امام على عليه السلام :
مَن قَلَّ أكلُهُ ، صَفا فِكرُهُ .
هر كه كم بخورد ، انديشه اش صاف گردد.
(غرر الحكم : ۸۴۶۲ )
امام على عليه السلام :
كيفَ تَصفُو فِكرَةُ مَن يَستَديمُ الشِّبَعَ ؟ !
چگونه صاف و زلال گردد انديشه كسى كه پيوسته شكمش سير است؟
(غرر الحكم : ۶۹۷۵
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
فِكرَةُ ساعَةٍ ، خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَنةٍ .
ساعتى انديشه كردن ، بهتر از يك سال عبادت است.
( بحار الأنوار : ۷۱/۳۲۶/۲۰ )
امام على عليه السلام :
فِكرُ ساعَةٍ قَصيرَةٍ ، خَيرٌ مِن عِبادَةٍ طَويلَةٍ .
ساعتى كوتاه انديشه كردن ، بهتر از عبادتى طولانى است.
( غرر الحكم : ۶۵۳۷ )
امام صادق عليه السلام :
تَفَكُّرُ ساعَةٍ ، خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَنَةٍ
« إنَّما يَتَذَكَّرُ اُولُوا الأَلبابِ » .
يك ساعت انديشيدن ، بهتر از سالى عبادت است.
« جز اين نيست كه خردمندان پند مى گيرند ».
( بحار الأنوار : ۷۱/۳۲۷/۲۲ )
بحار الأنوار ـ به نقل از حسن صيقل ـ :
قلتُ لأبي عبدِ اللّه عليه السلام : تَفكُّرُ ساعَةٍ ، خَيرٌ مِن قِيامِ لَيلَةٍ ؟
قالَ : نَعَم .قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :
تَفكُّرُ ساعَةٍ ، خَيرٌ مِن قيامِ ليلَةٍ .
قلتُ : كيفَ يَتَفَكَّرُ ؟
قالَ : يَمُرُّ بِالدُّورِ الخَرِبَةِ فيَقولُ :
أينَ بانُوكِ ؟! أينَ ساكِنُوكِ ؟! مالَكِ لا تَتَكلَّمينَ ؟!
به امام صادق عليه السلام عرض كردم : يك ساعت انديشيدن ، بهتر از يك شب عبادت كردن است؟
حضرت فرمود : آرى ، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده است :
ساعتى انديشيدن ، بهتر است از شبى را به عبادت گذراندن .
عرض كردم : چگونه بايد انديشيد ؟
فرمود: بر خانه هاى ويران بگذرد و بگويد:
كجايند سازندگان شما ؟! كجايند ساكنان شما ؟! چه شده است كه سخن نمى گوييد ؟!
( بحار الأنوار : ۷۱/۳۲۴/۱۶ )
تفسير القُرطُبى ـ به نقل از أبو سعيد الخدري ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
أعطُوا أعيُنَكُم حَظَّها مِن العِبادَةِ .
قالوا : يا رسولَ اللّه ِ! و ما حَظُّها مِن العِبادَةِ ؟
قالَ : النَّظرُ في المُصحَفِ و التَّفكُّرُ فيهِ و الاعتِبارُ عندَ عَجائبِهِ .
سهم ديدگان خود را از عبادت به آنان دهيد .
عرض كردند: اى رسول خدا ! سهم آنها از عبادت چيست ؟
فرمود: نگريستن به قرآن و انديشيدن در آن و پند گرفتن از شگفتيهايش.
( تفسير القرطبي : ۱/۲۸ )
امام على عليه السلام :
التَّفَكُّرُ في آلاءِ اللّه ِ ، نِعمَ العِبادَةُ .
انديشيدن درباره نعمتهاى خدا، چه نيكو عبادتى است.
( غرر الحكم : ۱۱۴۷ )
امام على عليه السلام :
التَّفكُّرُ في مَلَكوتِ السَّماواتِ و الأرضِ ، عِبادَةُ المُخلَصينَ .
انديشيدن در ملكوت آسمانها و زمين ، عبادت مخلَصان است.
( غرر الحكم : ۱۷۹۲ )
امام على عليه السلام :
لا عِبادَةَ كالتَّفكُّرِ في صَنعَةِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ .
هيچ عبادتى مانند انديشيدن در صُنع خداوند عزّ و جلّ نيست.
( الأمالي للطوسي : ۱۴۶/۲۴۰ )
امام صادق عليه السلام :
كانَ أكثرُ عِبادَةِ أبي ذَرٍّ رحمه الله ، التَّفكُّرَ و الاعتِبارَ
بيشترين عبادت ابوذر رحمه الله ، انديشيدن و پند گرفتن بود.
( بحار الأنوار : ۷۱/۳۲۳/۶ )
امام صادق عليه السلام :
أفضَلُ العِبادَةِ ، إدمانُ التَّفكُّرِ في اللّه ِ و في قُدرَتِهِ .
برترين عبادت ، انديشيدن مداوم درباره خدا و قدرت اوست.
( الكافي : ۲/۵۵/۳ )
امام رضا عليه السلام :
ليسَ العِبادَةُ كثرَةَ الصلاةِ و الصومِ ؛ إنّما العِبادَةُ التَّفكُّرُ في أمرِ اللّه ِ
عبادت به بسيارى نماز و روزه نيست ؛ بلكه عبادت، انديشيدن در كار خداست.
( الكافي : ۲/۵۵/۴ )
تنبيه الخواطر : مادر ابوذر رحمه الله ـ در پاسخ به سؤال از عبادت ابوذر ـ گفت :
كانَ نَهارَهُ أجمَعَ يَتفكَّرُ في ناحِيَةٍ عن الناسِ
تمام روز را از مردم كناره مى گرفت و به انديشيدن مى پرداخت.
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، مِرآةٌ صافِيَةٌ .
انديشه ، آينه اى صاف است.
( نهج البلاغة : الحكمة ۵ )
امام على عليه السلام :
فِكرُ ،المَرءِ مِرآةٌ تُريهِ حُسنَ عَمَلِهِ مِن قُبحِهِ .
انديشه آدمى ، آينه اى است كه كردار نيك و بدش را به او نشان مى دهد.
( غرر الحكم : ۶۵۴۶ )
امام صادق عليه السلام :
الفِكرَةُ ، مِرآةُ الحَسَناتِ و كَفّارَةُ السَّيّئاتِ .
انديشه ، آينه خوبيها و پوشاننده بديهاست.
( بحار الأنوار : ۷۱/۳۲۶/۲۰ )
امام رضا عليه السلام ـ در كتاب فقه منسوب به وى ـ فرمود :
التَّفكُّرُ ، مِرآتُكَ تُريكَ سَيّئاتِكَ و حَسَناتِكَ .
انديشيدن، آينه توست كه بديها و خوبيهايت را به تو نشان مى دهد.
( الفقه المنسوب إلى الإمام الرّضا عليه السلام : ۳۸۰
امام على عليه السلام :
فَضلُ فِكرٍ و تَفَهُّمٍ ، أنجَعُ مِن فَضلِ تَكرارٍ و دِراسَةٍ .
زياد انديشيدن و فهميدن، سودمندتر از زياد تكرار كردن و خواندن است.
( غرر الحكم : ۶۵۶۴ )
امام على عليه السلام :
مَن أكثَرَ الفِكرَ فيما تَعَلَّمَ ، أتقَنَ عِلمَهُ و فَهِمَ ما لم يَكُن يَفهَمُ .
هر كه در آنچه آموخته است بسيار انديشه كند، دانش خود را استوار گرداند و آنچه را نمى فهميده است بفهمد.
(غرر الحكم : ۸۹۱۷ )
امام على عليه السلام :
لا عِلمَ ، كالتَّفكُّرِ .
هيچ دانشى چون انديشيدن نيست.
( نهج البلاغة : الحكمة ۱۱۳ )
امام على عليه السلام :
مَن تَفَكَّرَ ، أبصَرَ .
هر كه بينديشد ، بينا شود.
( نهج البلاغة: الكتاب ۳۱ )
امام على عليه السلام :
فَأفِقْ ، أيّها السامِعُ ! من سَكرَتِكَ و استَيقِظْ مِن غَفلَتِكَ و اختَصِر مِن عَجلَتِكَ
و أنعِمِ الفِكرَ ، فيما جاءَكَ على لِسانِ النبيِّ الاُمِّيِّ صلى الله عليه و آله ، مِمّا لا بُدَّ مِنهُ و لا مَحيصَ عنهُ .
پس اى شنونده ! از مستىِ خويش ، به هوش آى و از خواب غفلتت بيدار شو و از شتابت بكاه
و در آنچه از زبان پيامبر امّى، صلى الله عليه و آله ، براى تو آورده شده و از آن گزير و گريزى نيست، نيك بينديش .
( نهج البلاغة : الخطبة ۱۵۳ )
امام على عليه السلام ـ در وصف مؤمن ـ فرمود :
مَشغولٌ وَقتُهُ . شَكورٌ صَبورٌ . مَغمورٌ بفِكرَتِهِ .
وقتش [ به كار و عبادت ] پُر است و سپاسگزار و شكيباست و غرق در انديشه خويش مى باشد.
( نهج البلاغة : الحكمة ۳۳۳ )
امام على عليه السلام :
فاتَّقُوا اللّه َ ، عِبادَ اللّه ِ! تَقيَّةَ ذي لُبٍّ شَغَلَ التَّفكُّرُ قَلبَهُ و أنصَبَ الخَوفُ بَدَنَهُ .
اى بندگان خدا ! از خدا بترسيد ، همچون ترسيدن خردمندى كه انديشيدن دل او را به خود مشغول ساخته و ترس [ از خدا ] پيكرش را رنجور و نزار كرده است.
( نهج البلاغة : الخطبة ۸۳ )
امام حسن عليه السلام :
التفكُّرُ، حَياةُ قَلبِ البَصيرِ .
انديشيدن ، مايه زندگى دل شخص با بصيرت است.
( بحار الأنوار : ۷۸/۱۱۵/۱۱ )
امام حسن عليه السلام :
اُوصيكُم بتَقوَى اللّه ِ و إدامَةِ التَّفَكُّرِ ؛
فإنَّ التَّفَكُّرَ أبو كُلِّ خَيرٍ و اُمُّهُ .
شما را به تقواى الهى و انديشيدنِ هميشگى سفارش مى كنم ؛
زيرا كه انديشيدن پدر و مادر همه خوبيهاست.
( تنبيه الخواطر : ۱/۵۲ )
آموختن و انديشيدن :
امام على عليه السلام :
فَضلُ فِكرٍ و تَفَهُّمٍ ، أنجَعُ مِن فَضلِ تَكرارٍ و دِراسَةٍ .
زياد انديشيدن و فهميدن، سودمندتر از زياد تكرار كردن و خواندن است.
( غرر الحكم : ۶۵۶۴ )
امام على عليه السلام :
مَن أكثَرَ الفِكرَ فيما تَعَلَّمَ ، أتقَنَ عِلمَهُ و فَهِمَ ما لم يَكُن يَفهَمُ .
هر كه در آنچه آموخته است بسيار انديشه كند، دانش خود را استوار گرداند و آنچه را نمى فهميده است بفهمد.
(غرر الحكم : ۸۹۱۷ )
امام على عليه السلام :
لا عِلمَ ، كالتَّفكُّرِ
امام على عليه السلام :
مَن طالَت فِكرَتُهُ ، حَسُنَت بَصيرَتُهُ .
هر كه مدّت درازى بينديشد ، بينشش نيكو شود.
(غرر الحكم : ۸۳۱۹ )
امام على عليه السلام :
كلُّ يَومٍ يُفيدُكَ عِبَرا ، إن أصحَبتَهُ فِكرا .
اگر هر روزِ خود را با انديشه همراه كنى ، آن روز به تو عبرتها آموزد.
( غرر الحكم : ۶۹۰۰ )
امام على عليه السلام :
نَبِّهْ بالتَّفَكُّرِ قَلبَكَ و جافِ عنِ الليلِ جَنبَكَ و اتَّقِ اللّه َ رَبَّكَ .
با انديشيدن دلت را هوشيار كن و شب هنگام از بستر پهلو تهى گردان ( برخيز) و از خداوند، پروردگارت ، بترس.
( الكافي : ۲/۵۴/۱ )
امام على عليه السلام :
التفكُّرُ، يَدعُو إلَى البِرِّ و العَمَلِ بهِ .
انديشيدن، به نيكى و عمل به آن فرا مى خواند.
( الكافي : ۲/۵۵/۵ )
امام على عليه السلام :
لا تُخْلِ نفسَكَ مِن فِكرَةٍ تَزيدُكَ حِكمَةً و عِبرَةٍ تُفيدُكَ عِصمَةً .
نفْس خود را از انديشه اى كه به حكمت تو بيفزايد و عبرتى كه به تو مصونيت بخشد خالى مدار.
(غرر الحكم : ۱۰۳۰۷ )
امام على عليه السلام :
تَمييزُ الباقي مِن الفاني مِن أشرَفِ النَّظرِ
تميز دادن ماندنى از رفتنى، از شريف ترين انديشه هاست.
(غرر الحكم : ۴۴۹۴ )
امام على عليه السلام :
إنّما البَصيرُ مَن سَمِعَ فَتَفَكَّرَ و نَظَرَ فأبصَرَ و انتَفَعَ بالعِبَرِ ؛
ثُمّ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجنَّبُ فيهِ الصَّرعَةَ في المَهاوي .
بصير كسى است كه بشنود و بينديشد، ببيند و بينا شود و از عبرتها بهره گيرد ؛
سپس راه آشكار و روشن را در پيش گيرد و از افتادن در پرتگاههاى آن بپرهيزد.
( نهج البلاغة : الخطبة ۱۵۳ )
امام على عليه السلام :
رَحِمَ اللّه ُ امرأً تَفَكَّرَ فاعتَبَرَ و اعتَبَرَ فأبصَرَ (أقصَرَ) .
فكأنَّ ما هُو كائنٌ مِن الدنيا ، عَن قَليلٍ لم يَكُن ، و كأنَّ ما هُو كائنٌ مِن الآخِرَةِ ، عمّا قَليلٍ لم يَزَلْ .
خداوند رحمت كناد كسى را كه بينديشد و پند گيرد و پند گيرد و بينا شود .
گويى آنچه از دنيا باقى است ، به زودى از بين مى رود و آنچه از آخرت است ، همواره خواهد بود.
( نهج البلاغة : الخطبة
امام على عليه السلام :
اِفْكِرْ ، تُفِقْ .
بينديش ، تا [ از خواب غفلت ] به هوش آيى.
( غرر الحكم : ۲۲۲۵ )
امام على عليه السلام :
ما ذَلَّ ، مَن أحسَنَ الفِكرَ
كسى كه انديشه اش نيكو باشد ، خوار نگردد.
(غرر الحكم : ۹۴۵۸ )
امام على عليه السلام :
أصلُ العَقلِ ، الفِكرُ و ثَمَرتُهُ ، السَّلامَةُ .
ريشه خِرد ، انديشه است و ميوه اش ، سالم ماندن [ از خطا و عذاب ].
(غرر الحكم: ۳۰۹۳ )
امام على عليه السلام :
أصلُ السَّلامَةِ مِن الزَّلَلِ ، الفِكرُ قَبلَ الفِعلِ و الرَّوِيَّةُ قَبلَ الكلامِ .
ريشه سالم ماندن از لغزشها ، انديشيدن پيش از عمل كردن است و سنجيدن پيش از سخن گفتن.
( غرر الحكم : ۳۰۹۸ )
امام على عليه السلام :
بالفِكرِ تَنجَلي غَياهِبُ الاُمورِ .
با انديشيدن است كه تاريكيهاى كارها روشن مى شود.
( غرر الحكم : ۴۳۲۲ )
امام على عليه السلام :
إذا قَدَّمتَ الفِكرَ في جَميعِ أفعالِكَ ، حَسُنَت عَواقِبُكَ في كُلِّ أمرٍ .
اگر در تمام كارهايت انديشه را پيش اندازى ، فرجام هر كار تو نيكو شود.
( غرر الحكم : ۴۱۰۵ )
امام على عليه السلام :
دَوامُ الفِكرِ و الحَذرِ ، يُؤمِنُ الزَّلَلَ و يُنجي مِن الغِيَرِ .
انديشه و هوشيارىِ مداوم ، از لغزشها مصون مى دارد و از دگرگونيها [ ى نعمتها ] رهايى مى بخشد.
( غرر الحكم : ۵۱۴۹ )
امام على عليه السلام :
مَن أسهَرَ عَينَ فِكرَتِهِ ، بَلَغَ كُنهَ هِمَّتِهِ .
هر كه ديده انديشه خود را شبها بيدار نگه دارد ، به اوج خواست خويش دست يابد.
(غرر الحكم : ۸۷۸۴ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، يُفيدُ الحِكمَةَ .
انديشه ، حكمت به بار مى آورد.
( غرر الحكم : ۸۷۸ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، جَلاءُ العُقولِ .
انديشه ، جلا دهنده خردهاست.
( غرر الحكم : ۹۳۵ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، يُنيرُ اللُّبَّ .
انديشه ، دل و خرد را روشن مى گرداند.
( غرر الحكم : ۳۶۹ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، رُشدٌ و الغَفلَةُ ، فَقدٌ .
انديشه، مايه راهيابى است و غفلت ، موجب گمراهى .
( غرر الحكم : ۸۵ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ، إحدَى الهِدايَتَينِ .
انديشه ، يكى از دو هدايت است.
( غرر الحكم : ۱۶۱۶ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ في الخَيرِ ، يَدعُو إلَى العَمَلِ بهِ .
انديشه كردن در خوبيها ، انگيزه به كار بستن آنها مى شود.
( غرر الحكم : ۱۳۹۵ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ في العَواقِب ، يُنجي مِن المَعاطِبِ .
انديشه در سرانجام كارها ، از مهلكه ها مى رهاند.
( غرر الحكم : ۱۴۶۰ )
امام على عليه السلام :
الفِكرُ ، يُوجِبُ الاعتِبارَ و يُؤمِنُ العِثارَ و يُثمِرُ الاستِظهارَ
انديشه كردن، موجب عبرت آموختن است و از لغزش ايمن مى گرداند و روشن انديشى به بار مى آورد.
( غرر الحكم : ۲۱۲۴
💠 یاد مرگ
⬅️ الإمامُ الصّادقُ(ع): ذِكرُ المَوتِ يُميتُ الشَّهَواتِ في النَّفسِ و يَقلَعُ مَنابِتَ الغَفلَةِ و يُقَوّي القلبَ بمَواعِدِ اللّه و يُرِقُّ الطَّبعَ و يَكسِرُ أعلامَ الهَوى و يُطفِئُ نارَ الحِرصِ و يُحَقِّرُ الدُّنيا.
ياد مرگ، خواهش‌هاى نفس را مى‌ميراند و ریشه‌هاى غفلت را ريشه‌كن مى‌كند و دل را با وعده‌هاى خدا نيرو مى‌بخشد و دل آدمی را رقیق و صیقلی مى‌سازد و پرچم‌هاى هوس را درهم مى‌شكند و آتش حرص و آز را خاموش مى‌سازد و دنيا را در نظر كوچك مى‌كند.
📚مصباح الشریعة، ص171
#مرگ
#خاص
#رمضان
#قرآن
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
مَنْ قَرَأَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ آیَهً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ کَانَ کَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُور
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماههای دیگر تمام قرآن را بخواند. (بحار الانوار ج 93، ص 346 )
لینک کانال حدیث(کلامکم نور)👇👇
@hhaddis