eitaa logo
[ هُرنو ]
899 دنبال‌کننده
748 عکس
43 ویدیو
117 فایل
|هُرنو، به معنای روزنِ نورگیرِ سقف| 📖خواندنی‌ها، شنیدنی‌ها، و خرده‌ریزهایم. مُصطفا جواهری همه‌کارهٔ هیچ‌کاره! کاری بکن که هیچ‌وقت شرمندهٔ دلت نباشی؛ تامام! @mim_javaheri
مشاهده در ایتا
دانلود
چهل و چهارمین کتاب ۱۴۰۱ ؟ @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
چهل و هشتمین کتاب ۱۴۰۱ ؟ @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
- گفت: «خستگی شغل ماست، ما خسته به دنیا می‌آییم و خسته می‌رویم.» - شاید خداوند اینطور مصلحت دیده باشد که به مشقّات، بیازمایدتان.» به تاریخ شبی از شب‌های آذرِ دودآلودِ خسته‌کننده @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
پنجاه‌وهشتمین کتاب ۱۴۰۱ @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
دورهمی چی‌کتاب-بر جاده‌های آبی سرخ-جواهری.mp3
29.67M
اینجا دربارهٔ این گفتم که ما چرا باید را بخوانیم. اگر بخواهیم یک داستانِ صرفا داستان بخوانیم، هستند نویسندگانِ معاصری که از جهت فرم و ساختار از نادر جلوتر باشند. (گرچه که در خبره بودنِ نادر بحثی نیست.) اما در هر صورت، نادر یک سرمشق خوب برای نویسندگی نخواهد بود؛ بسا که ممکن است قلم و دست‌خطِ نادر رهزن هم باشد. پس چرا باید نادر بخوانیم؟ به خاطر نادر. در اغلب آثار نادر، با سه کلیدواژه مواجه هستیم: ۱. عشق زمینی ۲. مذهب ۳. وطن و گمان می‌کنم همین سه مقوله است که در ایرانِ امروز، نیاز به بازخوانی دارد. آن هم توسط هر ایرانیِ راستین. عشقِ زمینی، ریشهٔ خانواده را مقاوم می‌سازد، مذهب، به خانواده معنا و ایمان می‌دهد و ایمانِ خانواده در گروِ وطن‌دوستی است. ما، باید نادر ابراهیمی بخوانیم. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
اگر پنجاه سالِ بعد، هیچ اثری از من در دست‌های مردمِ اهل کتاب نمانده باشد و کسی آنها را طلب نکند و با آنها زندگیِ خویش را نسازد و از آنها برای خوب و طاهرانه و عمیق و بامعنی‌زیستنْ مدد نگیرد، این بهترین سند است در باب اینکه نوشته‌هایم بَد بوده است، نادُرُست، مصرفی، غیر فرهنگی، غیر هنری، سُست، پوچ، و به دور از زندگی معنوی و تعالی؛ اما اگر چنین بشود که سالیانِ سالْ بعد، حتّی یکی از این قصّه‌ها و داستان‌ها که نوشته‌ام در کتابخانه‌ای مشغولِ خاکْ خوردنْ نباشد، و یا نپوسیده باشد و دورانداخته نشده باشد، و کارآمد و دوستِ مخاطبان باشد، آنوقت، خاکِ من، یا روحِ من، یا خاطرهٔ من، یقیناً شاد خواهد شد، راضی خواهد شد، خود را باور خواهد کرد، و به اوجِ شادمانی خواهد رسید. ۱۶خرداد سالروز درگذشت نادرخان ابراهیمیِ کاردرست خدا رحمتت کنه مرد. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
یک جایی آقای نادر ابراهیمی، در کتاب لوازم نویسندگی‌اش نوشته است که: «انگیزه، مؤمن را، حتی در خواب هم رها نمی‌کند.» و من، خستگی‌های گاه‌وناگاه‌ام را در ضعف ایمانم جستجو می‌کنم... اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک إِیماناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
بیست‌وششمین کتاب ۰۲ دومین کتاب آموزشی @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
ویرانه‌ای‌ست این جهان، عمر کفاف نمی‌دهد که آباد کنیم و غیرت، رخصت نمی‌دهد که رها کنیم. اینگونه رها کردن نشانه‌ی رذالت است. پس آبادسازیِ یک گوشه‌ی گمِ جهان به دست ما آبادسازیِ کل عالم است به دست همگان... 📚 از روزی که امیرحسین این جمله را برایم دوباره خوانده است، هر روز یادش هستم. حالاحالاها، «آبادسازیِ یک گوشهٔ گُم جهان» نیرومحرکهٔ من خواهد بود. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
من، پیکرهٔ بالابلند و پهن شانهٔ او را می‌بینم که با آن یکتا قدک کهنه‌ای که به تن دارد. با آن پاهای برهنه با تفنگ سرپر لوله‌بلند و شمشیر و تپانچه‌ای به کمر، در میانهٔ بزرگترین میدان یک شهر بزرگ جنوبی ایستاده است و لبخند می‌زند و عجیب این است که مردان وادادهٔ دل‌کندهٔ تسلیم‌شدهٔ قطع‌امید‌کرده، این لبخند را نمی بینند؛ اما جوانان مبارز - چه دختر باشند و چه پسر - خیره‌سرانه این را می‌بینند و به آن پاسخ می‌دهند. صفحه ۶۲۱ امروز؛ در تنگهٔ هرمز کشتی تجاری با پرچم پرتغال که تحت مالکیت یکی از تاجران ثروتمند صهیونیست بود توسط دلاوران ایرانی توقیف شد. ! @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ما پرچمِ خونینِ حق‌طلبیِ مولایمان را به دوش می‌کشیم، بی آنکه او را دیده باشیم. ما سلمانِ پارسی و بلالِ حبشی را از اعماقِ قلبمان می‌ستاییم، گرچه هرگز ایشان را ندیده‌ایم. شرطِ اعتقاد به رهبری، دیدنِ شخصِ رهبر نیست، بلکه دیدنِ نتایجِ اعمال اوست؛ شرطِ پیوستن به یک نهضت، ملاقات با سرانِ آن نهضت نیست، بل برداشتنِ محصولِ مبارزه‌ی افرادِ آن نهضت است. آقای ما برای این حسین نشده است که ما او را دیده‌ایم، دستش را بوسیده‌ایم، در آغوشش گرفته‌ایم، خاک پایش را سرمه‌ی چشمانمان کرده‌ایم، یا او از نقشه‌هایی که برای رهایی فرزندانش دارد، چیزهایی به ما گفته… نه … ما حسین را دوست داریم به خاطرِ آنکه با نامِ او، عِطرِ نجابت در فضا پراکنده می‌شود؛ عِطرِ ایمان، عطرِ مقاومت در برابرِ ظلم از این سو تا آن سویِ جهان، از زمین تا ستارگان... حتی اگر حسینی هم وجود نداشت، این عطرِ حسینیِ پیچیده در فضا کافی بود تا ما را به ارادتِ حسین و مرکزِ شهادت بکشاند. حسین، حسین نشد برایِ آنکه آفتابِ حضورش، سرمازدگانِ بی پناه را گرم کند، داغ کند و بسوزاند؛ بل حسین شد به خاطرِ حضور ازلی‌اش در ذهنِ هرکس که می‌خواهد در راه عدالت شمشیر بزند. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف