هو ای عزیز! بخدا که دشمنیِ درویشان و مخالفتِ اهل دل، دل را سنگ می‌کند، و دوستی و متابعتِ ایشان، سنگ را دل می‌سازد. ✍ #ملاصدرا 📕 #رساله_سه_اصل ص۸۷ @sarire_kelk

هو صدرالمتالهین شیرازی (ملاصدرا) در کتاب «رساله سه اصل» در بیان اصطلاح امروزی «فقه» می‌گوید: ... هر يک ازين الفاظ در زمان پيغمبر(ص) و سادات طريقت(ع) به معنى ديگر غير از اين معنی‌ها كه حالا مصطلح متاخران گشته اطلاق می‌کرده‌اند و اكنون تصرف در آن شده، بعضى را به تحريف و بعضى را به تخصيص، از آن جمله لفظ «فقه» است چنانچه بعضى از دانايان تصريح بدان نموده‌اند كه در ازمنه‌ی سابقه لفظ «فقه» را اطلاق می‌کرده‌اند بر علم طريق آخرت و معرفت نفس و دقائق آفات و مكايد و امراض وى و تسويلات و غرور شيطانى فهم نمودن و اعراض نمودن از لذات دنيا و اغراض نفس و هوا و مشتاق بودن به نعيم آخرت و لقاء پروردگار و خوف داشتن از روزِ شمار؛ و اكنون پيش طالبانِ علم و علمای اين زمان «فقه» عبارت است از استحضارِ مسائلِ طلاق و عتاق و لعان و بيع و سلم و رهانت و مهارت در قسمت مواريث و مناسخات و معرفت حدود و جرائم و تعزيرات و كفارات و غير آن. و هركه خوض در اين مسائل بيشتر می‌کند و اگر چه از علوم حقيقيه هيچ نداند، او را "افقه" می‌دانند. و نزد ارباب بصيرت چنانچه از مؤداى: «انَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» و از فحواى: «لِيَتَفَقَّهُوا فِی الدِّین و لینذروا اذا رجعوا الَيْهِمْ»، معلوم می‌گردد آن است كه «فقیه» كسی است كه پيش از همه كس از خداى ترسد و خوف و خشيت در دلِ وى بيشتر باشد. و معلوم است كـه از اين ابواب جرأت و جسارت بيشتر حاصل می‌شود كه خوف و خشيت، و علمی كه موجب انذار و تخويف است كى ازين اقسام است؟! بلكه مواظبت و اقتصار بر اين ابواب، اضداد آنچه گفته شد نتيجه می‌دهد، و منشاء انتزاع خوف و خشيت و استحكام اسباب قساوت و غلظت و ايمن بودن از مكرِ الهى می‌شود چنانچه از مخاديم مشاهده می‌گردد. اين گروهی كه نو رسيدستند عشوه‌ی جاه و زر خريدستند سر باغ و دل و زمين دارند كى سر شرع و عقل و دين دارند؟ همه در علم، سامرىوارند از برون موسى، از درون مارند از ره شرع و شرط برگشته تشنه‌ی خون يكدگر گشته پس روان كرده از هوا قِرقِر كین فلان ملحد، اين فلان كافِر همه زشتانِ آينه‌دشمن همه خفاشِ چشمه‌ی روشن  نيست اينجا مر خِرَد را برگ  مرگ بِهْ با چنين حريفان، مرگ ✍ #ملاصدرا 📕 #رساله_سه_اصل @sarire_kelk