🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸 🌸🌸 🌸 #حریم_عشـ‌ـق_تا_شهادت #رمان #از_روزی_که_رفتی #پارت‌هفتاد‌وهفتم من عاشقانه هایم را خرجت میکنم ! تو فرزند می شوی برایم ؟ گمانم نبود که تا همیشه در این خانه باشم ! گمانم بود مادری برایت می آید که مادری را خوب بلد است . نه چون من که میترسم از فرداهایم ! دل زدنم هایم را برای دیر آمدن هایت را می بینی ؟ بزرگ که شوی پسر میشوی برای مادرانه هایم ؟ به این پدرت چه بگویم ؟ به این پدر که گاهی پشت می شد و پناه ، که توجه کردن را بلد است ، که محبتهایش زیر پوستی ست ! چه بگویم به مردی که می خواهد یک شبه شوهر شود ، پدر شود ؟ دست کوچک پسرش را بوسه می زد که در باز شد ، رها از گوشه ی چشم قامت مرد خانه را دید . برای چه آمده ای مرد ؟ به دنبال چه آمده ای ؟ طلب چه داری از من که دنبالم می آیی ؟ صدرا ؛ خوابید ؟ رها : آره ، خیلی ناز می خوابه ، نگاه کردن بهش سیر نمیشم ! صدرا : شبیه پدرشه ! رها : نه ! شبیه تو نیست ! صدرا لبخندی زد . " پدر بودنم را برای طفلت باور کردی خاتون ؟ همسر بودنم را چه ؟ همسر بودنم برای خودت را هم قبول داری ؟ " صدرا : منظورم سینا بود . رها آهی کشید و بعد از چند دقیقه سکوت گفت : شما ازدواج کنید آیه باید بره ؟! به بودن من و تو در آن خانه می اندیشی عزیز دل ؟ می توانم دل خوش کنم به بله گفتنت از سر عشق ؟ می توانم دل خوش کنم که تو بله بگویی و بانوی خانه ام شوی ؟ " صدرا : نه ؛ میمونن ! خونه ی معصومه که خالی بشه ، تمیزش می کنم و جوری که دوست داری آماده ش می کنیم ! آیه خانم هم میشه همسایهی دیوار به دیوارت ، تا هر وقت خودش و تو بخواید هم میمونه ! رها : با خون بس بودن من چی کار می کنید ؟ جواب فامیلتون رو چی میدی ؟ برای صدرا : فعلا فقط به جواب تو فکر می کنم ! جواب مثبت گرفتن از تو سخت تر از روبه رو شدن با اوناست ؟ رها : رویا چی ؟! صدرا : رویا تموم شده رها ، باور کن ! از وقتی اومدی به این خونه ، همه رو کمرنگ کردی ، تو رنگ زندگی من شدی ، تو با اون قلب مهربونت ! رها منو ببخش و قبولم کن ، به این فکر کن اگه این اتفاقات نمی افتاد ، هیچ وقت سر راه هم قرار نگرفته بودیم ؛ خدا بهم نگاه کرده که تو رو برام فرستاده ! رها : شما ، چطور بگم ... نماز ، روزه ، محرم ، نامحرم !