#عرفانی
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : إنّ رجُلاً قامَ إلى أميرِ المؤمنينَ عليه السلام فقالَ: يا أميرَ المؤمنينَ ، بِما ذا عَرَفْتَ ربَّكَ ؟ قالَ : بفَسْخِ العَزْمِ و نَقْضِ الهَمِّ ؛ لَمّا هَمَمْتُ فحِيلَ بَيني و بَينَ هَمّي ، و عَزمْتُ فخالَفَ القَضاءُ عَزْمي ، عَلِمْتُ أنّ المُدَبِّرَ غَيري .[التوحيد : 288/6 .]
امام حسين عليه السلام : مردى در برابر امير المؤمنين عليه السلام برخاست و عرض كرد : اى امير مؤمنان ! خدا را به چه شناختى؟ حضرت فرمود : به بر هم زدن تصميم و در هم شكستن قصد. وقتى قصد كارى كردم، ميان من و قصدم مانعى به وجود آمد و آنگاه كه تصميمى گرفتم، قضاى الهى با تصميم من ناسازگارى كرد . پس دانستم كه تدبير كننده اى جز من وجود دارد
#خاص
الإمامُ الحسينُ عليه السلام ـ و قد قيلَ لَهُ : ما أعْظَمَ خَوفَكَ مِن رَبِّكَ ! ـ : لا يَأمَنُ يَومَ القِيامَةِ إلاّ مَن خافَ اللّه َ في الدُّنيا .[بحار الأنوار : 44/192/5 .]
امام حسين عليه السلام ـ در پاسخ به اين گفته كه : چقدر از پروردگارت ترسانى؟! ـ فرمود : در روز رستاخيز ايمن نيست مگر آن كس كه در دنيا از خداوند ترسان باشد
#مدارا
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : مَن أحجَمَ عن الرأيِ و عَيِيَتْ بِهِ الحِيَلُ كانَ الرِّفقُ مِفتاحَهُ .[أعلام الدين : 298 .]
امام حسين عليه السلام : هر كه از رأى درمانَد و چاره ها به كارش نيايد، نرمى و مدارا كليد او باشد
#ازدواج
#خانواده
مكارم الأخلاق عن الحسينِ بنِ بَشّارٍ : كَتَبتُ إلى أبي الحسنِ عليه السلام : إنّ لي ذا قَرابَةٍ قد خَطَبَ إلَيَّ و في خُلُقِهِ سُوءٌ ! فقالَ : لا تُزَوِّجْهُ إن كانَ سَيِّئَ الخُلُقِ .[مكارم الأخلاق : 1/443/1525 .]
مكارم الأخلاق به نقل از حسين بشّار : به ابو الحسن عليه السلام نوشتم: من خويشاوندى دارم كه از دخترم خواستگارى كرده ،اما بد اخلاق است . حضرت فرمود : اگر بد خُلق است ، به او زن نده
مكارم الأخلاق عن الحسينِ بنِ بَشّارٍ : كَتَبتُ إلى أبي الحسنِ عليه السلام : إنّ لي ذا قَرابَةٍ قد خَطَبَ إلَيَّ و في خُلُقِهِ سُوءٌ ! فقالَ : لا تُزَوِّجْهُ إن كانَ سَيِّئَ الخُلُقِ .[مكارم الأخلاق : 1/443/1525 .]
مكارم الأخلاق به نقل از حسين بشّار : به ابو الحسن عليه السلام نوشتم: من خويشاوندى دارم كه از دخترم خواستگارى كرده ،اما بد اخلاق است . حضرت فرمود : اگر بد خُلق است ، به او زن نده
#عرفانی
#رزق
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : إذا ما عَضَّكَ الدهرُ فلا تَجْنَحْ إلى خَلقِ
و لا تـَسألْ سِوَى اللّه ِ تعالى قاسِمِ الرِّزقِ
فَلَو عِشتَ و طَوَّفْتَ مِنَ الغَربِ إلى الشَّرقِ
لَما صادَفتَ مَن يَقدِرُ أن يُسعِدَ أو يُشقِي .[كشف الغمّة : 2/247.]
امام حسين عليه السلام :
هرگاه روزگار بر تو سخت گرفت، به خلق روى نياور
و جز از خداوند متعال كه قسمت كننده روزى است درخواست مكن
زيرا اگر آنقدر زندگى كنى كه از غرب تا شرق عالم را بگردى
هرگز كسى را نخواهى يافت كه بتواند كسى را خوشبخت كند يا بدبخت.
#عرفانی
الإمامُ الحسينُ عليه السلام : جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و قالَ: ما رأسُ العِلمِ ؟ ، قالَ : مَعرِفةُ اللّه ِ حَقَّ مَعرِفتِهِ
قالَ : و ما حَقُّ مَعرِفَتِهِ ؟ قالَ : أن تَعرِفَهُ بِلا مِثالٍ و لا شَبيهٍ ، و تَعرِفَهُ إلها واحِدا خالِقا قادِرا ، أوَّلاً و آخِرا ، ظاهِرا و باطِنا ، لا كُفوَ لَهُ ، و لا مِثلَ لَهُ ، و ذلكَ مَعرِفةُ اللّه ِ حَقَّ مَعرِفتِهِ .[جامع الأخبار : 36/17 .]
امام حسين عليه السلام : مردى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: رأس دانش چيست؟ حضرت فرمود: خداشناسى، آن گونه كه سزاوار شناخت است. عرض كرد: شناخت سزاوار او چيست؟ فرمود: اين كه او را بى مِثل و مانند دانى؛ او را معبودى يكتا و آفريننده و توانا و اوّل و آخر و آشكار و نهان دانى كه نه همتايى دارد و نه همسانى. اين است حقّ خداشناسى
#عرفانی
#خاص
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : أنتَ الّذي تَعَرَّفتَ إلَيَّ في كُلِّ شَيءٍ فرَأيتُكَ ظاهِرا في كُلِّ شَيءٍ ، و أنتَ الظاهِرُ لِكُلِّ شَيءٍ .[بحار الأنوار : 98/227.]
امام حسين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : تويى آن كه خود را در هر چيز به من شناساندى و من، تو را در همه چيز هويدا ديدم و تويى كه آشكار كننده هر چيزى
#گناه
وَ قالَ السَّجادُ عليه السلام: اِيـّاكَ وَالاِْبْتـِهاجَ بالِذَّنْبِ، فاِنَّ الاِْبْتِهاجَ بِهِ اَعْظَمُ مِنْ ركُوُبِهِ. [كشف الغمه، ج 2، ص 108.]
امام چهارم عليه السلام فرمود: مبادا به گناهى كه انجام داده اى خوشحال باشى، زيـرا اظـهار شـادى بخـاطـر گـناه از انجام آن «گناه» بزرگتر است
#حق
#باطل
#خاص
امیرالمومنین علی علیه السلام :
« اَما اِنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ اِلاّ اَرْبَعُ اَصابِـعَ - فَسُئِلَ عَنْ مَعْنى قَولِهِ هذا، فَجَمَعَ اَصابِعَهُ وَ وَضَعَها بَیْنَ اُذُنِهِ وَ عَیْنِهِ - ثُمَّ قالَ: اَ لْباطِلُ اَنْ تَقولَ: سَمِعْتُ وَ الْحَقُّ اَنْ تَقولَ: رَأَیْتُ ؛ هان! میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست. از آن حضرت درباره معناى این فرمایش سؤال شد. امام انگشتان خود را به هم چسباند و آنها را میان گوش و چشم خود گذاشت و آن گاه فرمودند: باطل این است که بگویى: شنیدم و حق آن است که بگویى: دیدم. » (نهج البلاغه- خطبه 141)
امام حسن مجتبی (ع):
«بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ أَرْبَعُ أَصابِعَ، ما رَأَیتَ بِعَینَیکَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَیکَ باطِلاً کَثیرًا ؛ بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشم ات بینى حق است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیارى را بشنوى.» (تحف العقول، ص 229 )