eitaa logo
حسینیه مقتل
5.4هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
349 ویدیو
63 فایل
تماس با مدیر : @mostafapi1 حسینیه مقتل در تلگرام: https://t.me/hosenih_maghtal حسینیه مقتل در ایتا: eitaa.com/hosenih_maghtal 🔻 پیج حسینیه مقتل در اینستاگرام : https://www.instagram.com/payegahe_hoseinieh_maghtal
مشاهده در ایتا
دانلود
حسین(ع) سپاه حر و اسب هایشان را سیراب نمود 🔹امام حسین علیه السّلام دستور داد تا خیمه ها را بر سر پا كردند و آن گروه كه در حدود هزار نفر بودند با حر بن یزید تمیمى آمدند تا در آن گرماى ظهر در مقابل امام حسین توقف نمودند. امام حسین و یارانش عمامه ها بر سر بسته و شمشیرهاى خود را حمایل كرده بودند. 🔸امام حسین علیه السّلام بجوانان خود فرمود: این گروه را بنحوى آب دهید كه شوند. اسبان را هم اندك اندك آب دهید كه (چون تازه از راه رسیدهاند و عرق دارند) مریض نشوند. 🔹آنان این دستور را اجراء نمودند و كاسه و جامها را پر از آب میكردند و جلو دهان اسبان میگرفتند. وقتى آن اسب سه یا چهار یا پنج نفس آب میخورد ظرف آب را از جلو آن رد میكردند (كه بیشتر از اندازه نخورد و مریض نشود) و اسب دیگرى را بهمین نحو آب میدادند تا اینكه كلیه آن اسبها را آب دادند! 🔹على بن طحان محاربى میگوید: من هم در آن روز با حر بودم و آخرین نفرى بودم كه (نزد لشكر امام حسین) وارد شدم. هنگامى كه امام حسین متوجه تشنگى من و اسبم شد بمن فرمود: 🔸أنخ الراویة ! یعنى آن شتر آبكش را بخوابان. ولى چون معناى راویه بنظر من مشك آب بود لذا منظور آن حضرت را درك نكردم. سپس امام علیه السّلام بمن فرمود: اى پسر برادر! آن (شترى را كه بارش آب است) بخوابان! من آن شتر را خوابانیدم امام حسین بمن فرمود: آب بیاشام، آب از مشك فرو میریخت و من از آن استفاده نمیكردم، امام علیه السّلام فرمود: سر مشك را برگردان، ولى من متوجه نمیشدم كه چه كنم! امام حسین شخصا برخاست و سر مشك را برگردانید و من، خود و اسبم را سیراب نمودم. -------------------------------------------------- ✅متن عربی: 🔸-فاستبقنا إلى ذی حسم، فسبقناهم إلیه، و أمر الحسین علیه السّلام بأبنیة فضربت فنزل فیها، و جاء القوم زهاء ألف فارس مع- الحر بن یزید الریاحی التمیمی-، فأتى حتى وقف هو و خیله مقابل- الحسین- فی حرّ الظهیرة، و الحسین و أصحابه معتمون متقلدو أسیافهم، فقال الحسین لأصحابه: «اسقوا القوم، و أرووهم من الماء، و رشفوا الخیل ترشیفا. فسقوهم حتى ارتووا، و كانوا شاكین فی السلاح لا یرى منهم إلّا الحدق، و أقبلوا یملئون القصاع و الطساس من الماء، ثم یدنونها من الفرس، فإذا عبّ فیها ثلاثا أو أربعا أو خمسا عزلت عنه، و سقی آخر حتى سقوها عن آخرها.(1) -فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ الطَّعَّانِ الْمُحَارِبِیُّ كُنْتُ مَعَ الْحُرِّ یَوْمَئِذٍ فَجِئْتُ فِی آخِرِ مَنْ جَاءَ مِنْ أَصْحَابِهِ فَلَمَّا رَأَى الْحُسَیْنُ ع مَا بِی وَ بِفَرَسِی مِنَ الْعَطَشِ قَالَ أَنِخِ الرَّاوِیَةَ وَ الرَّاوِیَةُ عِنْدِی السِّقَاءُ ثُمَّ قَالَ یَا ابْنَ أَخِی أَنِخِ الْجَمَلَ فَأَنَخْتُهُ فَقَالَ اشْرَبْ فَجَعَلْتُ كُلَّمَا شَرِبْتُ سَالَ الْمَاءُ مِنَ السِّقَاءِ فَقَالَ الْحُسَیْنُ ع اخْنِثِ السِّقَاءَ أَیِ اعْطِفْهُ فَلَمْ أَدْرِ كَیْفَ أَفْعَلُ فَقَامَ فَخَنَثَهُ فَشَرِبْتُ وَ سَقَیْتُ فَرَسِی.(2) -------------------------------------------------- 📘# 1.مقتل الحسین(ع)، الخوارزمی،ج1،329     2. الإرشاد، المفید،ج2، 78   علیه السلام ♻️در ثواب نشر مطالب سهیم باشید♻️ ✅ @hosenih_maghtal
حسین(ع) سپاه حر و اسب هایشان را سیراب نمود 🔹امام‏ حسین‏ علیه‏ السّلام‏ دستور داد تا خیمه ‏ها را بر سر پا كردند و آن‏ گروه‏ كه‏ در حدود هزار نفر بودند با حر بن‏ یزید تمیمى‏ آمدند تا در آن‏ گرماى‏ ظهر در مقابل‏ امام‏ حسین‏ توقف‏ نمودند. امام‏ حسین‏ و یارانش‏ عمامه ‏ها بر سر بسته‏ و شمشیرهاى‏ خود را حمایل‏ كرده‏ بودند. 🔸امام حسین علیه السّلام بجوانان خود فرمود: این گروه را بنحوى آب دهید كه شوند. اسبان را هم اندك اندك آب دهید كه (چون تازه از راه رسیده‏اند و عرق دارند) مریض نشوند. 🔹آنان این دستور را اجراء نمودند و كاسه و جام‏ها را پر از آب میكردند و جلو دهان اسبان میگرفتند. وقتى آن اسب سه یا چهار یا پنج نفس آب میخورد ظرف آب را از جلو آن رد میكردند (كه بیشتر از اندازه نخورد و مریض نشود) و اسب دیگرى را بهمین نحو آب می‏دادند تا اینكه كلیه آن اسب‏ها را آب دادند! 🔹على بن طحان محاربى میگوید: من هم در آن روز با حر بودم و آخرین نفرى بودم كه (نزد لشكر امام حسین) وارد شدم. هنگامى كه امام حسین‏ متوجه تشنگى من و اسبم شد بمن فرمود: 🔸أنخ الراویة ! یعنى آن شتر آبكش را بخوابان. ولى چون معناى راویه بنظر من مشك آب بود لذا منظور آن حضرت را درك نكردم. سپس امام علیه السّلام بمن فرمود: اى پسر برادر! آن (شترى را كه بارش آب است) بخوابان! من آن شتر را خوابانیدم امام حسین بمن فرمود: آب بیاشام، آب از مشك فرو میریخت و من از آن استفاده نمیكردم، امام علیه السّلام فرمود: سر مشك را برگردان، ولى من متوجه نمیشدم كه چه كنم! امام حسین شخصا برخاست و سر مشك را برگردانید و من، خود و اسبم را سیراب نمودم. -------------------------------------------------- ✅متن عربی: 🔸-فاستبقنا إلى ذی حسم، فسبقناهم إلیه، و أمر الحسین علیه السّلام بأبنیة فضربت فنزل‏ فیها، و جاء القوم‏ زهاء ألف‏ فارس‏ مع‏- الحر بن‏ یزید الریاحی‏ التمیمی‏-، فأتى‏ حتى‏ وقف‏ هو و خیله‏ مقابل‏- الحسین‏- فی‏ حرّ الظهیرة، و الحسین‏ و أصحابه معتمون متقلدو أسیافهم، فقال الحسین لأصحابه: «اسقوا القوم، و أرووهم من الماء، و رشفوا الخیل ترشیفا. فسقوهم حتى ارتووا، و كانوا شاكین فی السلاح لا یرى منهم إلّا الحدق، و أقبلوا یملئون القصاع و الطساس من الماء، ثم یدنونها من الفرس، فإذا عبّ فیها ثلاثا أو أربعا أو خمسا عزلت عنه، و سقی آخر حتى سقوها عن آخرها.(1) -فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ الطَّعَّانِ الْمُحَارِبِیُّ كُنْتُ مَعَ الْحُرِّ یَوْمَئِذٍ فَجِئْتُ فِی آخِرِ مَنْ جَاءَ مِنْ أَصْحَابِهِ فَلَمَّا رَأَى الْحُسَیْنُ ع مَا بِی وَ بِفَرَسِی مِنَ الْعَطَشِ قَالَ أَنِخِ الرَّاوِیَةَ وَ الرَّاوِیَةُ عِنْدِی السِّقَاءُ ثُمَّ قَالَ یَا ابْنَ أَخِی أَنِخِ الْجَمَلَ فَأَنَخْتُهُ فَقَالَ اشْرَبْ فَجَعَلْتُ كُلَّمَا شَرِبْتُ سَالَ الْمَاءُ مِنَ السِّقَاءِ فَقَالَ الْحُسَیْنُ ع اخْنِثِ السِّقَاءَ أَیِ اعْطِفْهُ فَلَمْ أَدْرِ كَیْفَ أَفْعَلُ فَقَامَ فَخَنَثَهُ فَشَرِبْتُ وَ سَقَیْتُ فَرَسِی.(2) -------------------------------------------------- 📘# 1.مقتل الحسین(ع)، الخوارزمی،ج‏1،329     2. الإرشاد، المفید،ج‏2، 78   علیه السلام ♻️در ثواب نشر مطالب سهیم باشید♻️ ✅ @hosenih_maghtal http://hosenih2.mihanblog.com
✳ مردِ صابون بود، نه مردِ صاحب‌الزمان! 🔻 دکان‌دار بود. سدر و کافور و صابون و عطر و... می‌فروخت. مدت‌ها بود که در زندگی‌اش یک جریانی پیدا کرده بود که به تاب‌وتبش انداخته بود. تا اینکه آن روز متوجه شد دو نفری که در مغازه‌اش هستند، راه ارتباطی به حضرت دارند. به التماس افتاد برای همراهی با آن‌ها. با اصرار، همراهشان شد. رسیدند به رودخانه‌ای پرآب که آن دو راحت پا بر آب گذاشتند. ماند او حیران و ترسان. گفتندش: نام امام را ببر و بگذر. نام امام را برد و پا بر آب گذاشت. میان راه، باران گرفت و مرد از خیال امام بیرون آمد و دل‌نگران صابون‌هایش شد که زیر باران مانده بود. رویش به سمت امام بود و دل و فکرش رفت روی پشت بام؛ پیش صابون‌ها؛ که پایش در آب فرو رفت... از دیار و یاد یار جا ماند و به قول آن عزیز: مردِ صابون بود، نه مردِ ! 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۴۸ 🙏 @hosenih_maghtal