💟 بانوی تراز (۲) #خدیجه_ثقفی #همسر_امام(ره) تصدقت بشوم الهی قربانت بروم... 🌿در سرتاسر دوران مبارزه و تبعید و غربت و هجرت، و در کشاکش رنجهای پدید آمده از ناحیه مغرضان و متحجران و مخالفان نهضت، و در طوفان حوادث سهمگین پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دشواری‌های دوران دفاع مقدس، این مادر نمونه انقلاب اسلامی با بزرگ‌منشی و مناعت طبع موروثی، و شرح صدر و مهربانی و بردباری مثال زدنی خویش آنچنان فضایی سرشار از آرامش و امنیت خاطر در محیط بیت امام پدید آورده بود که تحمل سختی ها و مرارت ها را بر امام و فرزندان امام ممکن می‌ساخت. بدیهی‌ست تا وقتی به اصل اتفاقات رخ داده برای این شخصیت صبور و در عین حال پنهان انقلاب اسلامی رجوع نکنیم، نمی توانیم به حقیقت حلم ایشان پی ببریم. در بخشی از خاطرات این بانوی بزرگوار آمده است که: «زندگی خانم ثقفی با این تلاطم ها می گذشت که تندباد حوادث در اوّل آبان 1356 بار دیگر وزیدن گرفت و این بار آقامصطفی را از خانواده اش گرفت. صبح زود از منزل آقامصطفی، احمدآقا را خواستند. احمدآقا و همسرش (فاطمه خانم) به منزل آقامصطفی رفتند. خانم ثقفی نیز به منزل آقامصطفی می رفت که دید ماشینی آقامصطفی را به سمت بیمارستان می برد. در پی ماشین به بیمارستان رفت و آنجا متوجه شد که این بار آقامصطفی را از او گرفته اند. ادامه دارد... 🆔 @hhonarkh

💟 بانوی تراز(۲) 💟 #خدیجه_ثقفی #همسر_امام(ره) تصدقت بشوم الهی قربانت بروم... 🌿 کوه صبر و شکیبایی از بیمارستان به منزل فرزندش آقامصطفی رفت تا خانواده او را در این مصیبت یاری کند. در همان روز، نزدیک ظهر، امام خمینی به منزل شهید آقامصطفی رفت. خانم ثقفی با دیدن امام جلو رفت و گفت: «آقا! من خیلی سختی کشیده ام. دیدی چطور شد؟» امام دست روی شانه های خانم ثقفی گذاشت و گفت: «می دانم که خیلی سختی کشیده ای، ولی به خاطر خدا صبر کن. اگر به حساب خدا بگذارید، تحملش آسان می شود. خدا خودش تحمل را آسان می کند.» امام به فرزندان آقامصطفی دلداری داد و گفت: «می دانم چه می کشید. من هم بچه بودم که پدرم را از دست دادم» همچنین به همسر آقامصطفی (معصومه خانم حائری) دلداری داد و آنها را آرام کرد زندگی با این حوادث می گذشت که دولت عراق دست در دست دولت پهلوی گذاشت و هر روز به بهانه ای مشکل می آفرید. تا اینکه امام تصمیم به مهاجرت گرفت. برای امنیت باید مسئله کاملاً مخفی می ماند. از این رو همراهان امام مسئله را از خانواده های خود مخفی کرده بودند. روز مقرر (13 مهر 1357) امام با همراهان به قصد کویت حرکت کرد. خانواده های همراهان مشکوک شدند. از این رو سرزده به منزل امام رفتند اما وقتی با رفتار عادی و طبیعی خانم ثقفی روبه رو شدند، شک و تردیدشان برطرف شد. حتی یکی از خانم ها اصرار داشت که امام را ببیند و تا پشت درِ اتاق امام رفت، ولی رفتار عادی و طبیعی خانم ثقفی موجب آن شد که در را باز نکند و برگردد و بگوید: خیالم راحت شد که امام در منزل هستند. ادامه دارد... 🆔 @hhonarkh

💟 بانوی تراز (۲) #خدیجه_ثقفی #همسر_امام (ره) 🌿 امام خمینی را در آن روز از مرز کویت بازگرداندند. ایشان در 14 مهر 1357 از بغداد به پاریس رفت و همسر امام چند روزی در نجف اشرف ماند و کارهای لازم را سر و سامان داد. احمدآقا از پاریس برای همسرش نوشت: «خانم در نجف احساس تنهایی و ناراحتی می کند. با اینکه وضع مان در اینجا مشخص نیست و بنا داریم اینجا را ترک کنیم، با این وضع می خواهیم این زن که زندگی اش را بر برگ غربت نوشته اند و ماجراهایش دیدنی است، به اینجا بیاوریم. هر چه شد، شد.» چنین عملکردهایی‌ست که باعث شده تا حضرت امام در نامه‌ی معروف خود به ایشان بنویسد: 💟 «تصدقت شوم، الهي قربانت بروم، در اين مدت كه مبتلاي به جدايي از آن نور چشم عزيز و قوت قلبم گرديدم، متذكر شما هستم و صورت زيبايت در آيينه قلبم منقوش است. عزيزم، اميدوارم خداوند شما را به سلامت و خوش در پناه خودش حفظ كند. [حال] من با هر شدتي باشد مي‌گذرد؛ ولي به حمدالله تاكنون هرچه پيش آمد، خوش بوده و ...» باشد که زنان ایران اسلامی، این بانوی بزرگوار را سرمشق خود قرار داده و از صبوری ایشان در زندگی الگو برداری کنند. #بانوے_تراز 🆔 @hhonarkh