🔸همین‌که بتوانی عاشق بشوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است! 🔸 شدید‌ترین محبت کجا گیر می‌آید؟ 🌼 راه‌های رسیدن به حال خوش معنوی و نشاط زندگی (ج۱۶) 🔻 ریشۀ اصلی نشاط، محبت بسیار شدید است. بعضی‌ها کلاً در زندگی‌شان چیزی را «خیلی» دوست ندارند، عاشق چیزی یا کسی نیستند و نمی‌توانند در دوری او اشک بریزند، اینها هیچ‌وقت به نشاط عمیق نمی‌رسند. 🔻 انسان برای عاشق‌شدن طراحی شده و اگر عاشق نباشد، مریض است و تعادل ندارد. کسی که نتواند عمیقاً و شدیداً کسی را دوست داشته باشد، اندوهگین، نامتعادل، حسود و بخیل می‌شود. چنین کسی در واقع روان‌پریش است و متاسفانه خیلی‌ها تا حدّی از این روان‌پریشی رنج می‌برند! 🔻 البته آدم‌ها به‌سادگی نمی‌توانند عاشق بشوند؛ منظور ما عشق و محبت فوق‌العاده شدید است، نه در حد محبت پدر و مادر به فرزند، یا محبت به همسر! شاخص عشق این است که بیشتر از خودت، او را دوست داشته باشی و حتی خودت را هم برای او بخواهی! بعضی‌ها معنای عشق را نفهمیده‌اند لذا اسم هر عاطفه یا هر هوسی را عشق می‌گذارند! 🔻 اگر چیزی را بیشتر از خودت دوست داشته باشی، تمام وجودت غرق نشاط می‌شود، آنچه تو را عمیقاً شاد می‌کند، همین دوست داشتنِ عمیق است، نه رسیدن به محبوب! اصلاً همین‌که توانستی عاشق بشوی، خودش بزرگ‌ترین موفقیت است! 🔻 این محبت بسیار شدید کجا گیر می‌آید؟ اگر مختصات آن را بررسی کنی می‌بینی که آدم فقط اهل‌بیت(ع) را می‌تواند این‌طور شدید دوست داشته باشد، (یعنی بیشتر از خودش، آنها را دوست داشته باشد) 🔻 ما به خدا تعلق داریم و فقط آن کسی که از همه بیشتر به خدا چسبیده و خدا خیلی دوستش دارد (یعنی ولیّ خدا) را می‌شود در حدّ اعلی، دوست داشت؛ بقیه را نمی‌شود این‌طوری دوست داشت. محبت به اولیاء خدا نتیجۀ محبت خداست و آورندۀ محبت خداست. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۲۱ 👈🏻 متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/4033 #حال_خوش_معنوی @Panahian_ir

🔸اگر بمب انرژی نیستی، حتماً دچار یک بیماری روحی هستی! 🔻 انسان فقط در صورتی‌که شاد و پرنشاط باشد، از نظر روحی، سالم است. انسان در اثر شادی و نشاط عمیقی که در جانش وجود داشته باشد، می‌تواند استرس‌ها و غم‌ها را رد بکند. وقتی انسان شاد نباشد دچار بیماری می‌شود؛ این بیماری این‌قدر مزمن است که خیلی‌ها متوجهش نمی‌شوند. 🔻 برخی عادت‌های روحی مانند ترس‌های نابجا، حسادت‌ها، غصه‌خوردن‌ها و فکر کردن دربارۀ نگرانی‌ها، در واقع بیماری‌هایِ روحی هستند. کسانی که به هرکدام از این ویژگی‌های منفی، عادت کنند، هیچ‌وقت نمی‌توانند عمیقاً شاد بشوند! 🔻 هرکدام از ما اگر عمیقاً شاد نیستیم، یعنی دچار بیماری روحی هستیم، لذا نمی‌توانیم شادی و شیرینیِ چیزهایی که خیلی شادی‌آور هستند- مثل عبادت و مناجات- را بچشیم. مانند آدم مریضی که ذائقه‌اش خراب شده و نمی‌تواند طعم شیرینی را بچشد. 🔻 شاد نبودن و سرور نداشتن را صرفاً «نداشتن یک مهارت یا یک صفت خوب» تلقی نکنیم! بلکه شاد نبودن را علامت این بگیریم که «من یک بیماری روحی دارم و عمیقاً دچار یک عادت غلط هستم!» لذا برای شاد بودن، باید این بیماری‌ها را در خودمان ریشه‌کن کنیم. 🔻 آدم تا وقتی که بمب انرژی نباشد، حتماً بیمار است و یک مشکل اساسی دارد و حتماً یک سلسله عادات بد، روح او را درگیر کرده است. 👤علیرضا پناهیان 🚩مسجد امام‌صادق(ع) - ۹۶.۳.۹ #حال_خوش_معنوی #تنها_مسیر #نشاط 🔺سخن سدید @sokhanesadid