💠 رهپویان شهیدان 🔸 جریان شهادت، یک چیز از بین رفتنی نیست؛ شهید هرگز از بین می‌رود و هرگز فراموش نمی ‌شود و هرگز ما را فراموش نمی‌ کند. وظیفه ما این است که ما او را فراموش نکنیم؛ فراموش نکردنِ شهید، هم به بزرگداشت #حماسه_‌های_شهادت آنهاست و هم به #طی_راه آنهاست. 🔸 در قرآن کریم که فرمود #شهید_زنده_‌است، چیز دیگر هم فرمود، فرمود: ﴿وَ یسْتَبْشِرُونَ بِالَّذینَ لَمْ یلْحَقُوا بِهِم﴾؛ شهید چون یک موجود پویا و مانا و زنده و متحرّک بود، آن‌جا هم که رفت، همین حالت را دارد، مرتّب از خدا سؤال می ‌کند که خدایا به من مژده بدهید که اینها که #راهیان_راه_ما هستند، در چه مقطعی هستند کجا هستند. ﴿یسْتَبْشِرُونَ﴾؛ یعنی طلب بشارت می ‌کنند، طلب مژدگانی می ‌کنند، از خدا مژده می‌ خواهند می‌ گویند خدایا به ما بشارت بدهید مژده بدهید که اینها که راهیان راه ما بودند همفکران ما بودند و با هم بودیم، اینها الآن کجا هستند؟ 🔸 این ﴿الَّذینَ لَمْ یلْحَقُوا بِهِم﴾، کسانی اند که راهی راه شهادت شدند، راه شهدا را ادامه می ‌دهند ولی هنوز به مقصد نرسیدند. مقصد آنها یا #شهادت است یا #پیروزی؛ معلوم نیست ثواب چه کسی بیشتر باشد، گاهی می ‌بینید که ثواب پیروزی بالاتر از ثواب شهادت است. 🔸 در جریان حضرت امیر (سلام الله علیه) که در جنگ خندق عمرو بن عبدود را از پای در آورد، وجود مبارک پیغمبر (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمود: «لَضَرْبَةُ عَلِی لِعَمْرٍو یوْمَ الْخَنْدَقِ تَعْدِلُ عِبَادَةَ الثَّقَلَین»؛ یعنی ضربت امیر مؤمنان در جنگ خندق که عمرو بن عبدود را از پای در ‌آورد، معادل عبادت همه جن و انس است، چرا؟ چون آن روز تمام اسلام در برابر تمام کفر بود. اگر ـ خدای ناکرده ـ آن روز حضرت شکست می ‌خورد، دیگر اسلامی نمی ‌ماند تا حضرت امیر شهید شود و شهادت او در اسلام اثرگذار بشود و مانند آن. پیروزی وجود مبارک حضرت امیر و همچنین اسلام در جریان جنگ خندق، #از_هر_شهادتی_بالاتر است _ گاهی فتح این‌طور است _ چون او اصل اسلام را حفظ کرده است، وقتی #اصل_اسلام حفظ شد، آن وقت جریان شهادت شهدا و جانبازی جانبازان مطرح است. اینها که راهیان شهید هستند، گاهی فاتح می‌شوند گاهی شهید. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #هیئت_متوسلین_ام_الائمه_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها https://eitaa.com/heyat_madar1379