♨️ «اهدای طلا» توسط «مادر شهید محمدرضا رنجبر» به جبهه مقاومت از «جنگ با صدام» تا «جنگ با صهیونیزم» 📍 سبزوار؛ آبان ماه 1403 🔻 دهه شصت هر روز می‌رفتم ستاد پشتیبانی جبهه و نان بسته‌بندی می‌کردم و قند می‌شکستم. 🔻 طوفان‌الاقصی که شروع شد، دخترم را گفتم: «برو این دستبندم رو بفروش برای غزه». بیمارستانی در غزه را موشک زده بودند و من نمی‌توانستم غذا بخورم از غصه. شش میلیون هم روی پولِ دستبند گذاشتم و دادم. می‌خواستم با این پول بروم کربلا. گفتم کربلا همین جاست؛ این پول برای غزه. با خودم می‌گفتم: «چه می‌خوام این گردنبند و گوشواره‌هایی که تو صندوق گذاشتم؟» به دخترم گفتم: - این ها رو بردار ببر. - خودت چی؟ - خودم چه می‌خوام این‌ها رو؟! دو کیلو گوشت داشته باشم، دو ماه‌ام رو بسه. 🔹 برای «اهدای طلا» به «جبهه مقاومت» به مراکز زیر مراجعه کنید: 🔻حسینیه هنر سبزوار، روبه‌روی مسجد پامنار، بیهق18، انتهای بن بست اول، 09924913924 🔻پاتوق کتاب، خیابان کاشفی، بالاتر از چهار راه دادگستری 🔻چاپ غفوری، ضلع جنوب غربی میدان دکتر علی شریعتی 🔻فروشگاه شهید زین‌الدین، شهرک جهاد، جنب مسجد وليعصر (عج) #سبزوار_مقاوم #مقاومت_در_سبزوار 🚩 همراه «حسینیه هنر سبزوار» باشید ➕ @hoseinieh_honar_sabzevar

🔻 پیرزن، سه النگو، «یک تردمیل»! 🎙 راوی: روح الله رنجبر ساعت ده صبح بود؛ آسمان صاف و آبی و هوا هم کمی سرد. در «حسینیه هنر» بودم و مثل همیشه داشتم کارهایم را انجام می‌دادم. توی حال خودم بودم که دیدم «پیرزن شصت ساله‌ای» وارد حیاط حسینیه شد. چادر گل گلیِ سفیدی سرش بود. بلند گفت: - همین جا کمک جمع می‌کنن برای فلسطین و لبنان؟ گفتم: «آره». - طلا هم قبول می‌کنید؟ سر تکان دادم که «بله حاج خانوم». و تعارف کردم بیاید داخل حسینیه. - پس سه تا «النگوی طلام» رو میارم. یه «لحاف ساتن» هم هست مال «جهازم» بوده. دست نخورده‌ست تقریبا. یه سری پارچ و لیوان و بشقاب بلوری هم میارم. «کتاب» هم خیلی دارم اگه می‌خوایین. گفتم: «قدم‌تون روی چشم حاج خانوم». - راستی، یه «تردمیل» هم دارم! اون رو هم قبول می‌کنید؟! لبخندی زدم. پیش خودم گفتم همه چیز کمک شده بود اِلّا تردمیل. گفتم: «بله حاج خانوم. در خدمت‌تون هستیم». 📍 سبزوار، حسینیه هنر، آبان ماه 1403 #روایت_مقاومت #مقاومت_در_سبزوار 🚩 همراه «حسینیه هنر سبزوار» باشید ➕ @hoseinieh_honar_sabzevar