هو از ساقی‌نامۀ حکیم پرتوی : بده می ، که در مذهب و کیشِ دل ، چه کعبه ، چه بتخانه ،،، در پیشِ دل ، بزن شیشۀ  کفر و ایمان ، به سنگ ، بِنِه خشتِ خُم ،،، بر سرِ صلح و جنگ ، مشو پای‌بندِ گِلِ کفر و دین ، به مستی ،،، فشان دست ، بر آن و این ، سویِ عالَمِ بیخودی ، کن گذر ، که از کفر و ایمان ، نمانَد اثر ، درین بیشه ، پا برکش از آب و گِل ، که هم شیرمردیّ و ،،، هم ، شیردل ، #حکیم_پرتوی