4_5981202195490539804.pdf
18.89M
شاهنامه فردوسی به نثر https://eitaa.com/hedayate12
4_5895264873469708803.pdf
26.78M
شاخ نبات
شرح تمامی غزلیات حافظ
دکتر برزگر خالقی https://eitaa.com/hedayate12
4_6007988510651320541.pdf
1.57M
کتاب آرایه های ادبی سال سوم متوسطه رشته علوم انسانی نظام قدیم
بهترین و کاملترین منبع برای مطالعه آرایه های ادبی https://eitaa.com/hedayate12
⭕️چگونه ترکیبات وصفی و اضافی را از هم تشخیص دهیم؟
🔴1- در بین موصوف و صفت می توانیم حرف ی بیاوریم . مانند :گل زیبا که می توان گفت: گلی زیبا. در بین مضاف و مضاف الیه نمی توانیم ی بیاوریم . مانند : کفش ستاره؛در اینجا نمی توان گفت کفشی ستاره .
🔴2- در بین مضاف و مضاف الیه می توان « این » و آن » اضافه کرد مانند : ساحل دریا:ساحل این دریا یا صاحب آن مغازه اما در بین صفت و موصوف نمی توانیم صفت اشاره « این » و « آن » اضافه کنیم .
مانند :گل زیبا که نمی توانیم بگوئیم: گل این زیبا یا گل آن زیبا
🔴3- اگر کسره صفت و موصوف را برداریم و فعل است را به آن اضافه کنیم جمله ای معنی دار ساخته می شود. مانند : مادر مهربان+ است که می شود مادر ,مهربان است. اما مضاف و مضاف الیه چنین نیست . مانند کیف سارا + است که می شود کیف, سارا است و جمله ما در این شکل درست نیست.
🔴4- همچنین اگر به صفت ، تر اضافه کنیم کلمه ی جدید معنی دار خواهد بود مانند : کوه بلند که اگر به آن تر اضافه کنیم میشود کوه بلند تر که معنی می دهد. درحالی که اگر تر به مضاف الیه بپیوندد ، معنی نخواهد داشت ماننددرکلاس تر که معنی نمی دهد. https://eitaa.com/hedayate12
4_6021584586109093451.pdf
3.19M
پاسخنامه ۳۵۰ تست #قرابت_معنایی https://eitaa.com/hedayate12
📕انواع ماضی:
ماضی ساده= بن ماضی + شناسه فعل : 👈رفتم، رفتی ، رفت
رفتیم، رفتید، رفتند
ماضی استمراری= می + ماضی ساده: 👈می رفتم، می رفتی، می رفت
می رفتیم می رفتید، می رفتند
ماضی بعید= صفت مفعولی + بودم، بودی، بود ، بودیم، بودید، بودند:
👈 رفته بودم، رفته بودی، رفته بود
رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند
ماضی التزامی= صفت مفعولی + باشم، باشی، باشد، باشیم، باشید ، باشند:
👈 رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد
رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند
ماضی نقلی= صفت مفعولی+ ام، ای ، (است) ، ایم ، اید ، اند:
👈 رفته ام، رفتهای ، رفته (است)
رفته ایم، رفته اید،رفته اند
ماضی مستمر= داشت+ شناسه+ ماضی استمراری فعل اصلی:
👈 داشتم می رفتم، داشتی می رفتی ، داشت می رفت ، داشتیم می رفتیم ، داشتید میرفتید ، داشتند می رفتند https://eitaa.com/hedayate12
🔷#نکته_های_کنکوری
🔹علائم جمع
نکته ی طلایی : جمع دارای نشانه هایی است. نشانه های جمع عبارتند از :
۱- ها : کتاب ، میز ها ، درخت ها ، مرد ها و …
2- ان : مردان ، معلّمان ، شیران ،کبوتران و …
3- ات : اختراعات ، اکتشافات ، تحقیقات ، تعلیمات و …
4- ین : مدرّسین ، معلّمین و …
5- ون : انقلابیون ، روحانیون و …
* نکته ی طلایی : نشانه های جمع ( ین ، ون ، ات ) از عربی وارد زبان فارسی شده اند.
* نکته ی طلایی : جانداران را هم بانشانه ی (ها) و هم نشانه ی جمع (ان) جمع می بندند.
مثال : ، مادر ها ، مادران، پدر ها ، پدران ، معلّم ها ، معلّمان
* نکته ی طلایی : اشیاء را فقط با نشانه ی جمع ( ها ) جمع می بندند.
مثال : تابلوها ، شیشه ها ، کاسه ها ، روپوش ها و …
* نکته ی طلایی : بهتر است جانداران را با نشانه ی جمع ( ان ) جمع ببندیم زیرا به واژه شکل ادبی میبخشد.
مثال:استادان،مادران،پدران،شاعران و … (استادان وارد کلاس شدند.)
* نکته ی طلایی : هر گاه واژه ای در آخر به ( ه ) ختم شود، به هنگام جمع بستن با ( ان ) نشانه ی ( ه ) حذف می شود و تبدیل به ( گ ) می شود.
مثال :خسته + ان = خستگان آزاده + ان = آزادگان
* نکته طلایی : بعضی از اسم ها در فارسی در ظاهر نشانه ی جمع ندارند ولی در معنا جمع هستند که به آن " اسم جمع " گویند.
مثال : قوم ، مردم ، ملّت ، خانواده ، گروه ، سپاه ، لشکر ، ایل و ...
* نکته طلایی : نوعی از جمع وجود دارد که از هیچ قا نونی پیروی نمی کندو هیچ علامتی ندارد. این نوع جمع ها از عربی وارد زبان فارسی شده اند که به آن " جمع مُکسّر" گویند.
مثال : شهید ( شهدا ) مدرسه ( مدارس ) علم ( علوم ) عالم ( علما ) شاعر ( شعرا ) زمان ( ازمنه )کتاب ( کتب ) شاهد ( شهود ) مکتب ( مکاتب ) منبع ( منابع ) جنس ( اجناس ) خبر ( اخبار ) فن ( فنون ) حرف ( حروف ) طعام ( اطعمه ) ذخیره ( ذخایر ) دقیقه ( دقایق ) فاضل ( فضلا ) معبر ( معابر ) معدن ( معادن ) رسول ( رُسُل ) غُدّه ( غُدَد ) تصویر ( تصاویر ) عید ( اعیاد ) https://eitaa.com/hedayate12
#نکته_های_کنکوری
✳️ تفاوت نقش نمای اضافه/- ِ/ با میان وند /-ِ / در چیست؟
۱- نقش نمای اضافه یک واژه است درحالی که میانوند /-ِ/ یک واژه نیست.
۲- میان وند/-ِ/ در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می رود ولی نقش نمای اضافه خودش یک واژه است.
۳-میان وند/-ِ/ جزئی از بدنه ی یک واژه شده است که از آن تفکیک ناپذیر است به نحوی که همیشه با آن واژه است
نظیر: تختِ خواب و رختِ خواب که هرکدام یک واژه ی مشتق مرکب هستند،
درحالی که نقش نمای اضافه را ما به یک مضاف برای افزودن مضاف الیه
می افزاییم.
۴- از واژه هایی که میان وند دارند در نگاه اول یک معنا و مفهوم برداشت می شود برای مثال وقتی می گوییم : تختِ خواب ، از همان اول وسیله ای برای خواب به ذهن می رسد در حالی که وقتی نقش نمای اضافه به کار می رود چنین نیست برای مثال وقتی می گوییم : گلِ سرخ در نگاه اول گل و سپس نوع آن به ذهن متبادر می شود.
❇️ نکته۱ : میان وندهای معروف عبارتنداز: تا(= سرتاسر)- ا (=سراسر)- و (= آموزش و پرورش)- به (= حلقه به گوش) - /-ِ /(= تختِ خواب) .
❇️ نکته۲ : میان وند ها در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می روند.
❇️ نکته۳ : میان وندِ ( و - به ) نیز گاهی به صورت واژه به کار می روند:
- بهرام / و/ بهمن آمدند= واژه
- گفت/ و /گو = میان وند
نسرین /به/ خانه رفت = واژه
دست/ به /دست= میان وند
#نکته_های_کنکوری
✳️ تفاوت نقش نمای اضافه/- ِ/ با میان وند /-ِ / در چیست؟
۱- نقش نمای اضافه یک واژه است درحالی که میانوند /-ِ/ یک واژه نیست.
۲- میان وند/-ِ/ در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می رود ولی نقش نمای اضافه خودش یک واژه است.
۳-میان وند/-ِ/ جزئی از بدنه ی یک واژه شده است که از آن تفکیک ناپذیر است به نحوی که همیشه با آن واژه است
نظیر: تختِ خواب و رختِ خواب که هرکدام یک واژه ی مشتق مرکب هستند،
درحالی که نقش نمای اضافه را ما به یک مضاف برای افزودن مضاف الیه
می افزاییم.
۴- از واژه هایی که میان وند دارند در نگاه اول یک معنا و مفهوم برداشت می شود برای مثال وقتی می گوییم : تختِ خواب ، از همان اول وسیله ای برای خواب به ذهن می رسد در حالی که وقتی نقش نمای اضافه به کار می رود چنین نیست برای مثال وقتی می گوییم : گلِ سرخ در نگاه اول گل و سپس نوع آن به ذهن متبادر می شود.
❇️ نکته۱ : میان وندهای معروف عبارتنداز: تا(= سرتاسر)- ا (=سراسر)- و (= آموزش و پرورش)- به (= حلقه به گوش) - /-ِ /(= تختِ خواب) .
❇️ نکته۲ : میان وند ها در ساختمان واژه های مشتق مرکب به کار می روند.
❇️ نکته۳ : میان وندِ ( و - به ) نیز گاهی به صورت واژه به کار می روند:
- بهرام / و/ بهمن آمدند= واژه
- گفت/ و /گو = میان وند
نسرین /به/ خانه رفت = واژه
دست/ به /دست= میان وند https://eitaa.com/hedayate12