♡پیامبر اسلام (ص):
اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا؛
خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص610
~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆~☆
سلام؛هیئت فرداازنمازمغرب خ شهیدطالبی کوچه
33غربی پ28واحد8منزل آقای محمدباقرکرمی
166-menshavi-tad.mp3
963.6K
تلاوت تدویر استاد منشاوی ص۱۶۶
166-menshavi-tah.mp3
8.06M
تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۱۶۶
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_اعراف
پس هنگامى كه نيكى (وفور نعمت و گشايش روزى) به آنان روى مى‌آورد مى‌گفتند: اين ويژه ماست؛ و اگر بدى (قحطى و كمبود) به آنان مى‌رسيد، به موسى و كسانى كه با او بودند فال بد مى‌زدند. بدانند كه عذابشان كه براى آنان مايه بدشگونى است فقط نزد خداست و از بين نمى‌رود، ولى بيشترشان اين حقيقت را نمى‌دانند. (131)
و به موسى گفتند: هر افسونى را كه به گمان خود معجزه مى‌پندارى براى ما بياورى تا ما را به وسيله آن جادو كنى ما به تو ايمان نخواهيم آورد. (132)
پس بر آنان طوفان آب و ملخ‌ها و كنه‌ها و غوك‌ها و خون را كه نشانه‌هايى روشن بودند و جداى از يكديگر رخ مى‌نمودند فرستاديم، ولى آنان تكبّر ورزيدند و به موسى ايمان نياوردند و قومى گناه‌پيشه بودند. (133)
و هرگاه يكى از آن عذاب‌ها بر آنان فرود مى‌آمد مى‌گفتند: اى موسى، به پيمانى كه پروردگارت نزد تو دارد كه دعايت را مستجاب مى‌كند، براى ما از او درخواست كن. قطعا اگر اين عذاب را از ما بردارى به تو ايمان مى‌آوريم و بنى اسرائيل را رها مى‌كنيم تا با تو رهسپار شوند. (134)
و چون عذاب را از آنان برمى‌داشتيم و آنان به پايان مهلتى كه براى وفا به پيمانشان تعيين شده بود مى‌رسيدند، بى‌آن‌كه انتظار رود پيمان خود را مى‌شكستند. (135)
پس، از آنان انتقام گرفتيم و آنان را در دريا غرق كرديم بدين‌سبب كه آيات ما را دروغ انگاشتند و از آن‌ها غفلت ورزيدند. (136)
و به آن مردمى كه پيوسته ضعيف و ناتوان نگاه داشته مى‌شدند، مشرق‌ها و مغرب‌هاى سرزمين قدس را كه در آن بركت بخشيده بوديم، به ميراث داديم، و قضا و وعده نيكوى پروردگارت براى بنى اسرائيل به پاس صبرى كه پيشه كردند، تحقق يافت، و قصرها و كاخ‌هايى را كه فرعون و قومش ساخته بودند و باغ‌هايى را كه با داربست‌ها برافراشته بودند، ويران كرديم. (137)
💠166