.
#محرمانه_تحلیل
📍ققنوس انقلاب
@secret_file
🔻ققنوس پرندهای اساطیری است که از دل آتش متولد میشود. دو هفته پرتلاطمی را پشت سر گذاشتیم:
روزی خبر از اغتشاش عدهای در کف خیابان است.
روزی هم سلبریتیهای ورزش و هنر موضوع را داغ کرده و با هدف قرار دادن نظام، لگدپرانی میکنند.
روزی خبر از دانشگاه و برخی مواضع اساتید و فحشهای زمین دانشگاه است.
حالا هم بحث ناهنجاریهای برخی از دانشآموزان است.
🔺اینها نگران کننده است، اما نیمه پر لیوان این همه تهدیدهای رو شده، فرصتهای پیش روی نظام است.
🔺همه این حوادث نقل مجالس و نقد نخبگان است، همه متوجه آسیبها میشوند، با نقد و نظر چارهجویی میکنند تا راهکاری بیابند.
آری ... بساط کف خیابان جمع میشود و سلبریتیها هم یکی یکی شفا میگیرند و یا سکوت میکنند و یا متن شبه.عذرخواهی مینویسند و دانشگاه آرام میشود و مدارس هم مثل همه جا همینطور اما...
🔹...اما نظام میماند و اینهمه #مسئله پیش رو که خود را عیان کرده است.
🔺من به این تهدیدها به چشم فرصت مینگرم، فرصتی برای شناخت ناهنجاریها و درمان آن. اگر واقعا این قضایا پیش نمیآمد
#اراده لازم برای برطرف کردن مسأله جنگ شناختی و مخاطبان رها شده در رسانههای دشمن بود؟
بحث برخورد با سلبریتی ها و نشاندنشات در جایگاه واقعی شأن مطرح بود؟
بحث آسیبشناسی اوضاع فرهنگی دانشگاهها در نحوه گفتمان علمی و فرهیختگانی مطرح بود؟
بحث چرایی و چگونگی عملکرد آموزش و پرورش، معلمان مدارس و ضعف فرهنگی و اجتماعی و بازخواست و بازاندیشی در عملکرد نهادهای متولی فرهنگ مطرح میشد؟
ما اگر هرکدام میدانستیم که چنین وضعیتهایی را داریم اما #ارادهای در برابر رفع آن نمیدیدیم.
🔺اکنون یقین کردهایم که...
باید وضعیت بی سامان اینترنت به سامان شود و سلبریتیها مدیریت شوند که بیشتر از حد و اندازه و تخصص خود حرف نزنند و آخر و عاقبت مملکت با این میزان از آشفتگی نخبگانی! به کجا ختم میشود و باید ضعف فرهنگی مرتفع گردد و در آموزش و پرورش چارهجویی شود و بحث پرورش نوجوانان در مدارس جدیتر گرفته شود و ...
🔹اکنون از دل تهدیدها، این فرصتی است برای عزمی که نیاز است جزم شود تا مسئلهها را یک به یک حل کند و پیش برود.
دهه چهارم انقلاب اسلامی و مقاومت در برابر قدرتهای جهان، کماکان #ققنوسانقلاب از دل آتش فتنهها و آشوبها سربرمیآورد پیش میرود، چون این ذات او و سرنوشتی است که برایش رقم زدند، ولو کره المشرکون./محمود باقری
👌
💠 نامسئلهگیِ تعطیلی، کجمسئلهگیِ شنبه!
مصوبهٔ تعطیلیِ شنبه از یک خاستگاه اقتصادی، و مخالفت با آن از خاستگاهی فرهنگی؛ مثل بسیاری از مسائل دیگر چهزود طیف موافق-مخالف اجتماعی را به صف کرد و بر صورت غیردقیقِ معیشت-شریعت صورتبندی شد؛ هریک هم مجوّز شرعی از مرجعی گرفتند!
چنین بحثهایی در جامعه و حتی بین مراجع هیچ اشکالی ندارد، البته اگر موضوعِ مورد مناقشه، واقعاً #مسئله باشد! ولی وقتی با نامسئله مواجه باشیم پرداختنِ جانبین به آن، بزرگترکردنِ نامسئلههاست.
«مسئله» چیست؟! چگونه یافته و صورتبندی میشود؟!
«مشکل عینی»ای در جامعه وقتی منظومهٔ فکری و ارزشی یافته و صورتبندیِ خاص شود، «مسئله» متولد میشود.
اگر مشکل، عینی یا بومیِ ما نبود، صورتبندیها «نامسئله» میسازد.
اگر در نظام اندیشهایِ ناخودی صورتبندی شود، «کجمسئله» ساخته میشود!
«حلّ مسئله»، تابع کشف و صورتبندیِ درست است.
نامسئله، حلّی ندارد و کجمسئله، حلّی غلط در پی دارد!
باید از موافقان پرسید کدام مشکلِ واقعی، با چه درجهای از اولویّت در نظام اقتصادی، به تعطیلی (شنبه یا پنجشنبه) مربوط است؛ که ذیل تقدّمِ معیشت صورتبندی شده است؟!
مخالفان با تقدّمِ شریعت (تشبّه به یهود و...) کدام مشکلِ واقعی را نمیبینند؟!
کاهش یا افزایش ساعت کار هفتگی(۴۴ساعت)، مشکل اصلی است یا بهرهوریِ پایین و غیرمفیدبودنِ ساعات اشتغال؟!
اگر این آمارهای کارِ مفید درست باشد:
- سرانه، ۸۰۰ساعت در سال!
- روزانه، متوسط ۲ساعت مفید (در ادارات ۲۲دقیقه)!
تعطیلی (شنبه یا پنجشنبه) چه اثری در آن دارد؟! وقتی سهم اول عوامل متعلق به: تبعیض در محیط کار، ضعف مدیریت و نظارت، انباشت نیروی کار، نامتناسببودن با دستمزد و... است!؟!
مشکل اصلیِ #رشد_اقتصادی، کمرونقیِ اقتصاد بازرگانی -آنهم عمدتاً وارداتپایه، و فقط برای بخشی از تجّار- است یا کمرونقیِ تولیدِ داخلی؟!
کمرونقی و عدمِ جهش تولید، به تعطیلکردن (شنبه یا پنجشنبه) مربوط است یا به نبودِ «نظام متوازن تأمین سرمایه» و «دستمزد عادلانه»؟!
«مردمپایهکردنِ پیشرفت» با «گسترش مالکیت/انتفاع برای عموم»، عنصر اصلیِ رشد اقتصادی و همزمان عدالت اجتماعی است؛ چرا از این مسئلههای درجهٔ یک هیچ مصوبهای یا نظارتی بر قانونهای معطلماندهٔ قبل شنیده نمیشود؟!
از حوزه و منادیانِ شریعت هم بهاندازهٔ تعطیلیِ شنبه نوشته و استدلال (فلسفی و اخباری و...) تولید نمیشود!
البته که روایات مواجههٔ اهلبیت(ع) با بنيامیه در کاربریِ ایام هفته، مواجههای سیاسی_فرهنگی است؛ اما سنگینترین و اصلیترین مواجههٔ آنها نیست!
قیام علیه امویها نه بهخاطرِ شنبه و دوشنبه، بلکه برای «اتخذوا مال الله دُوَلا» [بیتالمال عمومی را میان خود دستبهدستکردن] بود!
ظاهراً سرمایهداریِ زالوصفت اگر به جمعه و شنبه و مانند آن دست نزند، از تیغ قلم و بیان روحانیت در امان میماند! ۱
اگر مجلس شورای اسلامی روی مسئلههای واقعیِ ایران بایستد، بسیاری از موضوعات را فیک، پوششی، سرکاری و نیشغولی خواهد دید؛ خود و جامعه و مراجع را به زحمت نمیاندازد که برای نامسئلهها، حلّ بتراشند یا برای کجمسئلهها، خطونشان بکشند.
✍محسن قنبریان