سالک را سزد که آئینه دل را به ذکر و اعمالی که از شیخش دستور گرفته ، جلا بخشد. چون ذهن را جلا بخشید و ذکر قوی گشت و دل از اغیار خالی شد شیخ با صورت مثالی بر سالک ظاهر می شود. علت آن است که ذکری که از او گرفته می شود مرتبهٔ نازلهٔ وجود او است که اگر تقویت شود ، صورت او بر سالک متمثل می شود... و ظهور شیخ گاهی به صورت حلول در وجود او و گاهی هم به صورت اتحاد می باشد. گاهی هم این ظهور به صورت فناء سالک از خود و بقای شیخ به تنهائی می باشد ، یعنی ، طوری از خود فانی می شود که تنها نورانیت شیخ را مشاهده می کند.
سلطان علیشاه گنابادی
ترجمه تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة ، جلد ۱ ، صفحه ۲۹۸
@hou786
ذکر الهی را در اوایل حال چندان باید به زبان مداومت نمود که آن ذکر قلبی شود و قلب سالک بدون مزاحمت و مشارکت لسان ذاکر گردد که در جمیع احوال در خواب و بیداری بی اختیار زبان قلب ذاکر متذکر بود و اگر سالک ذاکر به این مقام رسد لازم است که مراقب شود قلب را به ذکر خفی قلبی و عزل نماید لسان را از ذکر تا آنکه بگردد قلب او مستغرق در ذکر الهی و غایب شود شخص سالک از حواس ظاهریه و مشاهده نماید ملکوت الهیه را به بصیرت قلبیه.
رساله خطی آداب المریدین فی السلوک
میرزا ابوالقاسم راز شیرازی ذَهَبی
@hou786
🪧📣 #سلوک
🕌 بدان ای دوست که سیر و سلوک به سوی خدا، کنایه از بریدن از خواهشهای نفسانی و محو نشانهها و انگیزههای آن و غلبه بر احکام طبیعتش است.
تا آنگاه که از آن پاک شده و شایستهی بهشت گردی و به سعادت دیدارش رسی.
پس هر کس نمیرد حق را نبیند. چنانچه گفته شده بمیرید پیش از آنکه بمیرید.
شیخ عبدالقادر گیلانی
📖 رسائل، رسالة فی الاسماء العظیمة للطریق، ص ۱۹
📎 پ.ن:
در بزرگی پیر گیلان همین بس که در حوزهی قدیم تا اسم آن میآمد، اساتید بزرگ میفرمودند آن مرد خدا.
❀✦•┈❁ #محالمعرفةالله ❁┈•✦❀
@maerefatallah
🪧📣 #مرگ
#موت
🕌 مرگ چهار نوع است:
مرگ سفید، مرگ سرخ، مرگ سیاه و مرگ سبز.
مرگ سفید گرسنگی است.
مرگ سرخ مخالفت با هوای نفس است.
مرگ سیاه تحمل آزار است.
مرگ سبز، پوشیدن خرقه وصله دار است.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود:
پارسایی نشانهی ایمان است.
شیخ عبدالقادر گیلانی
📖 رسائل، رسالة فی الاسماء العظیمة للطریق، ص ۱۹
❀✦•┈❁ #محالمعرفةالله ❁┈•✦❀
@maerefatallah
هو
در نظربازی ما بیخبران حیرانند
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند
خواجه رندان حافظ شیرازی
از جهانگردی ظاهر
نشود کار تمام ...
هر که در خویش سفر کرد،
جهاندیده شود...
صائب تبریزی