صبحگاه پنجشنبه ۲۶ آبان ماه سنهٔ یک‌هزار و چهارصد و یک: چنین روزی بنا بود براندازانِ دولت فخیمهٔ جمهوری اسلامی، طهران را فتح کرده باشند! که البته به قولی، آرزو بر جوانان عیب نیست! لابد به منظور همین فتح اراضی مدینهٔ طهران بوده، که این جماعت مبارز تصمیم داشتند در خانه نشسته و از حضور در جامعه امتناع کنند! ابتدا جهت برخی امور به شفاخانه رفتیم. شفاخانه غلغله بود! قریب به یکصد نفر قبل از ما منتظر بودند. پرسیدیم مگر شما در حال براندازی نبودید؟ مگر قرار نبود در خانه‌هایتان باشید؟ نگاه‌مان کردند! القصه، منصرف شدیم و با عیال به دکانِ کتاب زیتون رفتیم. قهوهٔ لب‌سوزی نوشیدیم و این تعداد کتاب ابتیاع کردیم. جماعتی هم در دکان مشغول خرید بودند. این سبک براندازی به مذاق‌مان خوش آمد! پرحرف و کم‌عمل و موجب خنده! پانوشت: کپشن از خداوندگار خوانش متون قاجاری، حضرت همسر @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

چهل و هشتمین کتاب ۱۴۰۱ #پدر_چرا_توی_خانه_مانده_است؟ #نادر_ابراهیمی #نشر_سوره_مهر @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

یادداشتم برای کتابِ دوست‌داشتنیِ #خانه‌خوانی برای ضمیمهٔ جمعهٔ روزنامه ایران مورخ ۲۷آبان ماه #خانه‌خوانی #نشر_اطراف #سیدعلی_طباطبایی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

یا هو یادداشتم برای کتابِ دوست‌داشتنیِ #خانه‌خوانی برای ضمیمهٔ جمعهٔ روزنامه ایران مورخ جمعه ۲۷آبان ماه خانه‌هایی که زیسته‌ایم‌شان! در دانشکده‌های معماری، دانشجوها با یک جمله خیلی زود آشنا می‌شوند و تا سال‌ها با آن مفهوم مانوسند. که «معماری، ظرفِ زندگی است.» طبعا نمی‌شود به سراغ بررسی معماریِ خانه‌های دورۀ گذارِ تهران رفت بدون اینکه توجهی به زندگیِ آدم‌های ساکنِ در خانه، نداشته باشیم. کتاب خانه‌خوانی یک تجربۀ موفق از آرزوی همیشگیِ پیوند بینِ متون دانشگاهی (نظیر مقالات و پایان‌نامه‌ها) و مردمِ عادی است. در خانه‌خوانی با زندگیِ آدم‌هایی روبرو هستیم که هنوز در خانه‌های دورۀ گذار معماری تهران زندگی می‌کنند. منظور از خانه‌های دورۀ گذار، خانه‌هایی است دوسه طبقه، با نمای آجر بهمنی (همان‌هایی که رگه‌های سرخ و زرد دارند) یا سیمانی، با ایوان‌هایی بیرون‌زده از خانه، که پنجره‌هایی چوبی با فریم‌های فلزیِ شبیه به آثار هنری دارند و عمرشان به سال‌های دهۀ بیست و سی و نهایتا چهل می‌رسد. خانه‌هایی که خیلی از ما، خاطرات عمیقی از دورانِ کودکی‌مان را مدیون اتاق‌های آن‌ها هستیم. علی طباطبایی در خانه‌خوانی، به سراغ شنیدنِ تجربۀ زیستۀ ساکنانِ این خانه‌ها رفته است. تجربۀ زیسته‌ای که کمک به فهمِ تاثیراتِ خانه بر ساکنانش و تاثیراتِ اهالیِ خانه بر خانه می‌کند. تاثیراتی که خانه، به مثابه یک شخصیت، بر روی زندگی، حال و احوال، درونیات و خلق‌وخوی ساکنانش در طول سال‌های زندگیِ در آن می‌گذارد؛ و از طرفی، تاثیرات و یا حتا تغییراتی که اهالیِ ساکن در خانه ممکن است بر روی کالبد بنا بگذارند. تغییراتی که یا در حین ساخت خانه در گفتگوهای رفت‌وبرگشتی بین کارفرما و معمار، برای نزدیک‌ترشدن به پاسخی مناسب به نیازهای کارفرما ایجاد شده یا پس از ساختِ آن و در طول زیستِ اهالی در آن. مهم، دریافتِ وجودِ یک شخصیتِ فعال و نه منفعل، برای خانه است. شناختی که حاصل از زندگی و نفس‌کشیدن درون آن است. خانه‌خوانی، به سراغ ده‌دوازده «جا، گوشه، عنصر یا فضای معماری» رفته است که تقریبا مختصِ خانه‌های گذار است و دیگر در معماری خانه‌های پس از آن و آپارتمان‌های کنونی، یافت نمی‌شوند. راهروهای مشترکِ بینِ همسایه‌ها، طبقۀ دومِ دورتر از بقیه، بهارخواب‌های رویایی و میزبانِ خیال، ایوان‌های بیرون‌زدۀ بینابینِ خانه و خیابان، پستوها و گوشه‌های آشنای قایم‌باشک‌ها، حیاط‌های خرمالودارِ ضامنِ حیات و زندگیِ خانه‌ها، راه‌پله‌هایی با بازشوهای قدی و فضاهایی که بسیار متنوعند و در عین حال، باکیفیت. خانه‌خوانی، روایتِ زندگیِ ساکنانِ خانه‌هایی است که آن‌ها را زیسته‌ایم و در این روزها، مواقعی پیش می‌آید که دلتنگ حیاطِ بدونِ اشراف و آفتابِ پهن‌شده به روی فرشِ لاکیِ میانِ نشیمن‌اش هستیم. پیشنهاد خوبی است برای مطالعه! #خانه‌خوانی #نشر_اطراف #سیدعلی_طباطبایی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

مذ أحببتك... ‏صار العالمُ أجملَ ممّا كان! ‏الوردُ ينام على كتفي! ‏والشّمس تدور على كفّي! ‏و الليلُ، جداول من ألحان! عبدالقادر مكاريا (شاعر الجزایری) @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

این صوت صحبتهای امروز آقاست. دور تندش کردم که سریع‌تر باشه گوش دادنش. پیشنهاد می‌کنم حتما گوش کنید. خیلی نکته داره. خدا حفظ‌شون کنه برای ما. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

صَلاح از ما چه می‌جویی؟ که مستان را صَلا گفتیم به دورِ #نرگسِ مستت سلامت را دعا گفتیم... @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

چهل و نهمین کتاب ۱۴۰۱ #پیچش_بارفیکسی_امین‌الدوله #امید_شیخ_باقری #نشر_فنی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

پنجاهمین کتاب ۱۴۰۱ #مرگ_ایوان_ایلیچ #لئو_تالستوی #نشر_چشمه @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

یوزهامون، بال و پرِ اژدهاشونو چیدن! #تا_پای_جان_برای_ایران جاااااانم ایران 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 خیالِ رویِ تو در هر طریق همره ماست نسیم موی تو پیوندِ جانِ آگه ماست به رغم مدعیانی که منع عشق کنند جمالِ چهرهٔ تو حجت موجه ماست #تا_پای_جان_برای_ایران @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

#چهار سال از #چهار_آذرِ مون گذشت. و پر از شیرینی و گاهی سختی‌هایی بود کنارت. که رشدمون داد و بزرگ شدیم. و البته انگار‌نه‌انگار که سی‌سالمون شده. هنوز بیست‌ودو سه ساله‌ایم. خدا رو شکر بابت حضورت. تویی که زیاد نمی‌نویسم برایت. ولی همیشه هستی. #الحمدلله پ.ن: اگه راست می‌گید، بُرد تیم‌ملی رو هدیه بدید برای کادوی سالگرد عقدتون 😎😏 اینجوریاس! پ.ن۲: لوکیشن؛ امام‌زاده صالح (ع)