💠 چرا رئیسی؟ بسم‌الله تردید... تا قبل از مناظره‌ ی دیروز مردد بودم بین آقایان رئیسی و جلیلی. هرکدام یک ویژگی منحصر بفرد داشتن که نمیشد به راحتی ازشون گذشت. آقای جلیلی نگاه نخبگانی و تخصصی به خیلی از مسائل داره که کلاس کار ایشون رو خیلی بالا میبره. از اون طرف آقای رئیسی سرمایه‌ای داره به نام #تجربه ی کار مستمر اجرایی و از اون مهمتر رشد در ساختار اداری جمهوری اسلامی از ۲۰ سالگی. اهمیت هر کدوم از اینها یه مقاله میطلبه. اما اون چیزی که برای من از همه اینها مهمتره و موجب رفع تردیدم شد، یه چیز دیگه است! هم نگاه نخبگانی خوبه هم تجربه هم رشد در دل ساختار اما... اما به عقیده من برای رئیس جمهور، داشتن #زبان_مشترک با مردم از همه اینها مهمتره. زبان مشترک یعنی ادبیات رفتاری و گفتاری ای که باعث بشه مردم اون شخص رو از خودشون و ناجی خودشون بدونن. به تعبیر ساده باهاش احساس راحتی کنن. این زبان مشترکه که رئیس جمهور به واسطه اون میتونه مردم رو با خودش و اهدافش همراه کنه نه تخصص در خیلی مسائل و نه تجربه ی زیاد. تخصص و تجربه ی زیاد رو از طریق کابینه ی قوی و مدیریت و نظارت جدی روی این کابینه میشه به دست آورد. متاسفانه... متاسفانه با تصویری که آقای رئیسی سال ۹۶ از خودشون نشون دادن، من ایشون رو فاقد زبان مشترک با مردم میدونستم و بنظرم به همین دلیل هم شکست خوردن. ۱۴۰۰ من دیروز مناظرات رو به این دلیل دیدم که ببینم آیا آقای رئیسی در صحبت و گفتگوی با مردم و دفاع از مردم در مقابل کاندیداها، متخصص شده یا نه؟ با تمام وجود این رو حس کردم که رئیسی ۱۴۰۰ با ۹۶ زمین تا آسمان فرق کرده. دیروز رئیسی مثل مردم حرف میزد. خیلی درگیر اصطلاحات پیچیده نمیشد. با مردم درد و دل میکرد آنهم خالصانه نه ادابازی. صبورانه و متین حرف میزد. اگر هم از خود دفاعی میکرد، احساس نمیکردی که از تشنگان قدرت است. قاطع و دلسوزانه حرف میزد. نمیخواست گرد وخاک کند تا نظر مردم را جلب کند. در یک کلام رئیسی دیروز طوری وارد شد که آدم(مردم) با خود میگوید: او هوای ما را خواهد داشت. مردم میفهمند. مردم همه ی اینها را خوب میفهمند. این چیزی نیست جز زبان مشترک. چیزی که جلیلی با تمام خوبی هایش، فاقد آن بود. لذا بعد از مناظره دیروز تردیدم پایان یافت. #انتخابات #انتخابات #اخلاق #نویسندگان_حوزوی https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6