يا على! انت الصّراط‍‌ المستقيم...

فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه مصداق «وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» علی ست

إِنَّ اللَّهَ اشتَرىٰ مِنَ المُؤمِنينَ أَنفُسَهُم وَأَموالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ۚ... وَذٰلِكَ هُوَ الفَوزُ العَظيمُ #صل‌الله‌علیک‌یا‌اباعبدالله

اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ‏... بک یا الله...

با امین، برادرم، حرف از این شد که روضه کجا بریم. گفت پارسال کل ماه رمضان را نجف و کوفه بودم. روضه امیرالمؤمنین را فقط باید در مسجد کوفه یا نجف دید و شنید؛ روضه‌اش هم اذان صبح است. اذانی که شهادت می‌دهد به مردی که بر همه کس ولایت داشت اما الان دیگر او را کشتند. این اواخر تنها دلخوشی که باعث می‌شد دنیا را تحمل کند همین نماز و تهجدش بود. نماز علی را هم شکستند. #تهدمت_والله_ارکان_الهدی #اینک_شما_و_وحشت_دنیای_بی_علی

#فلش_فیکشن (=داستان کوتاهِ کوتاهِ کوتاه) #آن‌_مرد مردی بعضی شب‌ها برای ما نان و خرما می‌آورد. صدای قدم‌های آن مرد خسته بود. از وقتی خلیفه در مسجد ترور شد، دیگر آن مرد نیامد. دیروز مادرم از زن همسایه پرسید: «مگر خلیفه نماز هم می‌خواند؟» شاید آن مرد برای کمک به خلیفه رفته است. کاش خلیفه از آن مرد یاد بگیرد که مراقب ما بچه یتیم‌ها و بیچاره‌ها باشد. #gahnevis

کتاب چهارم کتاب الکترونیکی «جشن بی معنایی» میلان کوندرا ترجمه الهام دارچینیان همراه با کتاب صوتی با خوانش شاهین شجری کهن کتاب داستان عجیبی دارد. خلاصه کردن طرح داستانی این رمان جذاب و عجیب از کوندرا، کار چندان راحتی نیست. داستان کتاب جشن بی معنایی، به دو روز از زندگی چهار مرد میانسالی می پردازد که در پاریس معاصر حضور دارند. این رمان مانند اکثر آثار غیرداستانی کوندرا، به هفت بخش تقسیم شده است. هر بخش حول محور زندگی آلن، رامون، داردلو و یا چارلز می چرخد. البته شخصیت های فرعی دیگری نیز حضور دارند که در فصل های مختلف داستان در رفت و آمد هستند. کوندرا در کتاب جشن بی معنایی، تأملی پست مدرن بر بی معنایی زندگی می کند و از طریق ارائه ی داستانی متفاوت و بسیار جذاب، مخاطبین را غرق در افکار و تخیلات گرانبها و کم نظیر خود می سازد. ۴ از ۱۰۰ #چند_از_چند

یکی از مهم ترین شبهای قدر مردم ایران، روز بوده! روزی که تقدیرشان را خودشان رقم زدند. که ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم... من که عمیقا دست همت و غیرت و بصیرت تک تک شان را می بوسم و ازشان عذرخواهی می کنم که به اندازه آنها برای جمهوری اسلامی کاری نکردم و فقط بلدم غر بزنم. یاد معمار کبیر انقلاب هم به خیر که فرمود: هی نگویید این انقلاب برای ما چه کرده است؟ بگویید ما برای این انقلاب چه کرده ایم! و به یاد حاج قاسم که برایمان نوشت: جمهوری اسلامی حرم است. اگر بعضی خادمان حرم خودشان را گم کرده اند و به جای خدمت دارند ریاست می کنند بیایید از امروز ما خودمان خادم افتخاری این حرم باشیم. هیچ کس هم نفهمد خدا از نیت هایمان آگاه است. و مجموع نیت های بااخلاص و درست کارهای بزرگ می کند. دیمزن دنیای یک مادر زائر نویسنده https://eitaa.com/dimzan