⭕️ الاهیات امیدواری در روزگار رنج‌ها! ✍ محمدامین رضایی 🔸خبر خودکشی #کیومرث_پوراحمد خالق قصه های مجید بی شک امری شوکه کننده برای جامعه ما بود. از حواشی و اصل این خبر می‌گذرم. این قصه تلخ بهانه‌ای شد برای ذکر تذکری که مدت‌هاست در ذهنم چرخ می‌خورد. مساله معنای زندگی و الاهیات امیداوری؛ این روزها که توفیق شده برای مدتی کوتاه همجواری حضرت امیر ع را اختیار کنم طبیعتا فرصت نوشیدن معنای ناب از ضریح حضرت و استشمام عطر زندگی از حرم بیشتر فراهم است خصوصا که این همجواری قرین شده با ماه رحمت و برکت؛ رمضان عزیز ترکیب مکان و زمان ناب خلق و کسب معنا را به اوج می‌رساند. 🔹مدت‌هاست به مساله تاب آوری انسان‌ها در رنج های فردی-اجتماعی فکر می‌کنم. چه چیز قدرت مقاومت و حرکت را در روزهای سخت تاریخ خلق می‌کند؟ تاریخ را که ورق می‌زنیم وجه مشترک بین قهرمان‌ها این است در روزهای سخت، آنها نشکستند! به اصلاح کم نیاورند و استوار ماندند و حتی بالاتر، نایستادند و حرکت کردند. #مقاومت و #حرکت-مستمر در روزهای سخت؛ این وجه مشترک تمام آنهایی است که مسیر تاریخ را عوض کردند. 🔸برای شکل‌گیری این روحیه و تبدیل شدن آن به ملکه "معنا" مهم‌ترین امر است. به سایر مکاتب و مذاهب کار ندارم مخاطب من همین جوانان مسلمانی است که در ایران امروز زندگی می‌کنند و در کنار "زندگی شخصی" مسائلی چون "آرمان" و "امرجمعی" برایشان مهم است و حتی آنها که صرفا به "زندگی کردن" فکر می‌کنند. دوستان؛ ما به "معنا" محتاجیم بسیار زیاد؛ شاید به این تصمیم تلخی که آقای پوراحمد رسید هیچ کدام از ما نرسیم؛ اقدامی که با هر طرز فکری امری قبیح و غیر قابل دفاع است اما مقاومت کردن و تسلیم رنج های زندگی نشدن حداقل ماجراست، مساله این است اساسا ما برای حرکت و تغییر خلق شدیم. 🔹بسیاری از ما این روزها به افت انگیزه، رکود، کم آوردن و بی خیال شدن مبتلا شدیم این را علاوه بر بسیاری از مردم عادی بلکه به وضوح در بخش قابل توجهی از بچه های انقلابی که عدالت و تحول دغدغه شان است و اینها پیشران حرکت اجتماعی هستند شاهد هستیم! واقعش این است ما در جای سختی از تاریخ قرار داریم، در لحظه هایی تاریخی که بسیاری می‌شکنند و بی خیال نهضت و آرمان می‌شوند و در بهترین حالت به"فردیت محض" دچار می‌شوند. طبیعتا من طبیب نیستم و این درد هم با چند کلمه درمان نمی‌شود. 🔸 اما اگر کوتاه بخواهم بگویم: آنچه می‌تواند به ما #مقاومت و #حرکت بدهد #معنا است و بهترین و برترین چیزی که برای ما معنا خلق می‌کند الاهیات است. ۱:ارتباط با تراث دینی( مطالعه قرآن و روایات)، ۲:مطالعه زندگی معصومین و شخصیت های بزرگ و تاریخی ما، ۳:داشتن اساتید فکری-معنوی و ارتباط مستمر و مشورت با آنها؛ این سه تا حدی زیادی معنای زندگی برای مقامت و حرکت را خلق می‌کند. 🔹به زندگی اهل بیت ع نگاه کنیم خصوصا در لحظه های سخت مثل دوران خانه نشینی حضرت امیر ع، روزهای صلح امام حسین، به ویژه مساله کربلا که قبل-حین و بعدش پر از رنج و سختی است، خطبه فاطمه بنت الحسین ع به عنوان یک دختر کم سن و سال را بخوانید چطور در آن موقعیت شکننده بعد از کشته شدن پدر و برادرها و همه عزیزانش اما نشکست و آنگونه حماسه آفرید! از این جنس افراد که معصوم هم نبودند که کسی بخواهد امام بودن را دلیل بر استثنا بداند در طول تاریخ شیعه؛ در لحظه های تاریخی بسیار داریم. 🔸 در عصر اخیر مثل میرزا کوچک خان، مرحوم مدرس، بهلول، شهیدصدر و خواهرش و امام خمینی ره به عنوان یک قله و...صدها نفر در قد و اندازه های مختلف میتوان نام برد که چگونه این الاهیات به آنها معنا داد تا در بزنگاه ها کم نیاورند. هیچ جای تاریخ شرایط به سختی کربلا نخواهد شد، الاهیاتی که انسان را آن هم زن که شکنندگی‌اش طبیعتا بیشتر است را می‌تواند از دل آن همه بلا زنده و استوار بیرون آورد و علاوه بر قدرت مقاومت به او قدرت کنش ورزی و حرکت بدهد آن الاهیات در طول تاریخ برای سخت ترین لحظه ها کفایت می‌کند تا به ما معنا و گرما ببخشد. 🔹 انسان فقط جسم نیست که مرگ یا خودکشی آن را از او بگیرد، شخصیت اجتماعی انسان نیز بخشی از انسان است. منفعل شدن، منزوی شدن؛ رها کردن وظیفه اجتماعی هم کمی از خودکشی ندارد چرا که شبیه خودکشی #اثربخشی را از انسان می‌گیرد. معنا نه تنها مقاومت در برابر رنج ها که حرکت و به بن بست نرسیدن در میانه سختی ها را به ما می‌دهد؛ این مهم‌ترین مساله ای که به‌جای خیلی مطالب باید در دوره های معرفتی مکرر می‌گفتیم است امروز هم باید درباره آن بسیار تأمل کنیم. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN