این

و این😢

يعنی وای به حال مامان تک بچه و دو بچه و بچه خیلی کوچیک و...، اگر بیاد بگه پس چرا من نمیرسم چرا من نمیتونم چرا من از همه چی موندم و فلان هاااا 😡😅 آقا بذارید بچه‌هاتون یه کم بزرگ تر بشن، یه کم همبازی بشن، به عقل بیان، کمک دستتون بشن، بهتر میشه. بچه که همیشه بچه نمیمونه مخصوصاً اگر تربیت درست باشه و فرزندان، مسئولیت پذیر و مستقل بار بیان. همه جای زندگی که یهو با هم، در کوتاه ترین زمان، در همون اوج جوانی که نباید به شکوفایی و تبلور برسه که! کم کم آهسته مرحله مرحله با صبوری با استقامت با مدیریت با کم کردن زیر این شعله، زیاد کردن اون شعله، بعد دوباره کم کردن این و زیاد کردن اون (مثال معروفیه مثال گاز چهار شعله برا امورات زندگی) با شکست خوردن و ناکامی و شکستن و دوباره بلند شدن با سختی کشیدن، با انتخاب رنج های اختیاری صحیح با اولویت بندی با آرامش ناشی از اعتماد و اتکا به ارزش ها و نظام ارزشی با استمداد از نیروهای غیب، خداوند و ملائکه و اولیاء با ذکر، با درخواست گشایش و وسعت خلاصه که بهترین نقشه زندگی برای «تو» همینیه که توشی! همینیه که خداوند برات مقدر کرده. زندگی بقیه برا رشد خودشونه، و با توجه به ظرفیت ها و وظایف خودشون. تو خودت و زندگیت رو، تو همین شرایطی که داری رشد بده. @hejrat_kon

شهادت امام حسن عسکری علیه السلام به محضر مولانا صاحب الزمان، حجت بن الحسن علیهماالسلام، تسلیت باد احادیثی از این امام بزرگوار: 💚 قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً، مُؤْمِنُهُمْ وَ مُخالِفُهُمْ أمَّا الْمُؤْمِنُونَ فَیَبْسِطُ لَهُمْ وَجْهَهُ وَ أمَّا الْمُخالِفُونَ فَیُکَلِّمُهُمْ بِالْمُداراهِ لاِجْتِذابِهِمْ إلَی الاْیِمانِ فَاِنِ استَتَرَ مِنْ ذلِکَ بِکفِّ شُرورِهمْ عَنْ نَفْسِهِ وَ عَنْ اِخْوانِهِ المُؤمِنینَ. با مردم به نیکی و زیبایی صحبت کنید با مؤمنین و مخالفین با دوستان مؤمن [به عنوان یک وظیفه] باید با چهره ای شاداب برخورد کرد اما نسبت به مخالفین به جهت مدارا و جذب به ایمان و دین. و حتّی اگر نشدند، با این رفتار، از بدی های آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش، پیشگیری کرده است. مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۶۱ 💙 اِتَّقُوا اللهُ وَ کُونُوا زَیْناً وَ لا تَکُونُوا شَیْناً *جُرُّوا إلَیْنا کُلَّ مَوَّدَه* 🥺 وَ اَدْفَعُوا عَنّا کُلُّ قَبیح تقوای الهی را ـ در همه امور ـ رعایت کنید و زینت بخش ما باشید و مایه ننگ ما قرار نگیرید. 😞 سعی کنید افراد را به محبّت و علاقه ما جذب کنید و زشتی ها را از ما دور نمائید. بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۲ 🧡 مَنْ وَعَظَ أخاهُ سِرّاً فَقَدْ زانَهُ، وَمَنْ وَعَظَهُ عَلانِیَهً فَقَدْ شانَهُ. هرکس دوست و برادر خود را در خفا و پنهانی (حریم خصوصی) موعظه کند، او را زینت بخشیده؛ و چنانچه علنی و آشکار (و در جمع) باشد، سبب خواری و تضعیف او گشته است. تحف العقول، ص ۴۸۹ 💜 جُرْأهُ الْوَلَدِ عَلی والِدِهِ فی صِغَرِهِ تَدْعُو إلَی الْعُقُوقِ فی کِبَرِهِ. رو پیدا کردن و جَری شدن فرزند در کودکی در مقابل پدر، سبب می شود که در بزرگی مورد عاق و نفرین پدر قرار گیرد. تحف العقول، ص ۴۸۹ 💛 اللِّحاقُ بِمَنْ تَرْجُو خَیْرٌ مِنَ المُقامِ مَعَ مَنْ لا تَأْمَّنُ شَرَّهُ. پیوند و معاشرت با كسی كه به خیر او امید داری، بهتر است از همراهی و ماندن با كسی كه از شر او ایمن نیستی(محتمل است شرّ برايت داشته باشد) مستدرک الوسائل، ج ۸، ص ۳۵۱ @hejrat_kon التماس دعا

همه دلخوشیِ ما این است لااقل یک حَسن حرم دارد صبح و ظهر و غروب سفره بپاست بسکه صاحب حرم ، کرم دارد اهلِ بیت رسول این ایام به غم و غصه ها اسیر شدند راستی بین بچه هایِ علی، این حسن ها چه زود پیر شدند! چشم خود باز کرد و باگریه پسر خویش را نگاهی کرد دست انداخت دورِ گردنِ او لب او را رویِ لبش آورد زیر لب گفت : الوداع پسرم بعداز این موسم جدائی هاست این بیابان نشینی ماها همه اش ارث مادرت زهراست بعد از آنکه زدند مادر را جایِ او کنجِ بیت الاحزان شد شادی از خانواده ما رفت بیت الاحزان شبی که ویران شد عصمت الله پشت در افتاد پایِ دشمن به خانه اش واشد آنقدر با غلاف کوبیدند استخوانهایِ بازویش تا شد محسنِ بی گناه را کشتند دادِ صدیقه را در آوردند فضه و جد ما به پشتِ در جسم ششماهه دفن میکردند تشنه قدری آب بودم من لب عطشانِ من تکان می خورد کی به پیش نگاهت ای بابا لب من چوبِ خیزران می خورد عمه ات هست و مادرت هم هست نه میانِ نگاههای حرام وای از ماجرایِ بزم شراب وای از ازدحام شهرِ شام آستینها حجاب سر میشد بین آن گیر و دار در بازار چه کسی دیده است دعوایِ زن و یک نیزه دار در بازار…… ✍🏻قاسم نعمتی @hejrat_kon الا لعنة الله علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون #آجرک_الله_یا_بقیه_الله #اللهم_عجل_لولیک_الفرج السَّلام علیک يا أَبا الامامِ‏ المُنتظَر

صفحات ١٠٠ تا ۱۱۳ کتاب همرزمان حسین درباره #جهاد و تعریفش (دو تعریف اشتباه و یک معنای صحیح) خیلی قشنگ بود. هرکار خوب سختی در دین، جهاد نیست. هر «کوشش در راه خدا» جهاد نیست. (جهاد به معنای اصطلاحی جهاد در قرآن و ایدئولوژی اسلامی) و جهاد، فقط مبارزه مسلحانه و در میدان جنگ شمشیر زدن نیست. جهاد، کاری در راه پیشبرد یک هدف فکری ایدئولوژیک در مقابله با دشمن است. در جهاد یک ستیزه‌گری و مبارزه وجود دارد در مقابله با قدرت‌های ضد تعالی و تکامل انسان @hejrat_kon

تبریک و.....

يعنی سختی بچه‌داری اگر برا بقیه، بارداری و ویار و زایمان و کولیک و رفلاکس و دست تنهایی و... هست، برا من، این کله صبح راهی کردن بچه‌ها به مدرسه است😭 خیلی سخته ای خدا شروع شد دوباره، اجرش با خودت 😭

#طبیعت_گردی قبل شروع مدرسه استفاده از تعطیلات تا آخرین لحظه 😅 @hejrat_kon

عکسش 🙃 قوی، تنومند 😅

از نظر حجم گاو موجود در تصویر 😁

اکتشاف در طبیعت یه حشره (یه نوع جیرجیرک) که یا پوست انداخته یا مرده و توش توسط سایر حشرات خورده شده

شماله اینجا. یه سفر کوتاه بود

ما این حرفها را چرا یادمان میرود؟ مدام صدبار تکرار میکنیم باز یکی از آن طرف صدایش بلند میشود راجع به مسئله‌ی شیعه و سنی و اختلافات و شکافها. چرا این کار را میکنند؟ چرا به سود دشمن کار میکنند؟ نمیدانند که #انگلیس ها هنرشان ایجاد #اختلاف است و یکی از گسلها و شکافهایی که همیشه انگلیسها استفاده کرده‌اند شکاف بین شیعه و سنی بوده؟ ما این همه مشترکات داریم این همه موارد اشتراک داریم. اینها را به کلی ندیده بگیریم برویم سراغ اختلافات؟ نگذارید، نگذارید! یک عدّه‌ای خیال میکنند اثبات تشیّع به این است که انسان به بزرگان مورد اعتقاد اهل سنّت و دیگران بنا کند مدام بدوبیراه گفتن! نه! این خلاف سیره‌ی ائمّه است! #بیانات @hejrat_kon #عیدالزهرا

متاسفانه تو بحث جمعیت و فرزندآوری هم یک عده به اصطلاح مبلّغ، دست میذارن رو همین مسئله، شیعه و سنی… درست نیست…

رفته بودیم ساحل (شمال) این چادر و حجاب دخترم، اونم همراه با بازی و بدوبدو و تفریح، چقدر برای مردم عجیب بود! خودمم بچه بودم همینجوری بودم؛ همه جا (کوه و دشت و دریا و...) با چادر… مدرسه هم از اول دبستان... یادش بخیر😊 هیچ وقت هم تندی و اجبار از مامانم یادم نمیاد... درحالی که خب داشتیم اقوام و رفت و آمد با خانواده های متفاوت. اما نگاه و تربیت مادرم برامون مؤثرتر بود. (1⃣) بعلاوه تأثیر دوستان خانوادگی (الگو و محیط همسالان) (2⃣) @hejrat_kon

تقدیم نگاهتون

این نیز

همراهان خوب التماس دعا برای یکی نزدیکان عزیزم که بستری شدن 😔💔 اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَافِنِی عَافِیةً كافِیةً شَافِیةً عَالِیةً نَامِیةً عَافِیةً تُوَلِّدُ فِی بَدَنِی الْعَافِیةَ عَافِیةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ […] وَ امْنُنْ عَلَی بِالصِّحَّةِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلاَمَةِ فِی دِینِی وَ بَدَنِی (دعای ۲۳ صحیفه)

فکر میکنی آرومی و چیزیت نیست اما وقتی میبینی وقت بستن دکمه‌های مانتو، دستات داره میلرزه، میفهمی که اونقدرام حالت خوب نیست…

من اصصصلا تو این فکرها که «بچه عصای دست پیریه» و… نیستم و دل نبستم! بچه بزرگ که میشه، خودش انقد درگیری و مشغله داره که… (نهایتاً اگر آدم بخواد به یک انسان از اطرافیان دل ببنده برا روزگار سختی و نیاز، اون همسره نه فرزند و بقیه) و این اعتقاد و امید، یک درصد هم انگیزه من از فرزند دار شدن نبوده (فرق داره با امید و تصور اون سفره های طویل پر از بشقاب و کاسه و مهمونی های پر جمعیت و خونه پر از برو و بیا و نداشتن حس بی کسی و تنهایی، که از مؤلفه های سلامت روان در سالمندی هست) اما خب، همینجوری امروز صبح به ذهنم اومد که: اگر من یک روزی مشکلی پیدا کنم، مثلا مثل همین شرایط، بستری بشم بیمارستان، به جای یکی دوتا بچه، پنج تا میان بالاسرم، به فکرم خواهند بود… تازه با کلی عروس و داماد و نوه… (ان‌شاء‌الله) و با این فکر (نه توقع و دل بستن) ناخودآگاه لبخند به لبم اومد لبخند میاد دیگه… دل آدم غنج میره. حسِ داشتنِ پشتوانه، داشتنِ حمایت، داشتنِ چند نفر دلسوز واقعی و دل به فکر؛ حتی اگر نتونن بیان و کاری برات بکنن… انقدر مشغله داشته باشن که... یا اصلا راه دور باشن... البته که نظر من اینه که تربیت فرزند توسط والدین، باااید به گونه ای باشه که نهایتاً فرزندان در آینده، این «عصای دست» ، این حمایتگر ، «بشوند». يعنی قاعدتاً، #تربیت_دینی و درست و اصولی فرزندان، اونها رو به این نقطه «میرسونه» که احساس دِین داشته باشن، وجوب تکریم و رسیدگی رو فهم کنن، لزوم مایه گذاشتن تا حد ممکن رو متوجه باشن و بخشی از زندگی بدونن.... تو دعای ۲۵ صحيفه سجادیه (دعای امام برای فرزند) شبیه این مضمون و برداشت اومده: اللَّهُمَّ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِبَقَاءِ وُلْدِي وَ بِإِصْلَاحِهِمْ لِي وَ بِإِمْتَاعِي بِهِم خدایا! به باقی ماندن فرزندانم و به شایسته نمودنشان برای من و به بهره‌مند شدنم از ایشان، بر من منّت گذار وَ أَعِنِّي بِهِمْ عَلَى حَاجَتِي ، وَ اجْعَلْهُمْ لِي مُحِبِّينَ ، وَ عَلَيَّ حَدِبِينَ مُقْبِلِينَ مُسْتَقِيمِينَ لِي ، مُطِيعِينَ ، غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا عَاقِّينَ وَ لَا مُخَالِفِينَ وَ لَا خَاطِئِينَ و مرا به سبب آنان بر روا شدن نیازم یاری ده. آنان را نسبت به من عاشق و مهربان و روی آورنده و برایم مستقیم و مطیع قرار ده؛ نه عصیان کننده و عاق و مخالف و خطاکار. ولی خب، از این طرف نباید توقعی داشت و دل بست! به نظرم ذاتاً نگاه و توجه بشر، همیشه‌ی تاریخ رو به آینده بوده و کم توجهی نسبی به گذشته. يعنی والدین ذاتاً دل در گرو فرزندان و نسل خود دارن و متقابلاً فرزندان هم متوجه به ادامه و آینده خودشون هستن. اصلاً به نظر من (برداشت شخصی)، همینه که تو قرآن، آیات مربوط به تعامل والد و فرزند دو دسته ان: - از طرفی خداوند سعی میکنه توقع و دلبستگی والدین به آینده - یعنی به فرزند- رو کم و تعدیل کنه و لذا به والدین مرتب میگه: مال و بچه زینت دنیاست (المال والبنون زينة الحياة الدنيا) ، مال دنیاست، دل نبند، فتنه است، ابتلاست (أَنَّما أَمْوالُکُمْ‏ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَة) ، مال و فرزند محلی برای شراکت و ورود شیطانه (وَ شارِکْهُمْ‏ فِی الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ) ، مال و فرزند ما رو از عذاب الهی رها نمیکنه (لَنْ تُغْنِیَ‏ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللهِ شَیْئا) و.... (در عین اینکه در آیات و روایات، #فرزند_خواهی و #فزونی_فرزند تشویق و تحبیب شده و مأجور دانسته شده، اما این هشدارها هم هست) - از اون طرف -با محکم ترین تاکیدات- به فرزندان درباره والدین (= نگسستن پیوند با گذشته، با ریشه) توصیه میکنه! اون هم درست بعد توصیه به توحید و شرک نورزیدن! مخصوصا توصیه به رعایت حال در زمان سالخوردگی (إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ) اونم در بالاترین حد خودش یعنی حتی نگفتن یک اُف (اَه، ای بابا، ایش،...) و بعد هم توصیه به نهایت خضوع و مراعات و مهرورزی (وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ) خلاصه که اینجوری… بچه عصای دست ممکنه نباشه، اما اگر به توفیق خدا فرزند صالح باشه و به مدد خود خدا، خوب تربیت شده باشه، هم تو دنیا مایه امید و عزت و دلخوشیه، هم بعد مرگ #باقیات_الصالحات ه. @hejrat_kon مزاح: و اینجوریه که هرچی بیشتر باشن بهتره. چون اگر یکی دوتاشونم بد از کار دربیان، بازم چندتا خوب تهش میمونه 😅 گناه اون بچه بَده مال خودشه (اگر ناشی از ولنگاری تربیتی والدين نباشه)، اما خیر و نیکی بچه خوب ها تا ابد به ما میرسه 😎😌🥰 #نظرات_شخصی

حس و حال این روزهای من😊 و خیلیها ❤️

#مادرانه ای به مناسبت آخرین روز هفته دفاع مقدس 🦋 مادرستان؛ سرزمین مادرانه نوشت‌ها جایی برای اشتراک دلنوشته‌های مادرانه به ما بپیوندید 👇 https://eitaa.com/maadarestaan متن‌های خود را برای ما بفرستید 👇 @maadarestann

یه خاطره رو از سفر اربعین یادم رفت بنویسم. به مرز که رسیدیم، مترصد فرصتی بودم که یه عکس بگیرم؛ از یک سوژه خاص، برای یه دلنوشته... نشده بود. همون صبح اولی که بچه‌ها رو از اون ساختمان سیمانی برده بودم سرویس، عکس رو گرفتم. اما چشمتون روز بد نبینه🙈 سوژه چی بود؟ پلیس یا سرباز یا شُرطه های عراقی چرا؟.... میخواستم بنویسم ما دهه شصتی ها، هرچقدرم که تاریخ بگذره، یه حس عجیب، شاید یه ترس و یه ناراحتی داریم نسبت به این آدم ها با کلاه های کج... کلاه های کجِ قرمز... بچگی ما با فیلم و سریال های دفاع مقدس گذشت. تو اون فیلم ها، این آدم ها خیلییی بد بودن😭😭 مخصوصاً تو اردوگاه های اُسَرا...😭😭 دهه شصتی ها خوب میدونن چی میگم، یادشونه.... حسه دیگه سخته تغییرش درحالی که الان از دوستی اون ملت [و دولت] با خودمون آگاهیم. همون سربازها الان برای راحتی و امنیت ما زوارالحسین، از جون هم ممکنه مایه بذارن. همونها خادم این خیل زائر مسلمان شیعه محب اهل بیت از ایران و سایر کشورها هستن. و اون اتفاق، اون جنگ، اون درگیری، فتنه ای هدایت شده توسط قدرت های روز دنیا و همکاری تام یک حزب در عراق (حزب بعث به سرکردگی صدام ملعون) بود. و چه بسیار عراقی های شیعه و سنی ای که یا به زور به جبهه برده میشدن یا اصلاً فرار میکردن از جنگ با ما و حتی دراین راه کشته میشدن... (کلی هم عکس و متن منتشر شده از دوستی ها و محبت بین رزمنده های سابق دوطرف در این سفرهای اربعین) اما خب... خاطره های تلخ از کلاه هایِ کجِ قرمز، هنوز برای ما زنده است، ناراحت کننده ست… هموز هم دیدن سرباز عراقی با لباسِ خاکی رنگِ آستین کوتاه با کلاه کج، یه حس خاصی بهمون میده… حتی ممکنه چند ثانیه با مکث نگاهشون کنیم و بغض کنیم… هرچند که سعی میکنیم کنترلش کنیم و به جاش لبخند بزنیم به این وفاق و اتحادِ بازگشته، به این یکرنگی شیرینِ حسینی… حالا بگید چی شد😅 هیچی🤦‍♂ منِ خوش خیال ساده، چِیلیک یه عکس گرفتم ازشون، و برگشتم کنار بچه‌ها که جلو پنکه های مِه پاش دار، وایستاده بودن و کیف میکردن. یهو یه مرد لباس شخصی هیکلی اومد نزدیکم: خانم! 😠 و با دست اشاره کرد: گوشی! (=بده‌ش به من) فهمیدم چه خبطی کردم. 🤭 آخه کی وایمیسته راست راست از یه نیروی انتظامی امنیتی عکس میگیره؟! 🙄🤦‍♂ هیچی دیگه گوشیمو گرفت و «ممنوع ممنوع» گویان، رفت تو گالری عکسو پاک کرد. یه جاهای دیگه هم رفت، اونجام عکسو پاک کرد. و گوشی رو پس داد. منم گفتم ببخشید نمیدونستم، حواسم نبود. گفت بله اگر دونسته کرده بودی که الان پلیس و بازجویی بودی! (من عربی دست و پا شکسته، اونم فارسی عربی) چه کاری بود من کردم؟ 🤦‍♂😶‍🌫 دیگه مستندنگاری به چه قیمتی؟ 🤪 @hejrat_kon