com/hedayate12
امام صادق(ع): آنکه خدا خیرش را بخواهد عشق حسین را به قلب او می اندازد. وسائل؛ ج14 / ص496 @Afsaran_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5895264873469708803.pdf
26.78M
شاخ نبات شرح تمامی غزلیات حافظ دکتر برزگر خالقی https://eitaa.com/hedayate12
4_6007988510651320541.pdf
1.57M
کتاب آرایه های ادبی سال سوم متوسطه رشته علوم انسانی نظام قدیم بهترین و کاملترین منبع برای مطالعه آرایه های ادبی https://eitaa.com/hedayate12
⭕️چگونه ترکیبات وصفی و اضافی را از هم تشخیص دهیم؟ 🔴1- در بین موصوف و صفت می توانیم حرف ی بیاوریم . مانند :گل زیبا که می توان گفت: گلی زیبا. در بین مضاف و مضاف الیه نمی توانیم ی بیاوریم . مانند : کفش ستاره؛در اینجا نمی توان گفت کفشی ستاره . 🔴2- در بین مضاف و مضاف الیه می توان « این » و آن » اضافه کرد مانند : ساحل دریا:ساحل این دریا یا صاحب آن مغازه اما در بین صفت و موصوف نمی توانیم صفت اشاره « این » و « آن » اضافه کنیم . مانند :گل زیبا که نمی توانیم بگوئیم: گل این زیبا یا گل آن زیبا 🔴3- اگر کسره صفت و موصوف را برداریم و فعل است را به آن اضافه کنیم جمله ای معنی دار ساخته می شود. مانند : مادر مهربان+ است که می شود مادر ,مهربان است. اما مضاف و مضاف الیه چنین نیست . مانند کیف سارا + است که می شود کیف, سارا است و جمله ما در این شکل درست نیست. 🔴4- همچنین اگر به صفت ، تر اضافه کنیم کلمه ی جدید معنی دار خواهد بود مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنیم میشود کوه بلند تر که معنی می دهد. درحالی که اگر تر به مضاف الیه بپیوندد ، معنی نخواهد داشت ماننددرکلاس تر که معنی نمی دهد. https://eitaa.com/hedayate12
📕انواع ماضی: ماضی ساده= بن ماضی + شناسه فعل : 👈رفتم، رفتی ، رفت رفتیم، رفتید، رفتند ماضی استمراری= می + ماضی ساده: 👈می رفتم، می رفتی، می رفت می رفتیم می رفتید، می رفتند ماضی بعید= صفت مفعولی + بودم، بودی، بود ، بودیم، بودید، بودند: 👈 رفته بودم، رفته بودی، رفته بود رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند ماضی التزامی= صفت مفعولی + باشم، باشی، باشد، باشیم، باشید ، باشند: 👈 رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند ماضی نقلی= صفت مفعولی+ ام، ای ، (است) ، ایم ، اید ، اند: 👈 رفته ام، رفته‌ای ، رفته (است) رفته ایم، رفته اید،رفته اند ماضی مستمر= داشت+ شناسه+ ماضی استمراری فعل اصلی: 👈 داشتم می رفتم، داشتی می رفتی ، داشت می رفت ، داشتیم می رفتیم ، داشتید می‌رفتید ، داشتند می رفتند https://eitaa.com/hedayate12
🔷 🔹علائم جمع نکته ی طلایی : جمع دارای نشانه هایی است. نشانه های جمع عبارتند از : ۱- ها : کتاب ، میز ها ، درخت ها ، مرد ها و … 2- ان : مردان ، معلّمان ، شیران ،کبوتران و … 3- ات : اختراعات ، اکتشافات ، تحقیقات ، تعلیمات و … 4- ین : مدرّسین ، معلّمین و … 5- ون : انقلابیون ، روحانیون و … * نکته ی طلایی : نشانه های جمع ( ین ، ون ، ات ) از عربی وارد زبان فارسی شده اند. * نکته ی طلایی : جانداران را هم بانشانه ی (ها) و هم نشانه ی جمع (ان) جمع می بندند. مثال : ، مادر ها ، مادران، پدر ها ، پدران ، معلّم ها ، معلّمان * نکته ی طلایی : اشیاء را فقط با نشانه ی جمع ( ها ) جمع می بندند. مثال : تابلوها ، شیشه ها ، کاسه ها ، روپوش ها و … * نکته ی طلایی : بهتر است جانداران را با نشانه ی جمع ( ان ) جمع ببندیم زیرا به واژه شکل ادبی میبخشد. مثال:استادان،مادران،پدران،شاعران و … (استادان وارد کلاس شدند.) * نکته ی طلایی : هر گاه واژه ای در آخر به ( ه ) ختم شود، به هنگام جمع بستن با ( ان ) نشانه ی ( ه ) حذف می شود و تبدیل به ( گ ) می شود. مثال :خسته + ان = خستگان آزاده + ان = آزادگان * نکته طلایی : بعضی از اسم ها در فارسی در ظاهر نشانه ی جمع ندارند ولی در معنا جمع هستند که به آن " اسم جمع " گویند. مثال : قوم ، مردم ، ملّت ، خانواده ، گروه ، سپاه ، لشکر ، ایل و ... * نکته طلایی : نوعی از جمع وجود دارد که از هیچ قا نونی پیروی نمی کندو هیچ علامتی ندارد. این نوع جمع ها از عربی وارد زبان فارسی شده اند که به آن " جمع مُکسّر" گویند. مثال : شهید ( شهدا ) مدرسه ( مدارس ) علم ( علوم ) عالم ( علما ) شاعر ( شعرا ) زمان ( ازمنه )کتاب ( کتب ) شاهد ( شهود ) مکتب ( مکاتب ) منبع ( منابع ) جنس ( اجناس ) خبر ( اخبار ) فن ( فنون ) حرف ( حروف ) طعام ( اطعمه ) ذخیره ( ذخایر ) دقیقه ( دقایق ) فاضل ( فضلا ) معبر ( معابر ) معدن ( معادن ) رسول ( رُسُل ) غُدّه ( غُدَد ) تصویر ( تصاویر ) عید ( اعیاد ) https://eitaa.com/hedayate12
✳️ تفاوت نقش نمای اضافه/- ِ/ با میان وند /-ِ / در چیست؟ ۱- نقش نمای اضافه یک واژه است درحالی که میانوند /-ِ/ یک واژه نیست. ۲- میان وند/-ِ/ در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می رود ولی نقش نمای اضافه خودش یک واژه است. ۳-میان وند/-ِ/ جزئی از بدنه ی یک واژه شده است که از آن تفکیک ناپذیر است به نحوی که همیشه با آن واژه است نظیر: تختِ خواب و رختِ خواب که هرکدام یک واژه ی مشتق مرکب هستند، درحالی که نقش نمای اضافه را ما به یک مضاف برای افزودن مضاف الیه می افزاییم. ۴- از واژه هایی که میان وند دارند در نگاه اول یک معنا و مفهوم برداشت می شود برای مثال وقتی می گوییم : تختِ خواب ، از همان اول وسیله ای برای خواب به ذهن می رسد در حالی که وقتی نقش نمای اضافه به کار می رود چنین نیست برای مثال وقتی می گوییم : گلِ سرخ در نگاه اول گل و سپس نوع آن به ذهن متبادر می شود. ❇️ نکته۱ : میان وندهای معروف عبارتنداز: تا(= سرتاسر)- ا (=سراسر)- و (= آموزش و پرورش)- به (= حلقه به گوش) - /-ِ /(= تختِ خواب) . ❇️ نکته۲ : میان وند ها در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می روند. ❇️ نکته۳ : میان وندِ ( و - به ) نیز گاهی به صورت واژه به کار می روند: - بهرام / و/ بهمن آمدند= واژه - گفت/ و /گو = میان وند نسرین /به/ خانه رفت = واژه دست/ به /دست= میان وند
✳️ تفاوت نقش نمای اضافه/- ِ/ با میان وند /-ِ / در چیست؟ ۱- نقش نمای اضافه یک واژه است درحالی که میانوند /-ِ/ یک واژه نیست. ۲- میان وند/-ِ/ در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می رود ولی نقش نمای اضافه خودش یک واژه است. ۳-میان وند/-ِ/ جزئی از بدنه ی یک واژه شده است که از آن تفکیک ناپذیر است به نحوی که همیشه با آن واژه است نظیر: تختِ خواب و رختِ خواب که هرکدام یک واژه ی مشتق مرکب هستند، درحالی که نقش نمای اضافه را ما به یک مضاف برای افزودن مضاف الیه می افزاییم. ۴- از واژه هایی که میان وند دارند در نگاه اول یک معنا و مفهوم برداشت می شود برای مثال وقتی می گوییم : تختِ خواب ، از همان اول وسیله ای برای خواب به ذهن می رسد در حالی که وقتی نقش نمای اضافه به کار می رود چنین نیست برای مثال وقتی می گوییم : گلِ سرخ در نگاه اول گل و سپس نوع آن به ذهن متبادر می شود. ❇️ نکته۱ : میان وندهای معروف عبارتنداز: تا(= سرتاسر)- ا (=سراسر)- و (= آموزش و پرورش)- به (= حلقه به گوش) - /-ِ /(= تختِ خواب) . ❇️ نکته۲ : میان وند ها در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می روند. ❇️ نکته۳ : میان وندِ ( و - به ) نیز گاهی به صورت واژه به کار می روند: - بهرام / و/ بهمن آمدند= واژه - گفت/ و /گو = میان وند نسرین /به/ خانه رفت = واژه دست/ به /دست= میان وند https://eitaa.com/hedayate12