بعد از امشب، ما یک سوگ بزرگ دیگر را پشت سر گذاشته‌ایم و با بزرگی غمش، بزرگ‌تر شده‌ایم. بعد از امشب، هر کس قدم به فردایی می‌گذارد و این فردا، حیات تازه‌ی همان صراط ثابت است. صراطی که حتی برای لحظه‌ای توقف یا تغییر نکرده و نمی‌کند و نوع انسان در تمام طول وجود خود، فقط آن را به طرق مختلف می‌پیموده است. بعد از امشب، مثل هر بار ماییم و فرداهایمان و کارهایمان؛ ماییم و گم‌شدن‌ها و پیدا شدن‌هایمان؛ ماییم و آینده و صبر و امید؛ ماییم و انتظار برای تحقق وعده‌ی آمدن موعود همیشه محبوبمان... بعد از امشب، ما دیگر برای شهدایمان عزاداری نمی‌کنیم. شکر؛ که در قاموس ما غم مقدس می‌شود و راه باز می‌کند برای رسیدن به مقصد اصلی. و باز شکر؛ چرا که بعد از امشب، قطع به یقین نوبت فرداهاست! #قطعا_سننتصر #کاشکی‌بیاد‌همون‌که‌باید #آن_روزم_آرزوست #نورِفانوسِ‌مسیرِعمل #نه‌خسته #موعود هیچا~ داستان‌های مبارزه.