eitaa logo
هنر مجاهد
2.8هزار دنبال‌کننده
179 عکس
54 ویدیو
6 فایل
شیخ حسین مجاهد • مدرک سطح چهار حوزه علمیه • کارشناس ارشد فیلمنامه نویسی • مولف ۱۴ کتاب تفسیری و داستانی • برگزیده ۱۶ جشنواره ادبی و هنری • کارشناس رسمی صداوسیما • معلم شاید دیر و اندک ولی به قدر توان پاسخ میدم @Salamrafigh1
مشاهده در ایتا
دانلود
هنر مجاهد
منشاوی چند جا موقع خوندن نفس کم میاره و گریه می‌کنه، یه بار وقتی داره قسمتهای پایانی سوره‌ی بقره رو
سوره‌ی مبارکه‌ی «الاعلی» آیاتی دارد که این اواخر زیاد بهش فکر می‌کنم، وقتی که خدا می‌خواهد از آدمهای بدبخت حرف بزند، جایی را برایشان توصیف می‌کند که در آنجا نه امکان زندگانی وجود دارد و نه راهی برای مرگ، «ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى»، خیلی شبیه به مرحله‌ایست که زمان زیادی در آن گرفتار شده‌ام.
هنر مجاهد
سوره‌ی مبارکه‌ی «الاعلی» آیاتی دارد که این اواخر زیاد بهش فکر می‌کنم، وقتی که خدا می‌خواهد از آدم
یک بار، خیلی سال پیش در موردش نوشتم و اسمش را هم گذاشتم «مرحله‌ی اضمحلال تدریجی» فکر می‌کردم یک روزی دوره‌اش به پایان خواهد رسید، ولی حالا از دور که نگاه می‌کنم می‌بینم که خلاص شدن از این مرحله بدون کمک معجزه‌ای امکان‌پذیر نبود، آن موقع خودم را در هیبت پرومته می‌دیدم، همانی که آتش را از خدایان دزدید و به انسانها هدیه داد، پرومته‌ی تنها و گرفتار در کوه‌های قفقاز که هر روز جگرش طعمه‌ی عقاب می‌شود تصویر حماسی و شاعرانه‌ی بود که برای تسکین دل خودم ساخته بودم، اما در واقع این هم نبود، این را بهتر از همه می‌دانست: بدبختی مثل یک زمین لم‌یزرع است، یک جایی مثل برزخ خودساخته که نه زندگی می‌کنی و نه می‌میری. @hibook🖋
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حتی نمی‌تونید تصور کنید که روزانه چقدر‌ مطالب بی‌ارزش و بی‌فایده در‌ شبکه‌های اجتماعی می‌خونید. چیز بهتری بخونید. چیزهای باارزش بخونید. بخونید
پدرم دفتر شعری آورد! تکیه بر پشتی داد؛ شعر زیبایی خواند، و مرا برد به آرامش زیبای" یقین" زندگی شاید "شعر پدرم بود" که خواند! @hibook🌱
📚 -هیچ وقت عاشق بوده‌ای ستّار؟ -عاشق زیاد دیده‌ام. -راه و طریقش چه جور است عشق؟ -من که نرفته‌ام برادر! -آن‌ها که رفته‌اند چی؟ آن‌ها چی می‌گویند؟ -آن‌ها که تا به آخر رفته‌اند وانگشته‌اند تا چیزی بتوانند بگویند. 📓 🖋  @hibook📖
📓 خوب نیست آدم گورش گم بشود. جایی چال شود که کسی نداند. وقتی زنده بودم هیچ اهمیتی نمی‌دادم که بعد از مردنم کجا گورم کنند، کسی برایم گریه بکند یا نکند‌. ولی الان دوست داشتم که کسی روی خاکم گریه کند. خواهرهام و مادرم گریه بکنند. زن‌ها خوب گریه می‌کنند. پیش دوست و دشمن آبروداری می‌کنند. خیلی‌ها که دختر نداشتند، وقت پیری غمگین می‌شدند، نگران می‌شدند که کسی سر خاک‌شان گریه نکند. حق هم داشتند. 📚 🖋 @hibook📖
هنر مجاهد
یک بار، خیلی سال پیش در موردش نوشتم و اسمش را هم گذاشتم «مرحله‌ی اضمحلال تدریجی» فکر می‌کردم یک رو
تعداد آیاتی که در قرآن در مورد ایوب نبی آمده است شش آیه است، در یکی از آیه‌ها ایوب می‌گوید 《انی مسنی الضر》، این سخن ایوب را با سخن خدا که فرموده 《انا وجدناه صابرا》 منافی می‌دانند و می‌نویسند که شکایت از رنج نشان بی‌صبری است. در یکی از جستجوهایم در مورد همین آیات نوشته‌ای خواندم که بدجور آتشم زد. نوشته می‌گوید: کرمهای زیادی داشتند بدن ایوب را می‌خوردند، یکی از کرمها بر زمین افتاد و جایش آرام گرفت و دیگر درد نداشت برای همین زبان ایوب به این حرفها چرخید و از بی‌دردی شکایت کرد. مثل همیشه در انتقال مفاهیم ناتوانند، برای همین خیال می‌کنیم که ایوب دارد از درد شکایت می‌کند، در حالی که ایوب این بی‌دردی را نشان نادیده گرفته شدنش به حساب می‌آورد. @hibook🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دلگیرم و دلتنگم و دل‌سرد و دل‌آشوب فرمانده‌ شرمنده‌ی یک لشکر مغلوب! @hibook🌱
📖 بورخس همیشه از این پرسش که «فایده‌ی ادبیات چیست؟» برآشفته می‌شد. او این پرسش را ابلهانه می‌شمرد و در پاسخ آن می‌گفت «هیچ کس نمی‌پرسد فایده‌ی آواز قناری و غروب زیبا چیست.» اگر این چیزهای زیبا وجود دارند، اگر به یمن وجود آنها، زندگی حتی در یک لحظه کمتر زشت و کمتر اندوهزا می‌شود، آیا جستجوی توجیه عملی برای آنها کوته‌فکری نیست؟ 📚 🖋 💬 📃 @hibook📓
هنر مجاهد
📖#برشی‌_از_کتاب بورخس همیشه از این پرسش که «فایده‌ی ادبیات چیست؟» برآشفته می‌شد. او این پرسش را اب
📚 📖 «چرا ادبیات؟» شامل سه مقاله از یوسا و یک مصاحبه‌ی مفصل پیرامون دنیای کتابهاست. یوسا در یک جایی از مصاحبه‌اش جمله‌ای را بیان می‌کند که به گمانم می‌تواند چکیده‌ی کتاب باشد، می‌گوید: «در آمریکای لاتین ما مطلقاً از پذیرش دنیای واقعی اجتناب کرده‌ایم. همیشه مفتون کمال بوده‌ایم و کمال در ادبیات و هنر می‌تواند واقعیت باشد، اما در سیاست هرگز.» در جای جای مختلف کتاب از عشقش به ادبیات حرف می‌زند و از تاثیرگذاریش. او ادبیات را فصل مشترک تجربیات آدمی می‌داند و معتقد است به واسطه‌ی آن انسانها می‌توانند یکدیگر را بهتر بشناسند و با یکدیگر گفتگو کنند. کتاب را یک روزه خواندم، خواندنش باعث شد اشتیاقم برای خواندن کتابها، بیشتر شود، کتابیست که به عاشقان دنیای به شدت توصیه اش خواهم کرد. @hibook🎙