امروز در تاریخ شمسی یکشنبه، پنجم فروردین ماه است. در این تاریخ از سال، رویداد خاصی ثبت نشده. تنها ویژگیش این است که در ایام ابتدایی عید قرار دارد. لذا مردم به گشت و گذار و دید و بازدید مشغول هستند. امروز مثل بقیه روزهای عید مردم به دیدن اقوام و برادرها و خواهرانشان می‌روند و سال جدید را تبریک می‌گویند و سال خوبی را برای هم آرزو می‌کنند. امروز در تاریخ یهودیان یکشنبه، ۱۵ ماه آدار است. این تاریخ از سال برای یهودیان خیلی خاص است؛ یک جشن تاریخی. پوریم. سالگرد کشتن ده‌ها هزار ایرانی. البته پوریم از ۱۴ ماه آدار آغاز و تا پایان ۱۵ آدار ادامه دارد. در چنین روزی آنها چنان جشنی راه می‌اندازند تا بتوانند حق آن لذت تاریخی را ادا کنند. امروز در تاریخ قمری یکشنبه، ۱۳ رمضان است. برای مسلمانان این روز مانند دیگر روزهای ماه رمضان، شریف و مورد احترام است و راز و نیازهایشان در درگاه خداوند مورد قبول‌تر است. لذا معمولا این روزها از خدای باری تعالی طلب غفران می‌کنند. بالأخص اینکه برای شیعیان آغاز ایام البیض است و رفت و آمد ملائکه به زمین هم از این روز‌ها بیشتر می‌شود. اما امروز یکشنبه، پنجم فروردین مصادف با ۱۵ آدار مصادف با ۱۳ رمضان است. امروز روزی است که همه تقویم‌های خاورمیانه به یکدیگر منگنه شدند. امروز یهودیان برای کامل کردن عیش جشن پوریم به کشتاری دست زدند که روی دست خود پوریم زد. دستشان که به ایرانی‌ها نمی‌رسید، به جایش در فاصله هزار و ششصد کیلومتری ایران به سراغ برادران و خواهران دینی ایرانیان رفتند و به کسانی که در بیمارستان، جایی که در معادلات جنگ هم نباید به سمت آن تیری در کرد، رفتند و دست به کشتار جمعی زدند. کشتار نه کشتار عادی که به مراتب فجیع‌تر از پوریم. ابتدا به زنان در مقابل چشم شوهران و فرزندانشان تجاوز کردند. آبستن و غیر آبستن. و بعد همه را کشتند؛ زن‌ها، مردها، کودکان، جنین‌ها. هر چند که مردها و پسرها قبل از همه مردند. این جنایت در بیمارستانی با نام «الشفا» رخ داد. از این جنایت حتی کلمات هم جان و معنایشان را باختند. این بار دیگر یهودیان نه فقط ایرانی‌ها را بلکه تمام انسانیت را کشتند. پس حق دارند از این پس بر روی روز ۱۵ آدار مناسبت پرافتخار دیگری اضافه کنند و جشن وسیع‌تری بگیرند. از آن طرف ایرانی‌ها هم حق دارند که از این به بعد برای آرزو سال بهتر ته دلشان بلرزد یا حتی پنج فروردین را از عیدشان مستثنی و حذف کنند. مسلمانان هم حق دارند که از این به بعد به یاد این روز افطارشان را با اشک باز کنند و از خدا به جای طلب غفران، شکایتشان را ارائه کنند. از کجا معلوم شاید فرشتگان همین روز را از قبل دیدند و به خدا شکایت بردند که چرا چنین انسانی خلق می‌کنی؟ و از کجا معلوم که خدا اماممان را در همین صحنه برایشان رو نکرد و با وعده انتقامش فرشتگان را راضی نکرد؟ #عید #پوریم #شفا #أین_المنتقم

چمون شده؟

حسن آمد و رمضان شد کریم...

دومین کتاب ۱۴۰۳ از فردا با حلقه کتابخوانی مبنا قرار است کتاب «بندها» را جمع‌خوانی کنیم. بندها داستان سختی ها، تنش‌ها و مشکلاتی است که زندگی مشترک یک زوج ایتالیایی را دستخوش تلاطم‌هایی می‌کند... #بندها #تنها_کتاب_نخون #با_کتاب‌_قد_بکش #انجمن_کتاب‌خوان‌های_مبنا ۲ از ۱۰۰ #چند_از_چند

⭕️ فریادی علیه دوگانگی‌های سیاست‌مداران درباره غزه 🔻حجم فاجعه و جنایت در #غزه به حدی رسیده که آدمی نمی‌داند با چه زبانی، با چه اقدامی، با چه کاری می‌تواند خشم و بغض و غضب خودش را فریاد بزند! 🔻چطور می‌شود نهیب زد به وجدان‌های به خواب رفته؟! 🔻چطور می‌شود این همه ظلم و تناقض کشورهای غربی و عربی و ترک و... را به رخ کشید و علیه آن شورید؟! 🟡مصطفی ابراهیم شاعر مصری، بخشی از این تناقضات را در شعر «تلک قضیه» به تصویر کشیده و #امیر_عید خواننده مصری نیز به خوبی حق آن را ادا کرده است. 📌آنجا که حجم اندوه و هجوم غم زیاد می‌شود، هنر پاک می‌تواند از تراژدی، حماسه بسازد. حماسه‌ای که وجودی حقیقی دارد نه رویایی تصنعی است! 🖥 دریافت نسخه با کیفیت #اختصاصی_مستضعفین_تی_وی 🎬 @Mostazafin_tv

🎥رهبر انقلاب: رسانه بیش از موشک و پهپاد بر دشمن اثر میگذارد رهبر انقلاب در دیدار شاعران: 🔹شعر رسانه است. امروز در دنیا چالش‌ها و درگیری‌ها، چالش‌های رسانه‌ای است. 🔹رسانه‌ها بیش از موشک و پهپاد و هواپیما در عقب راندن دشمن تاثیر می‌گذارند و دلها و ذهن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند. هر کس رسانه قوی‌تر داشته باشد در اهدافی که دارد موفق‌تر خواهد بود.

#بندها_بخش_اول عاشقانه‌ای نافرجام که به بن‌بست می‌رسد! کتاب بندها، نوشته‌ی دومنیکو استارنونه ماجرای زوجی ایتالیایی است که در روابط عاطفی خود با مشکلات عمیقی روبه‌رو می‌شوند. پاسخ اولیه‌ی مرد به این مشکلات جدایی از همسر است اما زن سعی دارد تا خانواده را از نابودی نجات دهد. این رمان جایزه‌ی بهترین کتاب سالِ «ساندی تایمز» را از آن خود کرده است. کتاب روایت زندگی زن و شوهری به‌ نام‌های واندا و آلدو است. رابطه‌ی پر فراز و نشیبی که زمانی به فروپاشی رسیده و دوباره از سر گرفته شده. آلدو در حوالی سی‌و‌چهارسالگی و هنگامی که دوازده سال از ازدواج‌اش با واندا گذشته و از او صاحب دو فرزند شده است، به واندا خیانت کرده و به دختری بسیار کوچکتر از خود، به نام لیدیا، دل باخته است. طرح کلی داستان ساده است: مردی همسر و فرزندانش را به دلایل نامعلومی ترک کرده و اکنون همسرش مانده با خشم و سوال‌های بسیاری که گویا قرار است برای همیشه بی‌جواب بمانند. برای اینکه از جزئیات قضیه باخبر شوید، باید کلمه‌به‌کلمه با نامه‌های «واندو» به «آلدو» همراه شوید. این زن شکست‌خورده که حالا دارد سال‌های از دست‌رفته‌ی عمرش را مرور می‌‌کند، امیدوار است تا با ارسال نامه به همسرش او را متقاعد کند که به خانه برگردد. در خلال همین نامه‌هاست که درمی‌یابید این زن و مرد ایتالیایی در سال 1962، باوجود مخالفت‌های خانواده و اطرافیان، زندگی مشترک خود را آغاز کرده‌اند. سال‌های اول مملو از عشق بوده و با به دنیا آمدن «ساندرو» و «آنا» عاشقانه‌تر نیز شده است؛ اما اکنون پس از 12 سال زندگی آن‌ها به بن‌بست رسیده و مرد دیگر حاضر به ادامه‌ی زندگی با همسر و خانواده‌اش نیست. اگرچه به نظر می‌رسد زندگی واندا و آلدو به یک‌باره دچار بحران شده اما در حقیقت برای اینکه به علت اصلی جدایی آن‌ها پی ببریم، باید زاویه‌ی دید خود را وسیع‌تر کنیم. مشکل آن‌ها، مشکل امروز و دیروز نیست؛ مشکل سال‌ها بی‌توجهی و انباشته شدن کینه‌ها و کدورت‌هاست. دومنیکو استارنونه در این رمان نشان می‌دهد که چگونه رشته‌های عاطفی زن و مرد به‌تدریج از هم گسسته می‌شود؛ مانند کوزه‌ی ترک‌خورده‌ای که با یک تلنگر کوچک درهم می‌شکند. آیا دلیل شکستن کوزه، همان ضربه‌ی آخر است یا ترک‌هایی هستند که به مرور زمان او را آسیب‌پذیر کرده‌اند؟ کتاب از سه بخش تشکیل شده است. بخش اول کتاب «بندها» روایت واندا است در قالب نامه‌هایی که او در دوره‌ای که آلدو او و بچه‌ها را ترک کرده به آلدو می‌نوشته است. واندا در این نامه‌ها آلدو را به بی‌مسئولیتی و خودخواهی متهم می‌کند و از او می‌خواهد که بر بزدلی‌اش فائق آید و برگردد و به‌طور واضح درباره خیانت‌اش توضیح دهد و در ضمن به او یادآور می‌شود که فلسفه‌بافی‌هایش، در توجیه خیانتی که مرتکب شده، مضحک و آبکی است و او، برعکس آنچه وانمود می‌کند و شاید در ظاهر به نظر برسد، آدمی سطحی است. در بخش اول کتاب «بندها»، از خلال نامه‌های واندا به آلدو، هم پیچیدگی‌های شخصیت واندا و بحران‌ها و مسائل و اضطراب‌های او به تصویر کشیده می‌شود و هم از چشم واندا با وجوهی از شخصیت آلدو آشنا می‌شویم. واندا در این بخش از کتاب «بندها» زنی‌ست که شوهرش او و بچه‌هایش را ترک کرده و حالا او مانده با انبوهی از مسائل عاطفی و اجتماعی و مالی. آلدو استاد دانشگاه است و واندا زنی خانه‌دار. آن‌ها درآمد بالایی ندارند و حالا هم که آلدو رفته، واندا مجبور است، علاوه بر بحران‌های عاطفی و روحی، با بحران مالی هم دست‌وپنچه نرم کند... #محتوا

#بندها_بخش_دوم در بخش دوم کتاب «بندها» راوی آلدو (مرد) است. سال‌ها از آن ماجرای خیانت و نامه‌نگاری‌های واندا به آلدو گذشته و این زوج حالا به پیری رسیده‌اند. اما اتفاقی مشکوک و عجیب، که وقتی واندا و آلدو باهم به سفر می‌روند در خانه‌شان رخ می‌دهد، گذشته را دوباره برای آلدو رو می‌آورد و آلدو را درگیر سال‌های سپری‌شده زندگی‌ زناشویی و قضیۀ خیانت‌اش به واندا می‌کند. در این بخش از کتاب «بندها» اینبار واندا(زن) را از چشم آلدو می‌شناسیم. نویسنده داستان زندگی آدمها را به زیبایی تصویر می‌کند طوری که انگار داستان زندگی خودش را بازگو می‌کند و این زیبایی بدون ترجمه دقیق و روان مترجم بدست نمی‌آید... #محتوا

تا زمانی‌که میوه به درخت وصل باشد همه عوامل جهت رشد او در تلاشند. باد باعث طراوتش، آب باعث رشدش و آفتاب باعث پختگی‌اش می‌شود. اما به محض پاره شدن آن بند، تمام عوامل سبب فسادش می‌شود. آب باعث گندیدگی، باد سبب پلاسیدگی و آفتاب سبب پوسیدگی و چروکیدگی‌اش می‌شود. بنده بودن یعنی همین، یعنی بند بودن به خدا. پول، قدرت، شهرت و زیبایی تا زمانی‌که بند خداییم برای رشد ما مفید و مؤثر است. بند بندگی اگر پاره شود همه عوامل در فساد ما مؤثر خواهند بود. @aghletarif

کتاب سوم کتاب مجموعه مقالاتی است که ابوتراب خسروی با نام حاشیه ‌ای بر مبانی داستان نوشته. این کتاب در ۱۵ فصل به بیان تکنیک‌های نویسندگی می‌پردازد. خسروی خود داستان نویسی است که در سال ۹۴ با کتاب «ملکان عذاب» برنده جایزه ادبی جلال شده است و آثاری چون «اسفار کاتبان» و «رود راوی» و «آواز پر جبرائیل» از ایشان به چاپ رسیده. ۳ از ۱۰۰ #چند_از_چند

ای کاش آخرش اینطوری تموم بشه... صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ ساعت به وقت #حاج_قاسم